အမြှောက်စာဇာတ်ကောင်ရဲ့ နေ့စဉ်အလုပ် /အေျမႇာက္စာဇာတ္ေကာင္ရဲ့ ေန႔စဥ္အလုပ္

Chapter (3)

(Unicode)

ဖန်းလန်ရှင်းဟာ ဟန်ချန်းဖန် ရုတ်တရက်ပေါ်လာသဖြင့် ထိတ်လန့်သွားပြီး သူ့အသားချောင်းလေးပါ ဆက်မထောင်နိုင်တော့ဘဲ ပျော့ခွေသွားတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်ပြီး ဖန်းလန်ရှင်းရဲ့ အပေါက်လေးထဲက အရုပ်ရဲ့ တုန်ခါနေတဲ့အသံကလွဲရင် ဘာသံမှမကြားရတဲ့ထိ တိတ်ဆိတ်‌နေသဖြင့် သူတို့နှစ်ဦးကြား လေထုမှာ ထူးဆန်းလာတော့သည်။

"အာ..ဆောရီး၊ ငါအသံတွေကြားလိုက်ရလို့"

ဟန်ချန်းဖန်လည်း အနေခက်စွာ ပြောလိုက်သည်။
ဖန်းလန်ရှင်းဟာ ဒီလိုအရာမျိုးကို အိမ်မှာ တံခါးတောင်မပိတ်ပဲ လုပ်နေမယ်လို့ သူမထင်ထားခဲ့ဘူးလေ။

"ထွက်သွားစမ်း!"

ဖန်းလန်ရှင်းဟာ သူ့ကိုယ်သူဖုံးရန် စောင်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး ဟန်ချန်းဖန်ကို သုန်မှုန်စွာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဟန်ချန်းဖန်ဟာ သူ့ကျောရိုးမှတစ်ဆင့် အေးစိမ့်စိမ့် ခံစားလာရသဖြင့် ဖန်းလန်ရှင်းရဲ့ အကြည့်အောက်မှာပင် တိတ်တိတ်လေး ထွက်သွားဖို့ ပြင်လိုက်သည်။

"ဒီညဖြစ်ခဲ့တာတွေကို တစ်ယောက်ယောက်သိသွားရင် မင်းနောင်တရဖို့ ပြင်ထား"

ဟန်ချန်းဖန်လဲ သူ့သက်တမ်းကုန်ဖို့ အချိန်နီးလာပြီဟု ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် တွန့်ဆုတ်စွာ သဘောတူလိုက်ပြီး သူ့အခန်းဆီသို့ အမြန်ပြန်လာခဲ့သည်။ ဖန်းလန်ရှင်းတစ်ယောက် ဒေါသထွက်လာပြီး သူ့ကို ညသန်းခေါင်မှာ တခုခုလာလုပ်မှာ ကြောက်သောကြောင့် တံခါးကိုပါ လော့ခ်ချလိုက်သည်။

"ဘာလို့သောက်ကျိုးနည်းတွေပဲဖြစ်နေတာလဲကွာ?"

ဟန်ချန်းဖန်ဟာ စိတ်တိုတိုနဲ့ သူ့ခေါင်းကိုပွတ်လိုက်သည်။ သူကူးပြောင်းလာတာ တစ်ရက်တောင်မပြည့်သေးပေမယ့် သူကြုံတွေ့နေရတာတွေက သူ့ဘဝရဲ့ အနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်မှာ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတာတွေထက် အလွန်များနေပြီဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဖန်းလန်ရှင်းရဲ့ အပျက်ဆန်တဲ့အပေါက်လေးဟာ အရမ်းနူးညံ့နေမှာ သေချာသည်။