Erika
Ara ara göz ucu il3 Ryuuji ye bakiyodum ve
göz göze geliyoduk.
Ormanın sessizliğinde duyulan tek sey benim hala kesilmemiş hıçkırıklarim ve yaklaşan adım sesleriydi. Seslerin geldiği yere döndüm ve sırtımi dayandığım ağaca tutunup kalktım. Oh be, bizimkilermis. Ama, ama Tagi n3rde o da mi kaçırıldı. Aramızda kalan üç beş adımlık mesafeyi de kendim kapattım ve tam önlerinde durup alelacele konuşmaya başladım.
"Noldu, Tagide mi yok. Ah başımıza gelenler. Napicaz biz şimdi arkadaşlarımız nerde bi sikim bilmiyorum korkuyorum. Eninde sonunda bizide yakalicak o pic kurusu. Ama onu bi elime geçirirsem yeminle bırakmam"
Ellerimin titremesini durdurmaya calistim ve tekrardan yere oturdum. Konuşurken kekelememek için üstün bi çaba göstermiş olsam da korkum buna izin vermemisti. Kota endişeme anlam veremiyomus gibi bana baktı ve ardından oldukça sakin bi sesle konuşmaya başladı.
"Tagi'ye ne olduğunu bilmiyoruz kaçırıldı mı kaçırılmadi mi emin degiliz sadece onu bulamadık, büyük ihtimalle biraz fazla uzaklaştı o yüzden onu bulamadık. O kadar da endişelenmene gerek yok"
Kollarını göğsünde birleştiren Kota'ya sinirli bi bakış atıp ayağa kalktım. Ayni sekilde kollarımı göğsümde bagladim.
Tam ona cevap vericekken Ryuuji aramizdaki gerginliği anladi ve ortamı yumuşatmak icin konuştu.
"Tagi yi buluruz arkadaşlar ama önce aranizdaki sorunlari çözmeniz gerek, şu durumda da kavga etmeyin bu zahmet"
Aynı sekilde ona da ters bi bakis atip kafamı solumq çevirdim. Sanki şu an önemli olan şey bizim aramızdaki sorunlar da.
Tagi
Yavaş yavaş oturduğum yerde doğruldum. Simdi ben ya cok malim ve uyuya kaldim ya da gwrcekten şu an neler olduğunu anlamıyorum.
Bagliyim,bu kötü bisey(dir)
Ve yanımda bağlı diğer arkadaşlarım da ayni sekilde sırtı taşlara gelicek şekilde oturuyo.
Hay sikeyim, bunu anlamam neden bu kadar uzun sürdü!
Kacirilmisim, ayni diğerleri gibi. Peki napicam.
Hiç bi fikrim yok.
Konuşmak için ağzımı aralamaya çalıştım. Benim kafa harbi gitmiş aq
Ağzımın bağlı olduğunu konuşmaya calismasam farketmicwktim bile.
Sonunda başımı kaldırdım ve sırayla hepsine baktım. Onlarda bana bakıyordu
Benim nasıl geldiğimi merak ettikleri kesindi. Bende onlarib nasıl yakalandığını merak ediyorum zaten.
Ouzou
Ormanın içinde yürürken yolun sislenmwye başladığını farkettim. Eğer böyle devam ederse sikseler yolumuzu bulamazdik. Hemen yanimda ki kardesime döndüm ve omzuna dokundum.
"Ryuuji, sis çöküyor. Kamp alanina dönmezsek kaybolucaz."
O da yavaşça bana doğru döndü ama.
Yüzünde gördüğüm ifadeyle kanım çekildi.
Ryuuji'yi bu kadar korkutan ne olabilir ki. Çünkü korkusu yüzünden anlaşılıyodu.
Ryuuji
Ouzou'nun yüzüne gözle görülebilir vi korku geldi. Beni neyin korkuttugunu anlamamıştı büyük ihtimalle ama buna rağmen onu bu kadar korkuttuysam, anlattığım şeylerden sonra korkusu ne kadar artacaktı kim bilir.
Yıllar sonra yeni bölüm ve o da bu kadar kısa.
Evet. Sakın bana sovmeyin asklarim yeni bölüm atmaya calisiyom ama elimde telefonu gören herkes kiziyo amk bı salmadilae yaz tatilindeyiz la.
Neysw hazır tatil bölümleri hızlı atmaya calisicam öptümm💋
Aslında iyi yazamadığımı düşündüğüm icin bölüm atmiyom ama yukarda dediklerim de doğru. Neyse bundan sonrakiler hızlı gelcek yeminle💋💋💋
