ASLI
Hava aydınlanmaya başlamıştı ve bu saate kadar Volkan benimle hiç susmadan konuşmuştu çünkü susarsa korkacağımı biliyordu
Kapının açılması ile içeriye Kadirin babası girmişti
" günaydın hala konuşmamaya kararlı mısın " dediğinde sessiz kalıp sadece gözlerimi devirmiştim
" peki tamam senin için soruyu teke düşüreceğim bizi nerden tanıyorsunuz " dediğinde yine cevap vermedim
" anlaşıldı güzellikle hiç bir şeyi söylemeyeceksin o zaman bende gider sevgili öldürür öyle alırım cevabımı " dediğinde korkuyla baktım gözlerine bunu gerçekten yapabilir miydi
" yapamazsın "
" aslında evet ya öldürmek zevkli olmuyor aha aklıma ne geldi... bekle burada " dediğinde korkuyla beklemeye başladım aradan çok uzun zaman geçmişti neler olduğunu merak ediyordum
kapı birden açıldığında daha önce yüzünü görmedim bir adam girdi ve ellerimi sandalyeden çözmeye başladı aynı şeyi ayaklarımda da yaptığında beni hızlıca ayağa kaldırdı ve gözlerimi tekrar bağlayarak beni odadan çıkarttı
" nereye götürüyorsun beni bırak... Volkan " diye bağırsam da beni duymamıştı ya da cevap veremiyordu
beni iki kat aşağı indirdiğinde nefes almakta zorluk çekiyordum burası çok havasızdı
" nereye götürüyorsun ya beni cevap versene sana diyorum hey cevap ver " diye avazım çıktığı kadar bağırsam da cevap vermiyordu
en sonunda duyduğum kapı sesiyle beni içeri itti ve yere düşmem bir oldu
" gebertirim lan sizi dokunmayın onu " duyduğum bağırma sesi Volkana aitti
adam kolumdan tutup beni tekrar kaldırdığında bir sandalyeye bağladı ardından gözlerimi açtığımda gördüğüm şeyle ağzım açık kalmıştı
volkanın kollarını iki yana ayıracak şekilde tavana zincirlemişlerdi üstünde hiç bir şey yoktu ve karnındı şimdi olduğunu emin olduğum bir kaç yara izi vardı
" Aslı iyi misin " dese de cevap veremiyordum dilim tutulmuştu sanki
" naptınız ona " dediğinde Kadir benim yanıma geldi ve arkama geçerek omuzlarımı sıktı
" çek lan o elini "
" şimdi anlat bakalım bizi nerden tanıyorsunuz siz kimsiniz " demişti yaşlı adam
"size hiç bir şey anlatmayacağım duydunuz mu beni " diye bağırmaya devam etmişti Volkan
" onu anladık zaten sen bize hiç bir şey anlatmayacaksın ama belki sen anlatırsın " deyip bana döndü
" size anlatacak bir şeyimiz yok " dediğimde güldü
" al birini vur ötekine " dediğinde yavaş adımlarla Volkanın yanına gitti ardından elini kaldırarak karnına sert bir yumruk indirdi
" Volkan " diye haykırdığımda Volkan hiç bir şey olmamış gibi bana gülümsedi
" iyiyim ben sen korkma " hala beni düşünüyordu zor durumdaydı ama hala beni düşünüyordu
" iyi olmaman gerek yalnız " dedi Kadir ve bir yumruk daha indirdi ve bu seferki hedefi yüzüydü
" yapmayım yapmayın lütfen yapmayın... Volkan " diye ağlamaya başladığımda hala gülümsemeye çalışıyordu
" konuş " dedi ama bunu Volkana değil bana sormuştu
" sen cevap verene kadar dövmeye devam edeceğiz " dediğinde bir yumruk daha indirdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARA AVCILARI
General FictionYetimhanede büyümüş ve çocukluklarından beri bir şeyleri çalarak hayatta kalmaya çalışan bir grup arkadaş aralarına yeni bir üye almasıyla olaylar başlar
