bu aşk fazla sana | jaywon

İstasyon

1 Mart

"Dikkatli ol, seni özleyeceğim. Arada konuşalım olur mu?"

Sabah erkenden okula gideceğim diye evden çıkıp Jay'le istasyona gitmiştim, kalkışa on dakika kala yanındaki arkadaşıyla binmişti ve şuan dışarıda, pencereden içeriye uzanabildiğim kadar uzanmaya çalışıyordum.

Kafamı ve sonra da çenemi okşadı, bu çok da uzun bir seyahat olmayacaktı fakat ilişkimizin ilk aylarında olduğumuz için kopamıyordum.

"Kendine iyi bak bebeğim benim için endişelenme, her akşam seni arayacağım. Tren kalkıyor, o taksiye bin ve dershaneye geri dön tamam mı?"

Benim geriye dönebilmem için taksi tutmuştu. Elini sıkıca tuttum, elimin üstünü öptü. Garip bakışlara maruz kalmamak için bundan fazlasını yapamazdık, trenin zilinin çalması ile el salladım ve geriye çekildim.

İşte gidiyorlardı..

Tren gözden kaybolunca beni bekleyen taksiye bindim ve dershanede inmem gerekirken daha geride indim, zaten parasını vermişti. Biraz yürümek ve gerekirse sadece eskiden oturduğum o liman yolunda oturmak istiyordum.

Aklımda o romantik gece günlerdir dönüp duruyordu, o kadar güzeldik ki beraber saatlerce sevişmiştik ve sanki bedenim senelerdir üzerinde taşıdığı ağırlıktan kurtulmuştu. Odamın kapısı kilitliydi, ve Jay ayakkabılarını içeriye almıştı. Kafamı göğsüne koymuş, birbirimize sarıldığımız yorgun bedenlerimiz ile sabaha kadar uyumuştuk ve uyandığımda gördüğüm ilk insan olmuştu.

Daha gecenin izleri hafızama akmamışken boynumdan öpmüştü.

...

"Jungwon, sevgilin olabilir miyim?"

Yanlış işitip işitmediğimden emin olmak için birkaç kere gözlerimi kırpıp kafamı kaldırdım. Elleri şimdi göğsümün üzerinde geziyordu.

"Seninle beraber olduğum için çok mutluyum, sevgilin olabilir miyim? Sana başından beri duyduğum çekim ve ilgiden bahsedemem, bu yalnızca kalbimle sınırlı kalmadı, umarım pişman değilsindir."

"Ahhh.. JAY? Gözlerimi açar açmaz bunu mu söylemeyi planlamıştın? Bir dakika, kendime gelmem lazım."

"Tamam o zaman önce seni kendine getirmeliyim, üzgünüm."

Boynumdan başlayarak ardı ardına buseler kondurdu tenime, ben gülüyor ve saçlarından tutuyordum.

"Tamam.. Tamam!! Sevgilin olacağım, daha ciddi bir yerde söylemek isterdim ama birkaç haftadır beni bir arkadaştan öte hissettiriyordun. Yani.."

Karnımdayken öpmeyi kesti ve bana baktı, yüzü çok yakınımdaydı.

"Yani? Bu öpücüklerim karşılığında mı kabul ediyorsun teklifimi?"

Ellerimle yüzünü tuttum ve yanaklarını parmağımla okşamaya başladım, nasıl olmuşsa gene üzerime çıkmıştı.

"Hayır tabii ki de. Bekle. Daha ciddi bir yerde hislerimden bahsetmek isterdim, ama dün akşam o kadar büyüleyiciydin ki sana bir daha ne kadar fazla bir tutku beslediğimi kendimden saklayamadım. Lütfen beni hiçbir zaman bırakma, olur mu? Galata'ya çıkalım bir gün beraber, ve seni seviyorum"

Jay'in gülümseyen dudaklarına yumuşak bir öpücük bırakmıştım, ve aynı hislerle bana karşılık vermişti. Biliyordum, onu başından beri seviyordum ve şimdi erkek arkadaşım olmuştu.

Biraz garip hissettirmiyor değildi ama o Jay'di sonuçta bu yüzden yabancılık çekmiyorum garip bir şekilde.

"Bundan sonra her zaman sevgilimin ellerinden tutacağım ve dershanesinde ona göz kulak olacağım."

"Ahhh... Git."

Aklımıza o an ne gelirse onu söylüyorduk, daha sonrasında istemesek de kalktık. Önce kapıyı dinleyerek evi yokladım, herkesin evden çıkmış olduğundan emin olduğumda sırayla duşa girdik ve evde bulduklarımla bize basit bir kahvaltı hazırladı. İlk defa evimde bu kadar rahat ve mutlu bir sabah geçiyordum.

....

"Oraya vardınız mı?.....  Tamam, şimdi güzelce dinlen. ....... Evet, yarın gideceğim dershaneye, zaten sen yokken burada yapabileceğim başka birşey yok.....    Yarın beni ara olur mu? İyi geceler!"

Telefonumu kapattım ve önünde durduğum markete girdim. O kadar çok acıkmıştım ki, doğal olarak okula gitmediğim için bir şeyler yiyecek fırsatım olmamıştı. Aldıklarımın ödemesini yapıp çıktım, eve yarım saat yolum vardı bu yüzden kulaklarımda kulaklıklarımla müzik dinleyerek yürüdüm.

Bu günleri nasıl geçireceğim bilmiyordum.