KOR ALEV

7. Bölüm

İyi okumalarr🖤

Siz: İyi geceler Fulya.

Telefonumu sessize alıp komidinimin üstüne koydum. Gözlerim kendiliğinden yavaşça kapandı ve derin bir uykuya kısa sürede geçiş yaptım.

Sabah alarm sesiyle uyandım. Mutfağa gidip kendime bir kahve hazırladım, birkaç atıştırmalık ve kahveyle birlikte karnımı doyurdum.

Odama geçip dün seçtiğim elbiseyi giydim. Ardından saçımı düzleştirip hafif bir makyaj yaptım. Takılarımı da takıp aynanın karşısına geçince gayet güzel göründüğümü düşündüm. Umarım annem yine bir kusur bulmazdı.

Masamdan çantamı ve araba anahtarımı alıp evden çıktım. Siyah topuklularımı giydim. Arabama binince telefonumu açtım. Sessizde olduğu için bildirimler gelmemişti daha. İnternetimi de açınca bir sürü mesaj gelmeye başladı. Çoğu da Fulya'dandı. Anlaşılan ben sohbetten çıktıktan sonra da yazmaya devam etmişti.

Mesajları okumadan telefonu kapatıp arabayı büroya doğru sürmeye başladım. Bugün sabahtan bir davam vardı. Onun için acilen bürodan çıkıp adliyeye gitmem gerekiyordu. Davadan sonra da Koray Beyle buluşacaktım. Sonra da aile yemeği vardı zaten.

Büroya geldiğimde Eylül'ün çoktan geldiğini gördüm. Yani hızlıca çıkabilirdik.

"Eylül hazır mısın? Hemen yola çıkmamız lazım."

"Hazırım Gözde Hanım. Geliyorum."

"Güzel, gidelim o zaman." dedim ve birlikte arabaya bindik. Eylül'ün arabası olmadığı için birlikte gidiyorduk.

Adliyeye geldiğimizde arabadaki cübbemi dikkatlice alıp giyerken hızlıca mahkeme salonuna gittim.

~

Saat on üç buçuğa yaklaşıyordu ve sonunda mahkeme sonlanmıştı.

Davayı kazanmıştım.

Üzerimde büyük bir rahatlama vardı. O sırada müvekkilim Sergen Bey yanıma geldi.

"Çok teşekkür ederim Gözde Hanım. Bir an gerçekten haksızlığa uğrayacağımı düşünmüştüm."

Tebessüm ettim. "Rica ederim bu benim işim."

"Ben sizi daha fazla tutmayayım. Görüşürüz Gözde Hanım."

"Umarım bir daha görüşmeyiz." Sergen Bey gülerek uzaklaştı yanımdan.

Eylül'e döndüm. "Eylül benim şimdi bir yere gitmem gerekiyor. İstersen sen de eve gidebilirsin"

"Tamamdır. İyi günler Gözde Hanım."

"İyi günler. Bu arada eğer bir görüşmem varsa iptal et lütfen."

"Anlaşıldı." diyip tebessüm etti ve o da uzaklaştı.

Arabanın yanına gittim. Dikkatlice cübbemi çıkartıp arabama yerleştirdim. Arabaya binip dikiz aynasından kendime baktıktan sonra arabayı Berilya Kafe'ye doğru sürmeye başladım. 10 dakika sonra oradaydım.