Bir seri katil meselesi

0.3

Belinay ile biraz daha dışarıda takılıp eve gelmiştik, akşam oluyordu ve hazırlanmaya başladık ben üstüme kısa beyaz bir elbise giydim, Belinayada kendi tasarladığım mavi elbiselerden birini verdim. Makyajımı yaparken telefonuma bilinmeyen bi numaradan gelen mesajla makyajı yarılayıp mesaja baktım.

054**: O bara gitmeyeceksin.

yildizkaymasi: sen kimsin be ayi?

054**: Engel attığın. (Not: Engeli kaldır.)

yildizkaymasi: Hee sen o psikopatsin olmm sen NERDEN BİLİYON?? (Not: havlarsan belki)

054**: Gerçekten seni öylece bırakacağımı falan mı sandın? (Not: O engeli kaldırmasını iyi bilirim, şansını zorlama.)

yildizkaymasi: evet kocacimm neyse ben GİDİYORUM send kendine iyu bak cocuklarimiza iyi bakmak ciin calis 💓💓 (Not: sıkıysa gel.)

WhatsAppdan çıkıp Belinayı daha fazla bekletmeden yanına gittim.

"Vayy hanımefendi odasından çıkabilmiş ha?"

Bunu demesiyle kahkahayı patlatdım.

"Çok güzel olmuşsun.."

"Sende Yıldızım."

"Benim bir ismim var yalnız."

"Sence bu benim umrumda mı Yıldız."

Yıldız kısmını bastırarak söylediği için ona ters ters bakmaya başladım, ayakkabılarımızı giyip çıktık ve bir taksiye binip bara gelmiştik.

Taksiye ücretini verip içeriye geçtik ve Belinayla bir yere oturup içki söyledik, ben aslında fazla içmek istemiyordum ama Belinay bir kerecikten birşey olmaz dedi ve beni susturdu, psikopat.

Ve bunun sonucunda deliler gibi içip elimizde şaraplar ile dans ediyorduk. Dans ederken bir adama çarpmış ve onun üzerine bütün içkiyi dökmüştüm.

"Özür dilerim."

Önüme baktığımda Belinay kaybolmuştu bende ne yapıcam diye düşünürken adam arkasına dönüp beni süzdü ve gözleri göğüs dekoltemde kaldı.

"Önüne baksan iyi olurdu çünkü bunun cezasını yukarda ödeyeceksin."

Diyerek beni kendisine çekmişti ve parmakları boynumdan aşağı doğru gidiyordu, Ah Belinay tamda sana işim düştüğünde ortadan kayboluyorsun!

"Ne diyosun sen be sapık!"

Tokat atacağım esnada elimi tutmuş ve beni duvarla arasına almıştı.

"Beni sinirlendirme yoksa bunun cezası büyük olur bebeğim."

Çığlık atacağım esnada elini ağzıma götürmüş ve beni yukarıya doğru götürmeye başlamıştı, bense adamın elleri altında çırpınıp kurtulmaya çalışıyordum.

Odanın önüne geldiğimizde konuşmaya başladı:

"Sakin ol bebeğim, hepsi geçecek."

Gözlerimin dolduğu esnada arkadan duyduğumuz ses ile durmuştu.

"Senin yerinde olsam o kızı rahat bırakırdım, yoksa senin için iyi şeyler olmaz."

O ela gözler... Yine maske takmıştı, ve haklıydı benim peşimi bırakmayacaktı.

*******

Gelmişti, burada olduğumu nerden biliyordu? peşimi bırakmayacağı konusunda haklı mıydı? bu soruları bir kenara atıp adamın elini ısırdım ve kendimi ondan kurtarmaya çalıştım, ama sadece çalıştım.