"Valériane" | Hyunlix ✓

1. Bölüm: Kara Kedi

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Felix sabah güzelce bir gerindi.

Normalde sabah uyanmayı hiçbir zaman sevmezdi, ama bir süredir yepyeni bir hayata başlamıştı.

Yeni bir hayata başlamak zorunda kalmıştı.

Normal insanlarla hayvan ırklarına ait asil insanların karma olarak yaşadığı bir şehirde, bir kedi ailesine doğmuştu.

Ama asil bir kandan gelmesine rağmen diğer aile üyeleri gibi değildi. Kulakları ya da kuyruğu yoktu. Kedi nanesinden hoşlanmıyor ya da tüylü oyuncakların peşinden koşturası gelmiyordu.

Öz ailesi olsa da, büyüdüğü süreçte ailesine ait hissetmemişti pek. Tüm ailesi soylu hayvanların gittiği okullara giderken, Felix normal insanlar gibi düz bir lisede okumuştu. Okulu için para harcanmamış, normal bir insan olarak yetiştirilmişti.

Çilleri ve sarı saçları olsa da, insanları soylu bir aileden geldiğine inandırması çok zordu.

Bu yüzden bir süre sonra anlatmayı bıraktı.

Üniversiteyi bitirdikten sonra hızlı bir şekilde aile evinden ayrıldı. Başka bir şehirde, bir kreşte iş buldu ve orada yaşamaya başladı.

Sıfırdan başladığı hayatta biraz yalnızdı, ama sorun değildi.

En azından ihtiyacı olmayan sözleri duymuyor, kalbine girmesine izin vermiyordu.

Gece kuşu olsa da, sevdiği bir yerde çalıştığından sabah uyanmak ağır gelmiyordu.

Banyoya girdi. Yüzünü yıkadı, dişlerini fırçaladı ve uzun sarı saçlarını topladı. Her zamanki rutinlerini bir bir yerine getirmek için, son olarak kenardaki kapatıcıya uzandı.

Kendi benliğini reddediyordu Felix.

Bu yüzden her sabah üşenmeden çillerini bir kapatıcı ile saklıyordu.

✧

"Günaydın Fefi!"

Felix kreşe girer girmez onu favori iş arkadaşı karşıladı. Her sabahki gibi aptal bir neşesi vardı, oradan oraya koşturuyordu.

Ah Jisung, ürkek ama hareketli bir karakterdi, aynı ait olduğu sincap ailesinin diğer üyeleri gibi.

Bazen enerjisine yetişmek Felix'e zor gelse de, güne böyle başlamakla bir sorunu yoktu.

"Günaydın Hanji." Diye yanıtladı Felix de. Onun kadar neşeli değildi elbette, ama çabalıyordu.

"Bugün haftanın son günü." Diye söze girdi bir anda Jisung, Felix soyunma odasında üstünü değiştirirken kenardaki sandalyeye oturarak. "Haftasonu ne yapacağını planladın mı? Ben çoktan planladım. Akşam işten çıkar çıkmaz ailemin yanına gideceğim. Yarın küçük kardeşlerimi parka çıkarıp akşam onlarla yemek yiyeceğim. Pazar günü erkenden buraya dönüp alışverişe çıkacağım. Çünkü yaz geliyor ve rengarenk giysiler almam lazım!"

"Nefes al." Dedi Felix gülerek.

"Sen? Sen ne yapacaksın?" Jisung hiç sakinleşmemiş, oturduğu taburede sürekli kıpırdanıyordu.

"Bilmem. Akşam bir film izlerim, yarın da yürüyüşe falan çıkarım."

Jisung'un yüzü biraz düştü, Felix'in hikayesini biliyordu çünkü. Ama modunun çok da düşmesine izin vermedi, hemen parladı. "Alışverişe beraber çıkalım mı?"

"Enerjine yetişebileceğimi sanmıyorum." Dedi Felix gülerek.

"Yavaşlarım. Az konuşurum ve oradan oraya koşturmam. Yorulduğunda otururuz, içecek bir şeyler alıp sohbet ederiz. Karnın acıktığında da yemek yeriz."