arifin dilinden...
asansörden sonunda çıkmıştık. cenan hastaneye gitmeyi teklif etmişti ama reddetmiştim. bana birşey olmasın diye onda kalmamı söylemişti mecbur kaldığım için kabul etmiştim.
"-film mi izlesek arif?" söylediği şeyle kafamı yerden kaldırıp ona baktım. "-neden olmasın?"
"-tamam o zaman,ben mısır patlatmaya gidiyorum. sende film seç." kafamı sallayıp kumandayı elime almıştım.en sevdiğim tür korku olduğu için bir korku filmi seçip cenanı beklemeye başladım.
bir süre bekledikten sonra içerden gelen düşme sesiyle ayağa fırladım.
içeri girdiğimde gördüğüm manzara karşısında kahkaha atmaya başlamıştım.
tencere yerdeydi,kulpu cenanın elindeydi. iyi patlamış mısırı kurtarabilmiş! bi eline bi yere bakıyordu. gülmeyi bırakıp dikkatlice yerdeki tencereyi alıp tezgahın üstüne koymuştum.
cenana baktığımda elini tuttuğunu gördüm.
"-pişt noldu?" tek elini çekip elini göstermişti. çok kötü olmasada eli biraz yanmıştı. alt dudağımı dişleyip elini suyun altına tutmasını sağlamıştım."-sen suya tut. ben buz getireyim."
buzu alıp poşete koyarak eline tutmuştum.bunu yaparken tek elimlede eline dokunduğumda vücudum titremişti. ben niye elektrik çarpmışa döndüm ki şimdi? yakınlığımızdan dolayı artan kalp atışlarımla tuttuğum nefesimi vermiştim.
aklıma gelen şeyle vücudum yanmaya başlamıştı. asansörde ona sarılmıştım. elimdeki buz bile vücudumun sıcaklığından eriyor gibiydi. titrek bir nefes vererek cenandan uzaklaşmıştım.
"-elini sarmamız lazım,bez falan varmı?"
olumlu anlamda sesler çıkararak banyoya yönlendi. bende onun peşinden banyoya yürümüştüm.cenan elindeki acil yardım çantasını önümdeki sehpa gibi şeyin üzerine koymuştu.
klozetin kapağını kapatarak gözümle otumasını işaret etmiştim. dediğimi yapıp oturduğunda yanık kremini elime alıp cenana doğru yürümüştüm.
elini tek elimle tutup tek elimle kremi eline yayıyordum. sargı bezini sararken cenanın beni izlediğini fark edince elini tutan elim karıncalanmıştı. gözlerimi ona çevirdiğimde göz göze gelmiştik.
neydi bu? kalbim niye böyleydi? normalmiydi? arkadaşlık bağı olsa emreyleyken de böyle olurdum ama öyle değil mi?
zilin çalmasıyla cenandan uzaklaşmıştım.
"-senin zamanlamanı s-" fısıldar gibi söylediği şeyle bakışlarım ona dönmüştü. "-hm?" "-ha ney yok bişey."ayağa kalkıp kapıya bakmaya gitmişti. bende suyu açıp yüzüme biraz su çarpmıştım. yinede fayda etmiyordu çünkü vücudum hem alevlerin ortasında kalmış gibi yanıyor hemde buzlu suya girmişim gibi donuyordu.
cenan yüzünden oluyor olamaz dimi? yok canım daha neler. cenana aşık mı oluyorum acaba... saçmalama arif yok öyle bişey kendine gel.
"-arif gel hadi filmi unuttuk izleyelim."
"-geliyorum." hızlıca banyodan çıkıp salona girmiştim. sehpanın üzerinde patlamış mısır,çikolata,cips,içecek falan vardı.oturmuş televizyona bakıyordu. bende hemen sağına oturup filmi izlemeye başlamıştım.
"he gir oraya da gör ebenin-" "cenan! film izliyoruz." sinirle söylediklerim karşısında tamam anlamında kafasını sallamıştı.
bir süre sonra uykum geldiği için başımı cenanın omzuna koymuştum. bu yaptığımla vücudu kasılmıştı ama bir süre sonra düzelip filme geri dönmüştü.
gözlerim kapanırken cenanda kafasını kafamın üstüne koymuştu...
cenanın dilinden...
asansörde kalmıştık,elimi yakmıştım. ne gün ama!
asansördeyken arif bana sarılmıştı,elimi yaktığımda arif elimi sarmıştı. ne gün ama...
elimi sararken ki bakışları,elime dokunması,bakışları,tatlılığı...
istemesemde sanırım ben arif güloğlu'ya aşık oluyordum...
ama söyleyemezdim. herkese kafa tutacak kadar cesaretliydim ama şuan omzumda uyuyan çocuğa aşkımı itiraf edemeyecek kadar korkaktım ben...
veee 5.bölüm sonuuu😊😊 biliyorum bölümler biraz kısa o yüzden bölümleri biraz daha uzun tutmaya çalışacağım. okuyan herkese teşekkürler. bol bol yorum yapmayı unutmayın :)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
begonvil~arcen
Fanfictionsonunda hayallerine kavuşan arif,orada yaşayacağı şeylerden habersizdi... "normalde en sevdiğim kek kakaoluydu ama arif sevdiği için artık limonlu kek olmuştu." "sana aşığım arif güloğlu!" "çiçekler? sana. begonvil..." UYARI! smut vardır! sonu angst...