De Nachtmerrie

De Belofte

Sanne was ontroerd door mijn doen en laten en ze wou me niet meer loslaten. Onze ouders hadden gemerkt dat ik nog niet vertrokken was. En riepen Sanne kom eens binnen we willen Senne spreken. Sanne wou me niet meer lossen en vroeg me waar heb je zo leren vechten?

-Leren vechten dat weet ik niet, maar ik doe mijn ogen een paar seconden  dicht en alles komt vanzelf, het is een als een reflex. Het is alsof ik weet waar ik moet slaan, ik weet het zelf niet. 

-Sanne kom naar binnen, Senne riep als jullie iets willen of goed te maken hebben kom dan zelf naar buiten.

-Sanne zei, je gaat papa toch niet slaan want ik weet dat hij het onderspit gaat delven. Nee Sanne ik beloof het je.

-Mijn ouders kwamen allebei naar buiten om te spreken, en zeiden tegen Sanne het is bedtijd. Als jullie me iets te vertellen hebben, dan moet Sanne erbij zijn anders ga ik ook naar boven. Het is tenslotte mijn zus. Jullie zijn in de fout, allebei in jullie  onrecht en nu nog een beetje eisen stellen, idioten.

-Ok, Senne mogen we eerst Sanne iets vragen, je weet dat we je broer niet eerlijk behandeld hebben. Mogen we hem het dubbele van zijn spaargeld teruggeven. Maar natuurlijk zei Sanne, hij verdient het zeker.

-Senne knikte van nee, daar is geen sprake van, als jullie me daarvoor willen spreken vergeet dit gesprek. Alsjeblief zei Sanne aanvaard het toch. Neen en het blijft neen, het is uit de grond van mijn hart gegeven en dit is hier  voor sommigen niet van toepassing.

-Senne, het spijt ons heel erg maar soms waren jullie vuur en water, we waren hopeloos en soms radeloos. Maar je heb aan ons bewezen dat je je zus op handen draagt. We waren allebei verkeerd, we willen allebei het beste voor je. Jullie zijn als tweeling zo verschillend en toch twee handen op één buik. Senne je hebt ons versteld doen staan, hoe liefdevol je bent tegenover Sanne. Hoe je haar beschermt en nu ook verwent, dat hadden we niet zien aankomen. Je bent soms hard met je woorden al dat gevloek. Sorry Senne maar ik heb je tekort gedaan en je niet hetzelfde behandelt als je zus, ik ben dom geweest. Ik zal je een nieuwe i-phone kopen.

-Senne kwam kwaad, zei tegen vader en weer één om me in de gaten te houden, nee laat het maar ik heb er al één

-Sanne zei papa ben je nu weer bezig, Senne heeft gelijk je denkt maar aan geld om scherven te lijmen en als het zo zit hoef je mij ook geen geschenken meer kopen. Kom Senne zei Sanne aan zo iemand kan ik geen genegenheid meer geven. Senne zag het aankomen. Sanne stond recht en ging naar vader toe en gaf hem een klets klootzak deze is voor Senne en gaf hem een tweede, deze is van mij. Ik stond nu ook recht, wil je er een paar van mij, Sanne zei je belofte. Vader stond perplex, hij wist niet meer wat te zeggen. Moeder was ziedend en zei ga je nooit iets leren stommen uil. Senne heeft meer mensenkennis dan jij ga  naar zelf naar bed en alleen.

-Moeder zei ook tegen ons, het spijt me echt maar van dat zakgeld wist ik niks. Zijn jullie kwaad op mij, ik wist niet dat Senne zoveel levenservaring had voor zijn leeftijd. Senne bedankt dat je niet gevochten hebt tegen je vader, al verdiende hij het.

-Senne zei bedank Sanne want ik haar had beloofd hem niet aan te raken, ik gaf mijn moeder een kus en Sanne deed hetzelfde en omarmende haar. Ze wist dat haar tweeling haar niets meer kwalijk namen.