21 - HOŞÇAKAL ÇÖMEZ

20 1 0
                                    

hastaneye kaldırılmıştım polisler sürekli girip çıkıyor ifademi alıyorlardı ve ben artık çok yorulmuştum

" Aslı hanım bizimle konuştuğunuz için teşekkür ederiz artık merak etmenizi gerektirecek bir durum kalmadı o adam  hapiste ve kolay kolay çıkamaz "

" ben teşekkür ederim asıl hayatımı kurtardınız "

" görevimiz "  kısa süre sonra polisler gitmişlerdi birden içeriye Vahit abi girdi

" Aslı iyi misin " dediğinde ona gülerek baktım

" çok iyiyim hatta en mutlu günüm " diyerek bakışım arkasına kaydı ondan başka kimse gelmemişti

" bakınma benden başka kimse yok kalabalık gelip şüphe çekmek istemedim "

" anladım... Vahit abi ben çıkmak istiyorum annem nerde onu görmek istiyorum "

" annen gayet iyi bizim evde şu anda "

" ne zaman çıkabilirim peki "

" doktorunla konuşayım önce " demesiyle içeriye biri girmişti

" Aslı hanım nasılsınız "

" iyim doktor bey ama buradan çıkarsam daha iyi olacağım " dediğimde bakışlarını benden çekerek seruma baktı

" gayet iyisiniz tabi darp izleri ve yüzünüzde oluşan bir kaç yara dışında bir şeyiniz yok fakat serumunuz bittikten sonra çıkmanız gerekiyor o serum ağrılarınızı azaltacak "

"şimdi çıkamaz mıyım "

" eğer serum bitmeden çıkarsanız akşamında ağrıdan kıvranırsınız "

" kalsın işte çok bir şey kalmamış zaten ben de o sıra çıkış işlemlerini hallederim olur mu " dedi Vahit abi

" iyi peki " uzun süre sonra serumum bitmiş ve Vahit abi sayesinde kolayla ayağa kalkarak arabaya bindik

yola koyulduğumuzda konuşmaya başladım

" içeri girdi dimi eminiz "

" eminiz Aslı korkmanı gerektirecek hiç bir şey kalmadı annen de çıktı " dediğinde sessizleşmiştim ve Vahit abi bunu anlamıştı

" ne oldu "

" şey hani şimdi annem dışarı çıktı ya artık görüşmeyecek miyiz " dediğimde şaşırarak bana baktı

" o nerden çıktı "

" ya hani ekibe girdiğim gün öyle anlaşmıştık ya annem çıktığında gidecektim "

" istersen gidebilirsin tabi ama biz seni sevdik yani kalman bizi rahatsız etmez aksine mutlu oluruz  " dediğinde güldüm ama benim konuşmama izin vermeden tekrar araya girdi

" bu arda kal derken hırsızlığa devam et demiyorum annen beni keser " dediğinde güldüm

" merak etme annemin hiç bir şeyden haberi olmayacak "

" iyi olur bu gencecik yaşımda ölmek istemem " gülüyordum ama kahkaha atamıyordum çünkü canım yanıyordu

eve vardığımızda içeriye girme konusunda tedirgindim annemi çok özlemiştim evet ama onunla yüzleşmem gereken bir konu vardı

" ne oldu " dedi Vahit abi anlayarak

" Azizin söyledikleri..... babam hakkında sence gerçek olabilir mi " dediğimde cevap vermedi hatta bakışlarını bana kilitledi

" Vahit abi " dedim ve gözünün önünde elimi salladım

" eğer öyleyse yani baban hala hayattaysa ne hissederdin "

PARA AVCILARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin