İDDA/HYUNLİX

Morg

Felix'in gözünden;

Yataktan kalkıp saate baktığımda 21:38'di aynanın karşısına geçip kendime baktığımda yara bere içindeydim

Kendime zarar vermiştim,ellerimi kanatmıştım,etlerimi soymuştum,çillerimi yüzümden çıkarıp atmaya çalışmıştım ama geçmemişti yine geçmemişti.İçimdeki acının dinmesine buda yetmemişti.

Kapımın çalması ile küçük adımlarla kapıyı açmaya gittim

Kapı deliğinden baktığımda kimse yoktu ama yerde bir şey vardı

Bir mektup vardı.Kapıyı açtım mektubu alıp kapıyı kapattım ve içeri geçip mektubu okumaya başladım.

________________________________

Sevgili Felix;

Seni denize benzetiyorum dalgalar kadar naif denizin maviliği kadar durusun.Evet sen bunları asla hak etmedin.Bir cesedi sırtlanmış ufacık masum bir ruhsun.Umarım barışırsınız onun için bu kadar çok üzülmene gerek yok eğer gerçekten birbirinize aşıksanız eninde sonunda barışırsınız.Giden döner mi bilemem ama seven bekler.İnsan aşık olduğu kişiyi unutmaz,hislerini,sevgisini ve mutluluğunu unutur.eğer unutabiliyorsa aşık olmamıştır.Aynaya bak harabe gibisin oysa sen çok güzel bir çocuktun.

Bana gelirse tüm hayatım boyunca derdimi sadece sana anlattım sadece sana sarılarak ağladım,beni dinlediğin için sana çok teşekkür ederim seninle tekrar bir araya gelmek isterdim ama bu imkansız sen bu mektubu eline alıp okumaya başladığında ben artık hayatta olmayacağım.

Bazı intiharlar ruhsaldır yorulan beden değilse çaresi uyku değildir.gökyüzüne gitmeyi çok istiyordum ve yaşayanlar oraya gidemezdi.Göreceksen şimdi gör beni çünkü tabutlar ışık geçirmez.

Beni hiç bir şeyi takmaz biri olarak tanımışsındır büyük ihtimalle zaten her şey göründüğü gibi olsaydı eline aldığın deniz suyu da mavi olurdu.

Neyse ben uyuyorum sana iyi geceler...

Beomgyu(dün gece sahilde yanında olan kişi:))

________________________________

Okuduklarıma hala inanamıyordum dün gece sarılıp yanında ağladığım kişi intihar etmişti

Mektubun arkasına baktığımda hastanenin ismini görmem ile hızla ayağı kalkıp ayakkabımı giydim ve hastanenin olduğu yöne doğru koşmaya başladım.

Hastaneye vardığımda resepsiyona gidip onun ismini verdim

Bana morgta olduğunu söyleyince merdivenlerden koşarak aşağı indim ve görevlinin bana nerde olduğunu gösterdiğinde camdan cansız bedenini gördüğümde dünyam başıma yıkılmıştı.

İçeri girdiğimde yavaşça yanına yaklaştım ve diz çöküp yanağını okşamaya başladım.

Göz yaşlarım onun yüzüne düşüyordu

Zorla da olsa gülümsedim

"Sen bunları hak etmedin,çok iyi birisin kalbin tertemiz"

Göz yaşlarımı silip devam ettim.

"Keşke bende gelsem yanına,jisung'u görsem,sana orada sıkıca sarılsam"

Görevlilerin gelip onu çıkartmasıyla ayağa kalktım

Ailesi yoktu

Sadece ben vardım...