CHAPTER 14
HABANG NASA KALAGITNAAN ng pagmamaneho ay di maiwasan ng prinsipe na tignan ang kalagayan ng lalaking naka upo sa front seat ng sasakyan na pinag mamaneho nya. Wala na ang sumbrerong suot nito pati ang face mask at tangingin ang eye glasses na lang ang natira, upang protektahan ang mata nya sa subrang liwanag na hatid ng ibang sasakyan.
“stop the car”
Hinay hinay namang pinahinto sa tabi ni Hage ang sasakyan sa tabi ng daan, nang paulit ulit syang tapikin ni kaelum sa kamay. Mabilis naman na tinangal ni kaelum ang seatbelt ng sasakyan at binuksan agad ang pintuan, ng makalabas ay agad itong sumuka.
Mabilis naman syang inalalayan ni Hage at binigyan ng tubig na naka plastik bottle, matapos mag suka ay maingat naman nitong pinaupo ulit sa sasakyan.
“this is what you get when you drink too much” panenermon ng prinsipe kay kaelum habang pinapahiran nito ang takas na tubig sa labi nya.
Pinaupo nya kasi muna ito sa front seat habang naka iwan na bukas ang pintuan upang may sariwang hangin na pumasok, while hage is halfly kneeling para mapantayan nya si kaelum.
“you look like him…. That monkey prince is so annoying” pagmamaktol ni kaelum habang nakatitig sa prinsipe na hindi alam kung matatawa ba sya sa pinag sasabi ng binata or masasaktan.
“why he is annoying? Do you hate him that much?” tanong naman ng prinsipe at gumanti ng titiga kay kaelum.
Kaelum was too drunk to be in his right mind, but what comes out through his mouth is the fact he wants to say.
“No… he's sweet, but always gives me trouble” maktol pa nito na kinatawa ng prinsipe.
“yeah, he's a troublemaker after all” natatawang pag sang ayon ng prinsipe at inayos nito ang magulong buhok ng binata.
Bago pa man nito bawiin ang kamay na nasa uluhan ni kaelum ay hinawakan ito ni kaelum at maingat na inamoy ang kamay patungo sa sleeve nito.
Napalunok naman ang prinsipe sa ginagawa ni kaelum sa kanya.
“You smell like him, ano tawag sa perfume na toh? I’ve been looking for this kind of perfume everywhere” sabi nito sa prinsipe.
“I never wear a perfume chico, am I that smell good, hmm?” pahayag ng prinsipe na kinatango ng binta.
“now let's go home, for you to rest, cause I might not control myself and do something to you” mahinahong sabi ng prinsipe sabay tap sa ulo ni kaelum bago bumalik sa driver seat at mag manaho na ulit.
Pagkarating nila sa bahay ay tulog na si kaelum, kaya naman puno ng pag dahan dahan na binuhat nya si kaelum pa pasok ng bahay.
Hindi na naabutan ng prinsipe ang apat, sa pag aakala na baka nag bantay na ito sa kabuuhan ng lugar.
Kung hindi nya kinulit ang apat ay di nya sana malalaman ang kinaroroonan ni kaelum. Nang magising sya galing sa pag kakatulog, tanging ang apat lamang na kumakain sa sala ang naabutan niya, inaya pa sya nitong kumain pero tinang gihan nya.
Pag punta nya sa kusina ay di nya nakita si kaelum kaya matapos syang uminom ng tubig ay bumalik sya kong saan naka tambay ang apat at nag tanong kung nasaan ang prinsipe.
nang malaman nito na nasa bar ay di na muna ito nag tanong ulit, pero ng maramdaman nyang malapit ng mag gabi ay dun na sya naka ramdam ng pag alala at napilitan na kulitin ang apat.
Sinabihan pa sya na di na kailangan puntahan pa pero dahil nag pumilit sya ay nauwi ang lahat sa bayaran, pera kapalit ang location ni kaelum.
The prince really doesn't care about the money, as long as he knows where the prince is.
BINABASA MO ANG
HANDS UP, YOUR HIGHNESS!
AléatoireBxB Taglish A good-looking and straight-as-uncooked-spaghetti military policeman, Kaelum Zephyr Buendia, thought his military leave would be fun, but it was disrupted when he was immediately summoned to their headquarters for his new assignment. He...