Hudutsuz Sevda [ HalZey ]

1. BÖLÜM: Ben Seni İstiyorum

Helö...
Yeni hayran kurgumla merhaba demek istedim. O Baho benim k*çımı yesin !!!HalZey'im de HalZey'im...
Tabi HalZey'in yanında bir çiftimiz daha olacak [ bu yan çiftlerde kalite göremedik pek ] ama o da sürpriz olsun...
İyi Okumalar...
__________________________________________

1. Bölüm
" Ben Seni İstiyorum "

  " Zeynep'im, ben çocuk falan istemiyorum. Ben seni istiyorum. Seninle bir ömür yaşamak istiyorum. Uzun ya da kısa fark etmez. " Zeynep, Halil İbrahim'in sözünü kesip araya girdi.

  " Benim için fark eder. " Tek sorun artık çocuk sahibi olamayacakları değildi elbette. O gün odada gördüğü resimlerde Zeynep bir oyunun içinde olduğunu düşündü. Kendini kullanılmış, kaldırılmış hissetti.

  " Ben bu zamana kadar bütün planların bize dair sanıyordum. Seninle bana dair. Senin üç beş resim dediğinde ben gördüm ki ben bir planın parçasıyım. "

  " Sen bir planın parçası değilsin Zeynep. Sen benim bir parçasını. " Halil İbrahim'in seni tok ve kararlıydı.

  " Ben olmasamda olacak bir parçayım diyelim. " Sadece Halil İbrahim'in planın parçası olma düşüncesi Zeynep'in kalbinde sızılar oluşturuyordu ama gördüklerinden sonra sevdiği adamın sözlerine inanmakta zorlanıyordu.

  " Ben seni her şeyden çok seviyorum. "

  " Sevgiye dair bir problemimiz yok, Halil İbrahim. " Duraksadı Zeynep. Daha fazla konuşmak bir fayda sağlamayacaktı belli ki. İçinde halledemediği, güvenmediği şeyler vardı. Halil İbrahim bunu anlamıyordu. Evet, çok seviyordu onu ama yaşadığı şeyleri atlatmadan tekrar geri dönerse diğer bir darbede daha kötü savrulacaklardı. Zaman lazımdı.

  " Benim biraz nefes almaya ihtiyacım var. Her şey o kadar üst üste geliyor ki boğuluyorum. "

  " Peki, sen biraz yalnız kal. " Ağzından zar zor döküldü kelimeler Halil İbrahim'in. Zeynep'i hep yanında istiyordu ama uzak kalmak onun yaralarını saracaksa, bu ayrılık kendine amansız yaralar açsa da, el mahkum bu ayrılığa katlanacaktı.

  " Bana geri döneceksin dimi Zeynep ? "

  İşte Zeynep bu sorunun cevabını bilmiyordu. Aşkından ölüyordu ama o olmasa da olur gibi hissediyordu. Halil İbrahim Zeynep'siz de yaşar gibiydi.

  Halil İbrahim Zeynep'siz yaşar mıydı?

  Halil İbrahim Zeynep'siz nasıl yaşayacağını bilmiyordu. Boğazında bir yumru, gözleri dolmuş ağladı ağlayacak. Belki karşıdan kendini bırakıp çocuk gibi ağlasa Zeynep ona kıyamaz peşinden gelirdi. ' Saçmalama Halil İbrahim, duygu sömürüsüyle karını eve getiremezsin. '

  " Bilmiyorum, Halil İbrahim. " Tabi Halil İbrahim ona yavru köpek bakışları atarken " Sana deneyeceğim " demek zoruna gitti. Çok üzülürdü. Nasıl söyleyebilirdi ki " Şimdi çocuk istemiyorsun, ilerde istersin kesin. O zaman ne olacak ? " diye.

  " Dönersin, dönmelisin Zeynep. " Halil İbrahim tuttuğu nefesini bıraktı.

  " Zeynep ben sensiz yaşayamam. " Karakolda savcının karşısına çıkmadan önce Halil İbrahim'in Zeynep' e söylediği sözlerdi bunlar. O zaman ki yüzü gözünün önüne geldi ve şimdi ki hali... İki perişan Halil İbrahim vardı hatıralarında... Kalbine bir şeylerin sağlandığını hissetti Zeynep. İçi yandı. Hissettiği yangının alevleri karşısında, Halil İbrahim'in gözlerinde tezahür etti.