NEFRETİN AŞKI

34.BÖLÜM

SELAMMM... Bir kaç gündür bölüm atamadım hastaydım. Ama ard arda bölüm atacağım kitabı bitirmem gerekiyor artık. Neyse uzatmadan başlıyalım. ( Merak etmeyin en az 90 bölüm var)

Tugay arabasına binip Gece'nin yanına gitti. Bir on beş dakika sonra gelmişti.
Kapıyı Gece açtı.

Gece: Hoş geldin.

Tugay: Hiç hoş bulmadım.

Gece: Ne istiyorsun Tugay?

Tugay içeriye girdi.

Tugay: Odana geç geleceğim.

Gece: Ne?

Tugay: Odaya geç diyorum, hadi!

( Neler geçiyor aklımdan tövbe tövbe )

 Tugay' da bir iki dakika sonra yukarıya çıktı.

Gece: Hadi ne söylüyorsan söyle.

Tugay: Lan bi' dur! Allah Allah, bir nefes alayım.

Gece: Eeee?

Tugay: Benim yakışıklı minnoş kardeşimi neden üzüyorsun sen bakayım? Naptı bu çocuk sana kız!

Gece: Napayım katil diye mutlu mu olayım. Ay benim kocam bir katil ne kadar havalı felan mı diyeyim.

Tugay: Sana mutlu ol diyenmi var manyak! Çocuk seni koruyor senin yaptığına bak!

Gece: Bunaldım Tugay! Evine gider misin!

Tugay: Kardeşimi ne zaman affedersen o zaman gideceğim.

Dedi. Sonra da koltuğa yayılarak oturdu.

Gece: Haydaa! İyi çağır gelsin konuşurum ben onunla.

Tugay ayağa kalkıp sırıttı.

Tugay: Aferin küçük yenge.

Gece: Sensin küçük!

Tugay: He he.

Gece: Çık git!

***

Serdar, Pınar, Tugay, Poyraz ve Lara evlerinde yemek yiyordu. Tabiki de Poyraz hariç başını avcuna yaslamış bıkkın bıkkın oturuyordu.

Tugay: Poyraz, kasların eriyecek şimdi yesene yemeğini.

Dedi, alay eder gibi.

Poyraz: Erisin. Tokum ben.

Tugay: Yemeğini ye, Gece'nin yanına git seni çağırıyor.

Poyraz başını kaldırıp Tugay'a baktı.

Poyraz: Ne zaman? Şimdi mi?

Tugay: He.

Poyraz hızlıca ayağa kalktı.

Tugay: Lan otur!

Poyraz: Afiyet olsun size ben çıkıyorum.

Tugay: Aşık çocuk! Bu kadar aşk fazla buna, yakında tımarhaneye girecek. Garibim...

***

Poyraz gelmişti kapıyı Sinem açtı. Gece babası' nın evindeydi.

Poyraz: Gece evde mi?

Sinem: Evet, odasında.

Poyraz kimseye özellikle Aral' a gözükmeden yukarıya çıktı ve Gece' nin kapısını çalıp içeriye girdi. Gece yatağında oturmuş kitap okuyordu, kitabını kapatıp yatağa bıraktı.

Gece: Hoş geldin.

Poyraz sadece kafasını salladı.

Gece: Poyraz... Bence uzatmayalım daha fazla.

Poyraz: N-Ne demek şimdi bu?

Gece: Boşa-

Poyraz: Sakın! O kelime ağzından çıkmayacak, sakın!

Gece: Ama hiç anlaşamıyoruz ki.

Poyraz: Bunların hepsi, senin suçun! Beni anlamadan, dinlemeden çıkıp gidiyorsun hep!

Gece: Yine her şeyi benmi yaptım! KATİLSİN SEN! SEVMİYORUM SENİ!

Poyraz: BIRAK YALANI! Seviyorsun...

***

Aral: Yukarı da, noluyor?

Sinem: Şey geldi...

Aral: Ne geldi?

Sinem: Poyraz- ARAL!

Aral kalktığı gibi yukarıya çıktı.

Poyraz: YETER YA-

Aral içeriye daldı. 

Aral: Ne işin var senin burada!

Gece: Abi bir şey yok sadece konuşuyoruz.

Aral: Konuşuyorsunuz? Adam sana hayvan gibi bağırıyor bumu konuşmak?

Poyraz arkasını dönmüştü. Dokunsalar ağlayacak çoccum.

Aral: Poyraz?

Poyraz: Ne var Aral, ne!

Aral: Eğer kardeşime bir daha sesini azda olsa yükseltirsen karşında beni bulursun. Anladın mı?

Gece: Tamam abi. Biz bir konuşabilir miyiz?

Aral: Aşağıdayım.

Gece başını salladı. Aral' da gitti.

Gece: Poyraz-

Poyraz: Görüşürüz.

Dedi ve tam gidecekken,

Gece: Yarın... Deniz kenarına gelir misin?

Poyraz: Gelirim.

***

Poyraz evine geldi. (babasının evi) Odasına sessizce girdi, Tugay dolapları ve çekmeceleri karıştırıyordu.

Poyraz: Abi?

Tugay bir anda irkildi.

Tugay: Sen ne zaman geldin? 

Poyraz: Ne arıyorsun sen?

Tugay: Ben mi? Şeyi ya... Şarj aletini. Benimki kayıpta.

Poyraz: Abicim... Zaten telefonun aşağıda kendi şarj aletine takılı.

Tugay: A? Unutmuşum. Pardon.

Poyraz: Doğruyu söyle bana, ne arıyordun.

Tugay: Sunum için... Kendin hazırladığın dosyayı...

Poyraz: İstesen veririm. Neden yalan söylüyorsun.

Tugay: Vermezsin diye düşündüm.

Poyraz: Bana lazım değil alabilirsin. Çalışma odamda.

Tugay: Teşekkür ederim, yakışıklı!

Tugay odada çıkınca Poyraz kendini yatağına attı.

Bitti.

Oy attınız mı?

Çok az oy geliyor lütfen biraz daha fazla gelebilir mi?

Yorum da aynı şekilde. Neyse bir sürü öpücükkk.😘💗