32. BÖLÜM

177 10 1
                                    

Poyraz: Öyleyim!

Gece: Yat uyu Poyraz delirtme beni!

Poyraz: Beraber uyuyacağız!

Gece: Yat dedim!

Poyraz Gece'yi tutup yatağa atar ve üstüne çıkar.

Poyraz: Küçük yanaklarından öpmek istiyorum...

Gece: Kalk üstümden!

Poyraz Gece'nin iki yanağına da uzun uzun öpücükler kondurur.

Poyraz: Çok tatlısın karıcığım.

Gece: Poyraz kalkar mısın?

Poyraz: Benimle uyuyacaksan, evet.

Gece: Tamam Poyraz. Ama yarın ben babamın evine gideceğim.

Poyraz: Tamam karıcığım.

***
Sabah saat on civarında Poyraz yatağında mışıl mışıl uyuyordu. Gece ise eşyalarını topluyordu. Bir kaç dakika sonra Poyraz kalktı.

Poyraz: Günaydın güzelim.

Gece: Sanada.

Poyraz ayağa kalktı Gece'ye arkasından sarılıp boynuna buse kondurdu.

Poyraz: Hâlâ küs müyüz?

Gece: Bilmem?

Poyraz: Neden eşyalarını topluyorsun?

Gece: Dedim ya dün, babamın evinde kalacağım diye.

Poyraz: Ne? Yo öyle bir şey demedin ki dün gece noldu ki?

Gece: Tabi sen sarhoştun hatırlamazsın.

Poyraz valizi alıp yere fırlatır.

Gece: NAPIYORSUN SEN YA! DELİRDİN Mİ?

Poyraz: DELİRDİM! DELİRTTİN BENİ!

Gece: Topla onları!

Poyraz: Hiçbir yere gitmeyeceksin!

Gece: Bana karışamazsın!

Poyraz: Kocanım lan ben senin! Karışırım! Bu evden çıkmayacaksın!

Gece bütün eşyaları valize sokup kapatır.

Gece: Bak bakalım nasıl gidiyorum!

Poyraz: GİTMEYECEKSİN!

Gece: Eğer beni rahat bırakmazsan bir daha yüzümü göremezsin!

Poyraz Gece'ye doğru bir kaç adım attı.

Poyraz: Allah Allah... Bak sen!

Elinden valizi alır.

Gece: Ver şunu!

Poyraz: Hayır.

Poyraz Gece'nin belini tutup kendine çekti.

Kısa oldu ama vallahi cok yorgunum.

Tatile girdiğimizde her gün bölüm atacağım.

Görüşürüz 😽

NEFRETİN AŞKI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin