Sabah çalan alarmla uyanıp hızlı bir duşa girdim, duştan çıkınca ayma karşına geçip biraz kendimi inceledim.
Yeşil gözlerim,dolgun pembe dudaklarım, küçük kavisli burnum, küçük yuvarlak yüzüm, alacalı kızıl saçlarım ve beyaz tenimle gayet güzeldim. Erkek olmama rağmen hiçbir zaman yakışıklı olmamıştım her zaman güzeldim .
Güzellik genelde iyi şeyleri beraberinde getirir yani insanların düşündüğü şey bu.
Fakat gerçek her zaman sanılanlarla aynı olmaz, güzellik her zaman lanet gibidir.
Tacize uğrarsın, istemediğin insanların istemediğin ilgisine maruz kalırsın ve en kötüsü her zaman aptal güzeli oynarsın.
Düşüncelerimi bir kenara atıp dalgalı saçlarıma köpük sürdüm güneş kremimide sürüp üstüme iğrenç okul formasını altına da siyah kısacık bir şort giydim.
Aşağıya inip kahvaltı yapmayacağımı söyledikten sonra Denizi beklemeden evden çıkıp Serhat'a mesaj attım.
Arel:
Ben bugün erken çıktım seninle gelmeyeceğim Denizi almayı unutmaSerhat:
Tamam güzelim ama noldu niye erkencisin, hayırdır noldu ?Arel:
Öyle içimden geldi yürümem lazım
Serhat:
Arel noldu ? Neyin varArel:
Okulda görüşürüzSerhat:
Peki
(Görüldü)Serhata sinir olup telefonu kapattım. Niye bu kadar sorguluyor ki canımı sıkıyor bu tutumları.
Kulaklıktan gelen şarkıyla kendi kendime sallanıp yürürken bir anda bir şeye çarptım,direk sanırım, kaşlarımı çatıp kafamı kaldırınca çarptığım şeyin bir kişi olduğunu fark ettim.
"Sorun yok" diyip yoluma devam etmeye çalıştım ama sırık önümü kesti.
"Özür dilemedim ki hem sen bana çarptın dağ ayısı mısın?"
"Sana çarpmamı bir lütuf sayarsın öküz" kibirli bir gülümseme atıp yoluma devam edecektim ki kolumdan çekilmemle kendime geldim.
"Boyundan büyük konuşma kızıl şey"
Sinirle kolumu onun devasa elinden kurtardım ve tüm gücümle onu ittirip (tabi iki santim falan kıpırdadı) "devede de boy var ama akıl yoksa ne işe yarar" diyip yoluma devam edecekken çocuğun üzerindeki formaya gözüm takıldı.
Benimkinin aynısı olduğunu fark edince gözüm seğirmeye başladı, bu ukala aptal sırık nasıl bizim okulda olabilir.
Kesinlikle değildi. Arel sen sinirden halüsinasyon görüyorsun bu gerçek değil geçecek, geçecek, geçecek.
Okuldaki herkes beni tanır ve bu şekilde konulmaya cesaret edemez, edenlerde şuanda okulda değil, kesinlikle olamaz bu çocuk bizim okuldan değil.
Sinirle yoluma devam ettim.
Okula varınca çantamı sınıfta caferin sırasına bırakıp kantine indim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arel (bxb)
Teen FictionArel zalim ve hissiz bir insan fakat her madalyonun iki yüzü vardır