NEFRETİN AŞKI

41.BÖLÜM

Gece: AÇ DEDİM SANA!

Poyraz: SEN O YÜZÜĞÜ TAKANA KADAR AÇMAYACAĞIM!

Gece, Poyraz'a tokat attı. Poyraz gözlerini kapatınca gözlerinden yaşlar süzüldü.

Gece: Nefret ediyorum senden! Ver şu anahtarı!

Poyraz cebindeki anahtarı çıkartıp camdan aşağı fırlatır.

Gece: Napıyorsun sen ya? Delirdin mi?

Poyraz: DELİRDİM!

Gece: Belli oluyor! Nasıl çıkacağız buradan?

Poyraz eline yüzüğü aldı.

Poyraz: Tak çıkarız!

Gece: Takmayacağım! Camdan atlayıp çıkacağım!

Poyraz'ın dudağının bir tarafı kıvrıldı.

Poyraz: Atla.

Gece:İyi!

Gece çantasını alıp camdan bir bacağını sarkırtır.

Poyraz: Lan manyak karı! Şaka yaptım.

Poyraz Gece'yi belinden tutup kendine çekti.

Gece: Bırak beni!

Poyraz: Çok özledim seni...

Diye fısıldadı. Gece yutkundu.

Poyraz: Artık çıkamazsın karıcığım.

Yüzüne doğru yaklaştı ve Gece'nin yüzünde ki saçları kulağının arkasına aldı.

Poyraz: Seni çok seviyorum.

Dedi ve biraz daha yaklaşıp dudaklarına kapandı.

(Obaaaawww)

Gece, Poyraz'ı itmeye çalışır ama itemez. İki üç dakika sonra ayrıldılar.

Gece: Pislik Herif!

Poyraz sırıttı.

Poyraz: Hem karşılık veriyor hem de-

Gece yataktaki yastığı alıp ona fırlattı.

Gece: Konuşma!

Poyraz: Bir daha öperim bak!

Gece: Sen git Zeynep'i öp.

Poyraz: Tövbe estağfurullah. Sen kafadan mısın?

Gece: Kapıyı aç!

Poyraz: Açarım ama bir şartla. Bugün burada kal.

Gece: Hayır!

Poyraz: Anlamadım?

Gece: Hayır!

Poyraz: Ney?

Gece: HAYIR HAYIR HAYIR!

Poyraz: Sesin gelmiyor?

Gece: Tamam Poyraz!

Poyraz: Heh, duydum şimdi.

Gece dişlerinin arasından.

Gece: Poyraz! Çıkmak istiyorum!

Poyraz: Yarın çıkacaksın söz, zaten geceleğin gitmene izin vermem.

Gece: Poyraz kapıyı aç lütfen...

Poyraz: Karıcığım yat artık.

Gece: Kapı!

Poyraz: Yatak!

Gece Poyraz'a hafif bir tokat attı.

Gece: Geri zekalı! Yatacağım ama yanıma gelmeyeceksin!

Poyraz: He he.

Gece: Döverim seni!

Poyraz: Tamam.

Gece: Söz ver.

Poyraz: Zöz.

Gece: Hayvansın sen HAY-VAN! Gelme yanıma, yat koltukta.

Gece yatağa, Poyraz ise koltuğa yatar. Gece bir yarım saat sonra uyur. Poyraz sessizce.

Poyraz: Pişt güzellik!

Gece ses vermedi.

Poyraz: Güzel gözlüm? Uyudun mu? Uyumuş...

Poyraz ayağa kalkıp Gece'nin yanına yattı.

Poyraz: Allah'ım ben ne sevap işledim de bana böyle güzeli nasip ettin, Yarabbim!

Gece'nin yanağını uzun uzun öpüp saçlarını okşadı.

Poyraz: Ölürüm sana.

Dudaklarını alnına bastırdı.

Poyraz: Özür dilerim birtanem, çok özür dilerim.

Gece hareket etmeye başlar.

Poyraz: Eyvah!

Ama uyanmaz ve Poyraz sırıtır.

Poyraz: Sende beni seviyorsun dimi kız? Ama sen uyuyorsun konuşamazsın.

Poyraz Gece'yi biraz daha izledikten sonra ona sarılıp uyudu.

Ertesi gün;

Gece uyanmıştı ve Poyraz'ı izliyordu. Tebessüm ederek Poyraz'ın yanağını okşadı ve gözlerinden yaşlar süzüldü.

Gece: Seni çok seviyorum.

( AMAN ALLAH'IM BİLMİYORDUM.
Not: Her şeyin içine etmeyi çoook severim dırırıttt.)

Dudağına bir buse kondurdu. Sonra oturup göz yaşlarını sildi ve lavaboya gitti. Lavabodan çıktığında Poyraz uyanmıştı.

Poyraz: Günaydın.

Gece: Neden yanımdaydın?

Poyraz: Sensiz uyuyamadım.

Gece: İyi! Aç şimdi kapıyı!

Poyraz istemesede çekmeceden yedek anahtarı çıkartıp kapıyı açtı. Gece tam çıkacakken Poyraz onu belinden tutup kendine çekti.

Poyraz: Özür dilerim.

Tam o anda zil çaldı. Gece Poyraz'ı itip aşağıya indi Poyraz'da onun arkasından indi. Gece, kapıyı açınca gözleri doldu bir gelen kişiye birde Poyraz'a baktı.

Yıllar sonra yine ben geldim :)

Biraz kısa oldu. Ama yarın yine atarım.

Öptüm💗.