4. Bölüm

14 6 21
                                    


Medyadaki şarkı tam bizimkileri anlatıyor.

İyi okumalarr...

Doğru ya arabama çarpmışlardı.

Şuan tamirhanedeyim. Gerçekten başıma bir bu gelmediği kalmıştı. Arabayı burada bırakıp eve geçtim.

~

Bana çarpan adamı aramamıştım. Neydi adı? Koray Özdemir. Acelesi var gibi görünüyordu. O yüzden aramamıştım. Zaten arabada pek bir hasar yoktu. Sadece birkaç çizik ve ufak bir çukur.

Masama geçip çalışmaya başladım. Arabayı da yarın alırdım zaten.

Saat akşam sekize yaklaşıyordu ve artık akşam yemeği yemem gerekiyordu. Gerçekten acıkmıştım. Mutfağa geçip geçen marketten aldığım hazır çorbayı yapmaya başladım. Genelde hazır yiyecekler tüketirdim evde. Yemek yapmaya pek zamanım olmazdı ki şu zamana kadar yemek yapmayı öğretecek de kimse olmamıştı.

Yemeğimi bitirmeye yakın telefonum çalmaya başladı. Genelde işimden sebep böyle numaralar aradığı için garipsemedim. Çok bekletmeden aramayı cevapladım.

"Gözde Hanımla mı konuşuyorum?" diye kalın bir ses duydum. "Evet, kiminle konuşuyorum acaba?" diye sordum.

"Merhaba Gözde Hanım, ben Koray. Bugün yanlışlıkla arabanıza çarpan kişiyim." dedi. Numaramı nasıl bulmuştu? Numaramı ona vermemiştim ki.

"Merhaba, numaramı nereden buldunuz acaba? Size numaramı verdiğimi hatırlamıyorum." diye sordum.

"Fulya aradı bugün. Sanırım arkadaşmışsınız. Ne güzel bir tesadüf. Beni gördüğünü söylediğinde, numaranı da ondan almış bulundum. Beni aramanızı bekledim. Fakat siz aramayınca kendim aradım. Rahatsız mı oldunuz acaba?" dedi. Doğru ya, Fulya! Nasıl düşünemedim?

"Hayır. Rahatsız etmediniz. Hızlıca ortamdan ayrıldığınız için işiniz var diye düşünmüştüm. Zaten çok bir hasar yoktu. O yüzden aramadım." dedim.

"Anladım. Siz bana hesap numaranızı gönderirseniz size masrafların ücretini gönderebilirim."

"O kadar hasar yoktu zaten. Ben hallettim. Yine de teşekkür ederim."

"Yok kabul edemem. Siz istemeseniz bile ben kendimi rahat hissedemem lütfen hesap numaranızı gönderin." Neden bu kadar ısrarcı davranıyordu ki? Biraz sessiz kaldıktan sonra tekrar konuşmaya başladı.

"Tamam o zaman madem para kabul etmiyorsunuz bir kahveye de hayır demeyeceğinizi umuyorum." Biraz düşündüm. Sanırım bir kahveden zarar gelmezdi.

"Tamam öyle olsun o zaman. Mekanı ve zamanı bana yazarsınız."

"Çok güzel o zaman sonra görüşürüz." Ben de görüşürüz dedikten sonra aramayı sonlandırdım.

Odama geçtim. Biraz kitap okuduktan sonra derin bir uykuya daldım.


Selammm

Biraz kısa oldu ama olsun.

Gözde?

Koray?

Bu bölümü doğum günü kızına ithaf ediyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu bölümü doğum günü kızına ithaf ediyorum.

Görüşürüzz

KOR ALEV Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin