Psikopat Sevgilim ♥

10. Bölüm

EVET SEVGİLİ OKURLARIM :))

YOĞUN İSTEK ÜZERİNE YAZMAYA ÇALIŞACAĞIM UMARIM İYİ BİR ŞEY ÇIKAR VE BANA OLAN DESTEKLERİNİZ DEVAM EDER.. SEVGİYLE OKUYUP BANA YARDIMCI OLMANIZI DİLİYORUM.. 

SİZİ SEVİYORUM..

SERA

Dün olanlar aklımdan çıkmıyor.. Çıkmıyorrr.. Çıkamıyorrrr ! 

O beni kaçıran magandaya ben nasıl öyle güzel şeyler söylerim Allahım aklım almıyor. Tamam yakışıklı olabilir, çok çekicide olabilir ,, görenler bir daha bir daha bakabilir hatta herkes çokta beğenebilir.. Ama ben herkes değilim!!! 

Burdan bir an önce çıkmalıyım şimdiye kadar kimseye böyle rezil olmadım çünkü kimseyle bu kadar yakınlaşmadım. Her neyse planlar başlasın..

1. Telefonla yakınlarıma haber vermek..

Aslında mantıklı ama o lanet herif telefonuma almış olmasaydı !

2. Sesimi dışardakilere duyurmak ve yardım istemek..

Buda mantıklı ama o pislik herif buranın patronu ve bana açık açık kimsenin bana yardımcı olmaya cesaret edemeyeceğini söyledi!

3. Odaya girerken uyuma taklidi yapıp onu öldürebilirim..

Oha en mantıklı seçenek buuu. Şu ana en çok bu uyar diye düşünüyorum..

Of ne saçmalıyosun salak SERA! İnsanın boş olması ne kadar saçmalayabileceği konusunda kendini aydınlatmasını sağlıyor.. Hala saçmalıyorum tamam sustum -_-

BUĞRA

Sera dün uyuduğumu sanıp bana neler söylemişti öyle. Çok şaşırdım duymayı çok istediğim her gün her an gözünün içine baktığım ama hiç yeşil ışık vermezken içinde neler beslemiş meğersem..

Bu kız gerçekten garip ve ben gün geçtikçe kavgalarımızı bile sever oldum.. Onu özlüyorum gerçekten özlüyorum. Ona zarar vermek istemiyorum ve zarar verenin canını alırım benim yakınım olsa dahi.

Ama onu kaybetmekten korktuğum için yanımdan ayıramam zamanla alışacak bu duruma..

Ben yine Sera ve hayatımızla ilgili düşünürken Cenk telaşlı bir şekilde içeri girdi. Yine bu lanet olası hayatta ne geldi ulan başıma dünden sonra bile mutlu olamayacak mıyım ben lan. Ne diye yaşıyorum bu hayatta anlamıyorum ki.

"Abi sorun var." benim bir şey dememe gerek kalmadan Cenk konuşmaya başladı.

"Düşündüğün gibi adamlar senin hakkında plan yapıyor ve iyi planlar değil." sesindeki korkuyu anlamamak için aptal olmam gerekirdi.

Ayağı kalktım ve yanına gittim. Önünde durup bi kaç saniye suratını inceledim gözlerinde korku suratında tedirginlik. Bu kadar mı uzaklaştık biz bu ortamlardan. Acilen kendimize gelmemiz lazım. 

Ensesinden tuttum ve kafasını kendime çektim. Gözlerimizi birbirine kenetleyip " korkuyo musun lan" dedim. Cevap vermek için beklemese bile sesi titrek çıkmıştı.

"Korkmuyorum abi. Ama uzun zamandır ortamda değiliz  biraz endişeliyim." söylerken bile gözlerini kaçırdı çünkü endişe ve korku zayıfların işiydi. Bu işe başladığımızdan beri bunu hepsine söylüyorum ve bu konu hakkındaki ciddiyetimi hepsi çok iyi biliyor.

"Çabuk çocukları  ara ve gelsinler. Toplantı erkene alındı."

Zaman kaybetmenin alemi yok bir an önce atak yapmalıyım. Düşmanlarımı daha fazla mutlu etmeden ortamlara dönmeliyim.

Cenk cevap vermeden odadan çıktı. Aklıma Sera geldi çocuklar gelmeden onu görebilme şansım var diye düşünüyorum.

Yanına giderken onun hakkında ne yapmalıyım diye düşündüm. Okul hayatını yarıda kesecek halim yok elbette ama onu eski okuluna gönderemem. Anlaşma yapıp yeni bir okula gönderebilirim. Kendimle birlikte sonuçta okumak benimde hakkım.  

Şaka gibi bu kız bana okumayı bile düşündürüyor. Az önceki terör estiren adam nereye gitti gören var mı?

Her neyse odanın kapısını yavaş yavaş açtım belki uyuyordur diye ama uyumuyor camın önünde oturmuş dışarıyı izliyordu. Onu öyle görünce çok üzüldüm..

 Acabaa??

Hayır yapamam onu kaybedemem.. ama onu böyle üzmekte istemiyorum.

"Heyy." arkasında durmuş kulağına bağırmamla yerinde sıçraması bir oldu. Çok komik bir tepki verdiği için kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım

"Napıyosun sen psikopat tipli. Niye sessiz sessiz geliyosun insan bi ses verir" öfkelenince bile güzel kalmayı becerebilen bir kız tam benim tipim.

"Neyden bahsediyosun sen yaa ses verdim işte. Ayrıca psikopat tipli mi? Dün gece öyle demiyodun ama????" 

Cümlemi bitirmemle kızarması bir oldu hala olayı atlatamamış belli ki. Gerçi ben bile atlatamadım. Son günlerde her şeye bağırıp çağıran kız resmen dilini yuttu karşımda. Bu değişik psikolojisi beni bile korkutuyor ne yalan söyliyim..

Onu daha fazla utandırmamak için odadan çıktım ve ofisime geçtim çocuklar çoktan gelmiştir.

Odaya girmemle hepsi ayağı kalktı. Tabi yüzlerindeki şaşkınlığı görmemek elde değil.

"Bana öyle garip garip bakmayın. Her şey duyduğunuz gibi ve buraya neler yapacağımız hakkında konuşmak için toplandık boş boş bakmak için değil."

Sert ve itiraz kabul etmez cümlemden sonra herkes yerine oturdu ve tekrar beni dinlemeye başladı.

"Birazdan kumarhaneye gidip arkamdan konuşan o itin cezasını keseceğim ve bir daha orda olan herkes arkamdan konuşulmaması gerektiğini görecek. Sizde benimle geleceksiniz ve kendinizi hazır hissetmenizi bekleyecek kadar uzun zamanımız yok bu karanlık hayattan nasıl aydınlığa çıktıysak aynı aydınlıktan tekrar karanlığa dönüyoruz ve bu konu hakkında bir daha konuşmak istemiyorum." 

Sert bir şekilde uyarmak zorunda kalmamın sebebi gereksiz soruları ile boğulmak istememem. 

Benim kalkmamla ötekilerde arkamdan gelmeye başladı.

 Şimdi oyun başlasın bakalım. 

ARKADAŞLAR GERÇEKTEN ISRARLARINIZ ÜZERİNE YAZDIM AMA KİTABIM PEK İLGİ GÖRMEDİĞİ İÇİN YAZMA HEVESİM OLMUYOR. YORUMLAR VE BEĞENİLER ÇOK AZ..

OKUYAN HERKESTEN BEĞENİ VE YORUM BEKLİYORUM..

SİZİ SEVİYORUM..

ÖPÜLDÜNÜZ ♥