31.BÖLÜM

233 12 11
                                    

Poyraz: İyi Geceler sana.

Diyip evden çıktı ve şirkete gitti. Tugay'ı da çağırdı beraber pavyona şaka şaka bir mekana gideceklerdi.

Tugay: İyi olduğundan emin misin?

Poyraz: Çok iyiyim.

Bir kaç dakika sonra mekana gelirler. Bayağı içerler daha doğrusu Poyraz içer.

2 saat sonra:

Poyraz: Karım nerede?

Tugay: Ne karısı lan? Evde o?

Poyraz gülmeye başlar. Tugay Poyraz'a ağzı açık bakıp kalır.

Tugay: Oğlum manyak mısın lan? Ne gülüyorsun?

Poyraz: Biliyor musun? Gece benden nefret ediyor.

Sonra tekrar gülmeye başladı.

Tugay: Sıyırdı manyak!

Poyraz: Karıcım... Nerde benim güzel karım?

Tugay: EVDE LAN EVDE! Bağırttırma beni burada!

Poyraz: Karımmm... Karım, güzel karımmm...

Tugay: Poyraz salak mısın? Gerizekalı mısın? Başlatma lan karına! Benim senin karın, yok Gece!

Poyraz: Tugaycığım Tugaycığım.

Tugay: Abi! Abinim ben senin!

Poyraz: Karıma götür beni.

Poyraz kalkacakken dengesini kaybedip tekrar oturur.

Tugay: Allah'ın malı!

Poyraz: Düştüm... Kaldır beni!

Tugay Poyraz'a yardım ederek kaldırır sonra mekandan çıkıp arabaya binerler.

Poyraz: KARIM KARIM KARIM GÜZEL KARIM!

Tugay: Allah'ını seviyorsan iki dakika sus, yalvarırım.

Poyraz: KARIM! KARIMI ÖZLEDİM!

Tugay içinden sabır çeke çeke araba sürüyordu garibanım.

Poyraz: Canım karım, güzel karım, küçük karım, biricik karım.

Tugay: Kim evlendirdi bu çocuğu ya! Baba, Allah senin cezanı vermesin!

Bir on beş dakika sonra eve geldiler Gece kapıyı açınca ofladı.

Gece: İçti mi?

Poyraz: Karıcım...

Tugay'dan ayrılıp Gece' ye kollarını sardı. Kokusunu içine çekip bir kaç kere öptü.

Poyraz: Çok özledim seni.

Tugay: Artık karı koca n'apıyorsanız yapın, gidiyorum ben!

Gece: Tugay!

Tugay: İyi geceler.

Tugay gidince Gece kapıyı kapattı. Poyraz Gece'yi bırakmıştı. Poyraz Gece'yi duvara itti sonra da dudaklarını onun dudaklarına bastırdı. Tabii onu yapmasıyla birlikte Gece Poyraz'ı itip tokat attı.

Gece: Napıyorsun sen ya!

Poyraz: Karıcım canım acıdı ama...

Gece: Yat uyu Poyraz!

Poyraz: Ama ben sensiz uyuyamam ki...

Gece: Neden?

Poyraz: Bana tek huzur veren kişi sensin çünkü.

Gece: Ama sen bana huzur vermiyorsun.

Poyraz: Ben sana bir şey yapmadım ama karıcım. Ben sadece seni çok seviyorum.

(hep sarhoş mu olsan diyorum poyrazcığım)

Gece: Ben seni sevmiyorum...

Poyraz: Beni neden çok kırıyorsun Gece? Ne yaptım ben sana?

Gece: Neden insanları öldürüyorsun?

Poyraz: Ben... Seni korumak için-

Gece: Koruma beni Poyraz! İstemiyorum senide, korumanı da, güvenini de hiçbir şeyini istemiyorum!

( Ben bunların arasını bozmayı çok seviyorum ya)

Poyraz: Benden bu kadar çok mu nefret ediyorsun?

Gece: Ben seni hiçbir zaman sevmedim!

( He he inandık tamam)

Poyraz yatağa sırt üstü kendini atıp gülmeye başladı Gece ise kaşlarını çattı.

Gece: Neden gülüyorsun?

Poyraz: Sevmemiş beni.

Daha çok gülmeye başladı.

Poyraz: Ah... Gece ah! Çok nankörsün. Napacağım ben seninle?

Gece: Ne diyorsun sen ya?

Poyraz ayağa kalkıp ceketini çıkarttı.

Poyraz: Çok sıcak... Diyorum ki! Çok bencilsin, nankörsün, aptalsın diyorum! Şimdi anlatabildim mi?

Gece: Kes sesini!

Poyraz: Neden karıcım? Gerçekler canını mı acıttı! Daha fazla yakacağım canını!

( Hayır hayır fesatlık yapmayın canım okurlarım... O anlamda değil.)

Gece: Ne yapacaksın ha! Bana da mı işkence edeceksin!

Poyraz: Yo yo yo. Ben sana asla zarar vermem.

Gece: O zaman ne diyorsun!

Poyraz: Zamanı gelince göreceksin!

( Sadece sarhoş hiçbir şey yapmayacak sakin...)

Gece: Sen iğrenç bir insansın!

Poyraz: Öyleyim!

Bitti

Çok seviyorum bunların arasını bozmayı.

Oy ve yorum? Sonra bölüm.

MUAH

NEFRETİN AŞKI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin