Karşılaşma

19 2 0
                                    

İyi okumalar dilerim

Oy ve yorumları unutmayın lütfen 🙏🙏💫💫💬💬💭💭

🦋🦋🦋

Güneşin perdenin aralarından sızarak gözümü aldığı bir sabaha uyandım. Bugün nöbetim vardı.

 Ben Mira Kars'ta doktorluk yapan bir kadınım. 2 ay önce tayin isteyip gelmiştim buraya. Önceden İstanbul'da işimi yaparken bazı kötü durumlarla karşılaşmıştım.

Ailem ne kadar istemeyip karşı çıksa da dinlememiştim onları. Burası çok soğuk olsa da sevmiştim. 

Hızlıca yataktan çıkıp saate baktım bir buçuk saatim kalmıştı hastane evime yakın olduğundan yavaş yavaş hazırlandım. Saçlarımı açık bırakıp uçlarını kıvırdım. Çok hafif makyaj yaptım. Üstüme gri takımımı giyip çantamın içine birkaç eşya koyduğumda saate baktım. 25 dakika kalmıştı.

Hızlı adımlarla siyah topuklularımı giyip evden çıktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hızlı adımlarla siyah topuklularımı giyip evden çıktım. Hastaneye doğru yürümeye başladım. Yandaki pastaneden birkaç poğaça aldım Simay kesin kahvaltı yapmamıştı. 

Hastanenin bahçesine girdiğimde çantamdaki telefon çaldı. Kimin aradığına baktığımda yine o arıyordu. Buraya gelme sebebim.

Telefonu sessize alıp içeri girdim. Birkaç kişi selam verdiğinde bende onlara selam vermiştim. Odama doğru gittiğimde Simayı koltukta telefonuna bakarken buldum.

"Günaydınnn!!!" Simay beni fark etmemiş olduğu için sıçradı.

"Günaydın, korkuttun beni." Ona side-eye bakışımı atıp dolabımı açıp içinden beyaz önlüğümü giydim. Elimdeki poşeti ona uzatıp

"Pastaneden poğaça aldım sende kalk bize bir kahve doldur." Masamın üstünde duran bardağımı ona uzattım.

"Uff!! Niye ben yaağğ." Ona ters ters bakıp.

"Haydi oyalanma." Elimi kışkışlar gibi hareket yaptıktan sonra sinirle ayağı kalkıp bardağı aldı ve kapıyı çarptı. Arkasından gülüp yerime oturdum. 

...

Çok yorulmamıştım. Gece yarısına geliyordu. Acildeydim bugün buna rağmen hayla dimdik durabiliyordun.

Odama doğru gidecekken birisi kolumu tuttu arkamı dönüp baktığımda hastanenin başhekimi olduğunu gördüm. Temas sevmezdim ben. Hafifçe kolumu kendime çekip ondan kurtardım.

"Serkan Bey?" Onunla ilk geldiğimde tanışmıştım bana çok yardımcı olmuştu.

"Beyi kaldıralım lütfen. Ben yemek yedin mi diye soracaktım." Serkan Bey'in amacını anlamayarak konuştum.

"Bir şeyler atıştırmıştım yine de sorduğunuz için teşekkür ederim." Yüzü düşmüştü.

"O zaman yarın seni yeme-" Konuştuğu sıra bir hemşire koşarak gelip sözünü kesti.

Zıt Kutuplar 🦋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin