"Valériane" | Hyunlix ✓

5. Bölüm: "Patilerim seni."

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Yemekten sonra Hyunjin öylece gidip salondaki koltuğa oturmuştu. Felix ise yemekten kalan bulaşıkları yıkadı. Ardından veterinerin verdiği kremle amerikan mutfaktan salon kısmına geçti.

"Yarana... Bunu sürmeliyim." Dedi.

Hyunjin ona bakmamıştı, ama kulakları dikelmiş, o tarafa doğru dönmüştü.

"Sür." Dedi.

"A-ama bu insanlar için değil. Kedi olman lazım."

Hyunjin kafasını Felix'e doğru çevirdi, sarı gözlerini ona doğru dikti. "Yaralıyım, bir daha dönüşecek gücüm yok."

Güç, dönüşmek... Felix için çok yabancı kavramlardı ama onu anlamaya çalıştı.

Bir elindeki kreme, bir de Hyunjin'e baktı. "Yine de sürmeli miyim? Zararı olur mu ki?"

Hyunjin bilmediğini göstererek omuzlarını silkti.

"Pekala..." Felix ürkek adımlarla Hyunjin'in yanına gitti, çekinerek oturdu.

Kremin kapağını açtıktan sonra eline biraz krem aldı, ama kremi almasıyla Hyunjin'in tıslaması bir olmuştu. "Kötü kokuyor." Dedi burnunu kırıştıratak.

"Kokusu yok ki?"

"Var, sen alamıyorsun."

Felix gözlerini devirdi. "Neyse ne. Hızlıca iyileşmen lazım, bu yüzden yarana süreceğim."

Hyunjin eğildi, Felix'in kremli parmakları yarasına dokunmadan Felix'i bileğinden yakaladı.

Felix donakalmışken, onun kulağına eğildi. "Hızlıca iyileşip buradan gitmemi mi istiyorsun?" Diye fısıldadı.

Felix kaskatı kesilmişti, ne diyeceğini bilmiyordu.

Evet dese, kiralık katil sinirlenir miydi?

Hayır dese de kremi sürdürmezdi.

Ama elbette, kimse bir kiralık katille yaşamak istemezdi.

"Ondan değil." Diyebildi zorla. "Yara canını yakıyordur."

"O şeyi vücuduma süremezsin."

Felix gözlerini kapattı, derin bir nefes aldı. Hyunjin hala bileğini sıkı sıkı tutarken canı yanmaya başlamıştı.

Bileğini kurtarmak için kolunu çektirdiğinde Hyunjin parmaklarını gevşetti, gitmesine izin verdi.

Felix Hyunjin'in yüzüne baktığında, gözlerine dikilmiş bir çift sarı gözle buluştu gözleri.

Bir süre, gözlerini kaçıramadı.

Ama sonunda hızla geri çekildi, bakışlarını başka bir yöne çevirdi. "Pekala, istemiyorsan sürmeyeceğim. Ama böyle iyileşemezsin."

Arkasını dönüp geri mutfağa geçerken, Hyunjin sırıtıyordu.

✧

Sonunda karanlık çöktüğünde, Felix odasından bir yorgan ve yastıkla çıktı. Kucağındaki eşyaları koltuğun boş kısmına bıraktı. "Yaz geldiğinden havalar sıcak. Üşürsen üstüne serebilirsin." Dedi.

Hyunjin bir koltuktaki eşyalara, bir de Felix'e yattı. "Koltukta mı yatacağım?"

"Sırtıma mı alayım?"

Hyunjin gözlerini devirdi. Hiçbir şey söylemediğinde, Felix de gözlerini devirerek odasına geçti.

"Keyfin bilir, ister yatarsın ister yatmazsın. Ben yeterince misafirperverim." Diye söylendi kendi kendine.