Yetimhanede büyümüş ve çocukluklarından beri bir şeyleri çalarak hayatta kalmaya çalışan bir grup arkadaş aralarına yeni bir üye almasıyla olaylar başlar
Bir iki saat kadar kendime gelemedim Volkanla yaşadığım o anı düşünüyordum daha doğrusu yaşayamadığım
" odana çık çömez yoksa birazdan bir hata yapacağım " demişti ben... beni öpmek mi istemişti
Belki de sadece o değildi bunu isteyen Tamam kabul o bana böyle bir adım atana kadar aklımda böyle bir şey yoktu ama dün geceden sonra onun hakkında bir kaç şey değişti içimde
Zar zor da olsa düşüncelerimden sıyrılarak uyuya kalmıştım Sabah olduğunda aşağıdan duyduğum patırtı sesiyle uyanmıştım ve neler olduğunu merak ettiğim için aşağı inmiştim
sesin Rüzgar ve Gözdeden geldiğini anlamam uzun sürmemişti yine tartışıyorlardı ama şu anda hiç onların kavgalarımı çekmek istemediğim için bahçeye çıktım ve Vahit abiyle karşılaştım nedenini bilmediğim bir şekilde beni gördüğünde oturduğu yerde doğruldu ve sanki tedirgin gibiydi
" Aslı " dedi beni gördüğü gibi
" Vahit abi iyi misin sen "
" iyiyim neden sordun "
" annemle ne konuştunuz Vahit abi onun yanından geldiğinden beri ruh gibisin "
" annenle alakası yok Aslı olanları anlattım annene başka bir şey yok sadece işle alakalı bir şeye canım sıkıldı o kadar "
" iyisin yani " dediğimde ayağa kalktı ve yanıma gelerek omuzlarımı ovuşturdu
" iyim ben sen beni düşünme hadi içeri geçelim yağmur çiseliyor " dediğinde birlikle içeri girdiğimizde Volkanı aşağı inerken görünce ikimizde olduğumuz yerden bir adım daha atamadık çünkü ikimizin de aklında dün gece olanlar gelmişti
bu etkiden kurtularak yavaş adımlarla kahvaltı masasına oturmuştuk Gözde ve Rüzgar kendi aralarında hala tartışıyordu Yağmur ise sadece yemeğine odaklanmıştı Volkan ise bir yandan bana bir yandan tabağına bakıyordu ben de aynı şekilde tabi
duyduğum bildirim sesiyle telefonumu cebimden çıkarttım ve gelen mesajın Aziz abiden olduğunu gördüm
" o " dediğimde herkesin bakışları bana döndü kenetlenip kaldığımda bir şeyler olduğunu anlamışlardı
Volkan bir anda telefonu elimden alarak mesajlara girmişti
" konum atmış şerefsiz "
" başlıyoruz o zaman " Vahit abi bunu söylediğinde kendimi hiç hazır hissetmiyordum onun karşısına çıkmak istemiyordum
" Aslı yapamayacaksan..." dedi Volkan ama lafını bölerek konuşmaya başladım
" öyle şansım yok yapmak zorundayım "
" tamam şimdi herkes odasına gitsin hazırlansın yeni işimiz an itibariyle başlamıştır " dediğinde hep birlikte ayağa kalktık ve Vahit abinin dediği gibi odamıza çıkarak hazırlanmaya başladık
hava yağmurlu ve soğuk olduğu için şükrettim çünkü o adımın yanına giderken kat kat giyinmek daha güvenliydi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
