Psikopat Sevgilim ♥

Bölüm 14

SERA

Korku içinde duvara iyice sindim. Ne yapmam gerektiği hakkında bir fikrim yoktu tek düşündüğüm şuan burda olmak istemediğim di. Tekrar o psikopatla karşılaşmak benim için ölümden beterdii. Ayaklarımı kendime olabildiğince çekip kafamı ayaklarıma yasladım korkudan küçücük kalmıştım ayak sesleri gitgide yaklaşmaya başladı kafamı kaldırıp bakamadım bile.

Birden kolumdan biri tuttu kafamı kaldırmadan hızlıca kolumu çektim ve ağlamaya başladım gelen kişi önemde eğildi ve kafamı kaldırmaya çalıştı onu itip duvara iyice sindim birden Sera kendine gel benim Ece diyince kafamı kaldırdım ve bu sefer rahatladığım için ağladım ama Ecem iyice endişelendi beni sakinleştirmek için elinden geleni yaptı birşeyler anlattı ama ben hiçbirşey anlayacak durumda değildim en sonunda beni kaldırdı ve asansöre doğru götürdü eve çıkarıyordu sanırım. Ayaklarım beni taşıyamaz hale gelmişti Eceme bütün yükümü verip asansöre doğru gittim. O eve gitmem doğru değildi o psikopat tekrar gelir biliyorum ama şuan bu halde bir yere gidemem dinlenmem lazım en azından şuanlık atlattık diye düşünüyorum. Asansörden inip daireye girerken kapının açık olduğunu fark ettim ve Eceme baktım.

"Kapıyı niye açık bıraktın Ecem"

"Ben kapıyı kapatmıştım açık değildi" dedi.

Birden içimi korku kapladı tekrar dönmüş olabilir mi diye düşündüm ama dönse duymazdıydık. Kendimi o kadar kaybetmiş olabilir miyim. Ya da çok mu sessizdiler.

Yine kafamda şaçma soru işaretleri dönerken korkuyla Eceme baktım. Oda az önceki halimden sonra aynı korku dolu suratla bana baktı. Olayın ciddiyetinin oda farkındaydı artık.

ARKADAŞLAR ÇOOOK UZUN ZAMAN OLDU KUSURA BAKMAYIN İŞE GİRDİM YOĞUNDUM VS.
SİZDEN GELEN MESAJLARDAN SONRA GERÇEKTEN SİZLERİ KIRMAMAK ADINA BÖLÜM PAYLAŞMAK İSTEDİM.
BİLİYORUM ÇOK KISA AMA BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM 🎂🎁🎊🎉YOĞUN BİRGÜN GEÇİRDİM VE YARIN YİNE İŞ VAR ÇOK YORGUNUM ŞİMDİLİK BUNLA İDARE EDİN.

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM VE BENİ YALNIZ BIRAKMADIĞINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDİYORUM.

KENDİNİZE ÇOOOK İYİ BAKIN SAĞLICAKLA KALIN 😚😚😚