BÖLÜM 3 | YIKIM

293 39 82
                                    

ASKIM NASILSIN ÖZLEŞTİK Mİ

hiç oyalanmadan bölüme alayım🫡

bu arada, ilk kitabımda bilen bilir hic sınır koymadım ama sanırım buna koyacağım cunku hayalet okuyucu cok ve ben kurgudan reaksiyon almak istiiyorum beni heveslendiren şey bu

sınır: 30 oy, 60 yorum (abarttın demeyin yorum okumak çok zevkli

medya: Asil'in göz rengi cnm nasıl buldun

🎭

BÖLÜM 3 | YIKIM

Teoman/ Bir Kış SabahıRachel Taylor/ Light A Fire

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Teoman/ Bir Kış Sabahı
Rachel Taylor/ Light A Fire

《》


Hayat, son sürat giden frensiz bir arabanın içinde yapılan yolculuğa benziyordu.

Direksiyonda sen olsan bile o akışa ket vuramıyordun. Ne zaman kaza yapacağın yolun sonunda nereye varacağın meçhuldü. Sürekli oradan oraya savruluyordun ve ayağın gaz pedalında olsa bile bazen yön veremiyordun.

Kadere inanırdım. Bir şeylerin başlaması ve bitmesi planlı olmalıydı. Yaşananların bir sebebi, hiç olmayacakların bir anlamı olmalıydı.

Bu yaşadıklarımın da bir sebebi vardı ama bu kabullenmeme ya da dehşet içinde hissetmeme engel olmuyordu. Akan trafiğin içinde tahminen Asil'in evine gidiyorduk. Ben neden buradaydım bilmiyordum ama o bu hâldeyken, üstelik onu bu hâle getiren ben iken eve bırakır mısın beni diyememiştim. İnip taksiye binebilirdim ama onu yalnız bırakmak da istemiyordum. Ne ironikti ama.

Paniklemiştim ve endişe doluydum. Oturduğum koltukta yerime sinmiş kafamda kuyruklarını tutamadığım tilkileri kovalıyordum. Neden bir dikişi vardı? Neden yaralanmıştı ve kim yaralamıştı? Canı yanıyor olmalıydı ama ağzımı açıp soru da soramıyordum.

Acemi bir hamleyle yarasına peçete bastırıp bir de dalga geçer gibi peçeteyi orada bırakıp tişörtünü kapatmamın üzerinden yedi, dikişlerini patlatmamın üzerinden on altı dakika geçmişti. Stresten dudaklarımı içeriden ısırıyor, gözlerimi yoldan ayırmıyordum.

Acaba kan kaybından bilinci kapanır da bayılır mıydı? Böyle bir şey olursa kaza yapar mıydık? Arabayı benim kullanmam için teklifte bulunsa mıydım? Yaralı yaralı bir de araba kullanıyordu. Yapabileceğim tüm aptallıkları bir gün içinde yapmıştım sanırım. Neden vurmuştum ki? Hiç ani hareketlerin insanı değildim ya da saldırgan bir tarafım yoktu ama bu hamle benim için de beklenmedik olmuştu. Resmen dikişlerini patlatmıştım. Evet, yarası olduğunu bilmiyordum ve bilsem asla bulunmayacağım bir ataktı ama yine de hiç yapmamam gereken bir hamleydi. Sinirlendiğim ve baskı altında hissettiğim için hesapsız olarak yapmıştım.

GÖZLERİNİN GALAKSİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin