"Geri mi gitsek acaba?" Berk konuştuğunda, Kaan "geldik artık kanka yapacak bir şey yok." Dedi. Yarışma için grupla konuşulmuştu ve ilk buluşma için de Oğulcan'ın evine gelmişlerdi. Ailesinin olmayacağını söylemişti ve gelmeleri için ısrar etmişti. Üstelik Harika da aynı grupta olduğu için iki kat zorlamıştı. Şimdi de kapının önündelerdi.
Kaan zile bastıktan saniyeler sonra kapıyı Oğulcan açtı ve "hoşgeldiniz." Dedi. İkisi de kafa salladığında kenara çekilip yol verdi. "Salona geçelim rahat rahat çalışırız. Zaten masa da var." Deyip eliyle gösterdi. Harika gelmiş ve koltuklardan birinde oturuyordu. Elindeki meyvesuyunu sehpaya bırakıp "geldiniz sonunda." Dedi sitemle. Kaan göz devirip "bizden beş dakika önce gelip atar yapıyorsun Harika." Dedi ve tekli koltuğa oturdu. Harika "olsun, sonuçta sizden önce geldim ve bekledim." Dediğinde, Berk de oturup "Tamam tamam. Boş işlerle uğraşmayalım da hemen başlayalım." Dedi.
Oğulcan kızın yanına oturup elini yaslanma yerine koydu ve "benim hiç çalışasım yok. Siz başlayın, canım isterse katılırım." Dediğinde, Berk "Ben de nerede kaldı bu çocuk diyordum." Dedi. Kaan "herkes çalışacak yoksa elimi bile sürmem hiçbir şeye." Dedi. "Aynen öyle ben de." Oğulcan sarışın kıza bakıp "Sen istersen yaparım tabi güzelim." Dediğinde, Harika "ay biraz uzaklaş, daralttın beni." Dedi.
Berk "şimdi herkes ona göre aile ne veya kim anlatsın. Tabi çok uzun olmamak şartıyla." Dediğinde, Oğulcan "annem, babam, kardeşlerim ve dedem işte." Dedi. Kaan "Klasik aile yani." Dedi. "Senin için ne ki?" Kaan biraz düşündüğünde aklına ilk gelen Tolga oldu ama onu söylemek istemiyordu, burası için fazlaydı. "Bilgisayarım, oyunlarım." Dedi. Oğulcan "materyalist." Dediğinde, Kaan "sanane ya. Sen de az yaratıcı olabilirsin mesela." Dedi.
"Vallahi aile ailedir. Ve ebeveynlerden, kardeşlerden oluşur. Gerisi boş." Harika "Benim köpeğim var ve çocuğum gibi seviyorum. O da olur mu?" Diye sorduğunda, Berk "olur tabi Harika. Hatta çok tatlı bence bir evcil hayvanın olması." Dedi.
Harika telefonunu açıp galeriye girdi ve Berk'e çevirdi. "Bak çok tatlı. Yumuşacık tüyleri var, kar gibi de beyaz." Dedi. Berk gülümseyip "Cidden çok tatlıymış bu. Bir gün size gelip sevmek istiyorum." Dedi. "Bir dahaki çalışmayı bizde yaparız ve seversin."
Oğulcan ikisine de bakıp "Senin için aile ne demek Berk?" Diye sordu. Berk ona dönüp baktığında sinirlendiğini fark etti. "Ne oldu? Neden susuyorsun? Mesela annen... o da senin ailen mi?" Oğulcan, Ömer'le yaşadıkları aile karmaşasını çok iyi biliyordu. Hatta annesiyle Ömer'in babasının nikahına bile katılmıştı.
Oğulcan sırıtıp "belki de o sakat babandır senin için aile ha ne dersin?" Dediğinde, Berk dayanamayıp yerinden kalktı ve ona aşağıdan bakan çocuğun yanağına sert bir yumruk attı.
"Ne oluyor manyak mısın?" Harika korkuyla bağırıp yerinden kalktığında, Kaan da kalkıp Berk'i kolundan tuttu. "Seni gebertirim duydun mu? Doğduğuna pişman ederim." "Hiçbir şey yapamazsın. Gerçekleri duymak hoşuna gitmedi mi?" Berk Kaan'ı kendinden uzaklaştırmaya çalışırken, Oğulcan araya girip Berk'e bir yumruk attı.
Kaan Oğulcan'ı itip tekrar Berk'i yakaladı ve ondan uzaklaştırdı. Berk'in boyu hepsinden uzundu ve tutmakta zorlanıyordu. "Ömer'le nasıl barıştınız lan? Yoksa senin gibi bir piçi kardeş olarak kabul mu etti? Ama ben sana söyleyeyim o seni asla kabul etmez."
Kaan "Kes artık sesini." Dediğinde, Oğulcan "Senden iğreniyor lan. Tahammül edemiyor seni görmeye." Berk hızla yaklaşıp boğazından tuttuğunda, Oğulcan eline sarıldı. "Ömer'in adını ağzına alma lan şerefsiz." "Berk yeter dur nefes alamıyor." Kaan zorla ayırıp ikisinin de çantasını aldı ve kolunu bırakmadan evden dışarı çıkardı.
