NEFRETİN AŞKI

\42/

Zeynepciğim gelmişti.

Gece: Poyraz?

Poyraz: Ben ç-çağırmadım...

Gece: Neden geldi o zaman?!

Poyraz: Güzelim, vallahi haberim yoktu ya.

Zeynep: Ben konuşmak için geldim ama senin burada olduğunu bilseydim gelmezdim.

Gece: Ne konuşacaktın?

Zeynep: Seni ilgilendirmez!

Poyraz: Karımla düzgün konuş!

Zeynep sırıtıp gözlerini kıstı.

Zeynep: Dün öyle demiyordun ama? Hani beni seviyordun da, Gece'ye sadece bir oyun oynuyordun?

Gece yutkundu, gözlerinden yaşlar süzüldü ve Poyraz'a döndü.

Gece: İkinizden de nefret ediyorum!

Poyraz: Bir dakika ya ne oyunu!?

Zeynep: Poyrazcım dün dedin ya.

Poyraz: Yalan söylemeyi kes!

Gece, Zeynep'i itip evden çıktı. Poyraz'da Gece'nin peşinden gidip kolunu tuttu.

Poyraz: Nereye?

Gece sertçe kolunu çekti.

Gece: Seni ilgilendiriyor mu? Al, Zeynep'de geldi kalın beraber. Sonuçta onu seviyorsun ya!

Poyraz: Ben onu sevmiyorum!

Gece: Dün öyle demişsin ama!

Poyraz: Ben öyle bir şey demedim.

Gece: Ne haliniz varsa görün!

Gece tam gidecekken Poyraz onu kolundan tutup kendine çekti.

Poyraz: Gitmeyeceksin!

Bahçenin büyük kapısı açıldı ve içeriye siyah bir araba girdi korumalar kapıyı açınca Aral arabadan indi. (Çok havalı kocam!) Aral Gece ve Poyraz'a doğru ilerlemeye başladı.

Aral: POYRAZ!

Poyraz Aral'ı görünce Gece'nin kolunu bıraktı.

Aral: BIRAK KARDEŞİMİ!

Aral geldiği gibi Poyraz' yumruğu geçirdi ve Poyraz yere düştü.

(Yazarcığınızdan: Aralcım ikinci karını dövmek ayıp olmuyor mu?)

Aral, Poyraz'ın üzerine çıkıp yumruklamaya başladı.

Gece: Abi yapma!

Aral: Seni si*****!

(Sansür koyasım geldi...)

Aral ayağa kalkıp Poyraz'ın karnına bir kaç kez sertçe tekme attı.

Gece: YAPMA DEDİM SANA!

Zeynep ise onları kapıda sırıtarak izliyordu.

Gece: ABİ!

Aral: Ne var Gece?

Gece: Yapma, canı yanıyor.

Gece eğilip Poyraz'ın yüzünü ellerinin arasına aldı.

Gece: Poyraz aç gözünü, bana bak...

Poyraz öksürmeye başladı.

Aral: Geri zekalı herifin yüzüne de  bir şey olmamış ki, taş gibi!

Gece, Aral'a ters ters baktı.

Aral: Ne?

Poyraz: B-Ben öpmedim onu!

Zeynep: Sen öptün Hayatım.

Gece: Senin hayatını si*****! Abi Poyraz'ı evine götür canı yanar kendi giremez! Sende buraya gel!

Gece Zeynep'i saçından tutup arabaya doğru sürükledi.

Zeynep: BIRAK BENİ!

Gece Zeynep'in saçını biraz daha çekti.

Gece: Kes sesini!

Sonrada arabaya fırlattı.

Yarım saat sonra;

Gece: Kalk!

Zeynep: Evime gideceğim!

Gece: Yürü dedim!

Zeynep arabadan indi.

Zeynep: Varoş!

Aral Zeynep'in kolundan sertçe tuttu.

Aral: Ağzını topla canımı sıkma!

Zeynep kolunu çekti ve eve girdi. Aral ise bir sigara yaktı.

Gece: Zıkkım iç abi!

Aral: Ben naptım ya...

Gece sigara kutusunu alıp çöpe attı ve
Aral'ın dudaklarından sigarayı alıp söndürdü.

Aral: Ne istiyorsun ya?

Gece:Gebermekmi istiyorsun!

Aral: Ne alaka?

Gece: Mal!

Aral: Tövbe estağfurullah.

Ertesi gün;

Tugay: Karını eşekler öpsün Poyraz!

Poyraz Tugay'a ters ters baktı.

Tugay: Ne bakıyon bir şey dedim sanki sende eşeksin.

Poyraz ağlamaklı bir sesle.

Poyraz: Ben karımı özledim.

Tugay: Karını ayılar-

Poyraz: Seni şimdi bir öperim birde duvar öper!

Tugay: Hayırlı kardeş.

3 Hafta sonra yine ben geldim.

Çok beklettim kusura bakmayın ama bir daha böyle olmayacak (şüpheli.)

Öptümmmm.