~Feride tarafından
Aysude'nin ayarladığı araç gelince evden çıktım.
Aysude: Gel bir story atalım senle
Feride: Olur hayatım
Gideceğimiz yer çok uzak değildi, tahmini bir yarım saat yolumuz vardı.
Aysude: Feride
Feride: Efendim
Aysude: En son o olaylardan sonra Burak hâlâ rahatsız ediyor mu seni ?
Feride: Hiç sorma ya, istikrarlı bir şekilde her gece mesaj atıyor
Aysude: Ne yapışkan çıktı siz ayrılalı 1 ay oldu yani
Feride: Gerçekten bıktım artık onunla uğraşmaktan
Aysude: Neyse sen yüz vermedikçe o da bir süre sonra vazgeçer
Feride: İnşallah
👤: Geldik efendim
Aysude: Ayy gelmişiz
Feride: Bak bakayım saçım iyi mi ?
Aysude: Çok güzelsin , bende var mı bir sıkıntı ?
Feride: Yok yok hadi inelim.
Aysude: Ben bir Sıla'yı arayayım.
Telefon konuşması;
Sıla: Geldiniz mi canım
Aysude: Evet girişteyiz şu an
Sıla: Biz de tam arkanızdayız
.
.
.
Aysude telefonla konuşurken bende içeri doğru ilerledim. Hava biraz serindi üzerime bir şey almamıştım üzerime gelen üşüme hissiyle daha fazla dışarda duramadım. Nasıl olsa birazdan onlarda gelecekti içeri.
~Ahmet tarafından
Arabayı valeye verip, Sıla'nın kapısını açtım.
Aysude hemen girişte bizi bekliyordu.
Aysude: Ooo Ahmet Bey sizi buralarda görür müydük?
Aysude'ye sarıldım.
Ahmet: Özledim valla yalan yok
Aysude: Herhalde, özlenmeyecek insan mıyım ?
Sıla: Feride nerde?
Aysude: Aa burdaydı az önce
Ahmet: Kızlar size doyum olmaz ama ben Mert'e bakmaya gidicem, görüşüz içerde
Kızların yanında ayrıldıktan sonra içeriye girdim. Mert'i etrafta göremeyince elim telefonuma gitti. Bir mesaj gelmişti.
[YAREN]
Aşağıdaki konferans salonunda bekliyorum, Özledim seni...
Yarenle 2 senedir git gellerle dolu bir ilişkimiz vardı. Zor bir karakterdi, belki de uzak mesafe ilişkisi olduğu içindi ama ayrılamıyordukta.
Konferans salonuna gittiğimde etraf çok karanlıktı, salonun merdivenlerinde aşağı doğru ilerlerken az ilerde gördüğüm siluete doğru yaklaştım.
Ahmet: Yaren
Ben ona yaklaşırken o da bana doğru yürümeye başlamıştı. Belinden tuttuğum gibi kendime doğru çektim aramızdaki mesafe sıfırlanmıştı. Kulağına eğilip
" özlemişim" dedikten sonra dudaklarına bir buse kondurdum.
~Feride tarafından
Kızlar bir süre içeriye gelmeyince etrafı gezinmeye başlamıştım, daha sonrada makyajımızı tazelemek için lavaboyu arıyordum ki kendimi konferans salonunda buldum.
"Çok karanlık nerden girdim ben buraya ya" kendi kendime söylenip kapıya doğru yöneldiğim sırada birinin yaklaştığını fark ettim. Sanırım o da benim gibi yanlış gelmişti derken hiç beklemediğim bir şey oldu, Kendimi onun kolları arasında, dudaklarımı dudaklarında buldum...
Anlık panikle ne yapacağımı bilemedim. Bir süre gözlerim kapalı o pozisyonda kalmıştık. Gözlerimi açtığımda göz göze gelmiştik ama yüzündeki maske ve karanlıktan dolayı hiçbir şey göremiyordum. Bir iki adım geri çekildim.
" Kimsin sen " diye sorduktan sonra cevabını bile beklemeden salondan koşar adımlarla çıktım. Aydınlığa çıktığımda arkama bile bakamamıştım. Yüzümdeki yanma hissi ve midemdeki kıpırtı tüm vücudumu ele geçirmişti.
.
.
.
~Ahmet tarafından
"Kimsin sen" sorusunu duyunca öptüğüm kişinin Yaren olmadığını fark ettim. Salondan çıktığı sırada arkasından seslensem de beni duymamıştı. Kokusu ve korku dolu bakışları başımı döndürmüştü resmen. Kimdi bu kız? Aklımda soru işaretleri ile olduğum yerde dururken telefon çalması ile irkildim. Arayan Yaren'di, aramayı reddedip salondan dışarı çıktım.
Yaren: Ahmet nerdesin sen
Ahmet: İçerdesin sandım
Yaren: Şuradaki koltuklardaydım
Ahmet: Görmemişim kusura bakma
Yaren: Sen iyi misin ?
Ahmet : İyiyim evet
Yaren bana sarıldığı sırada yerde duran bileklik gözüme çarptı.
Ahmet: Bileklik senin mi ?
Yaren: Ne bilekliği Ahmet
Ahmet: Bak şu yerdeki
Yaren: Hayır benim değil
Yaren beni öpmek için yaklaştığı sırada ondan uzaklaşıp yerden bilekliği almak için eğildim. Neden bilmiyordum ama içimden bir ses bu bilekliği almam gerektiğini söylüyordu.
Ahmet: Ben Mert'in yanına gidecektim
Yaren: İyi beraber gidelim o zaman
.
.
.
~Feride tarafından
Heyecan ve stres yaptığımda bileğimden hiç çıkartmadığım bilekliğimle oynardım. Bu yüzden elim yine bileğime gitmişti ama bilekliğim yoktu.
"Bİ BU EKSİKTİ GERCEKTEN"
Aysude: Feride
Feride: Of ya
Aysude: Nerdesin kızım sen
Feride: Lavaboya gitmiştim
Sıla: İyi misin sen ?
Feride: iii İyiyim
Sıla: Emin misin ?
Feride : Evet
Aysude: Yanakların kızarmış
Feride: Allığımı tazelemiştim ondandır
Kızlara başıma geleni şu an anlatamazdım. Kendim bile henüz sindiremesken...
Aysude: Niye ofluyordun peki
Feride: Bilekliğimi düşürmüşüm
Belki yerdedir diye gözlerim hâlâ etrafa bakınıyordu. Sıla kolumdan çekiştirmeye başladı. "Gel Feride seni abimle tanıştırayım. "
Aysude: Yarenle Ahmet hâlâ çıkıyorlar mı?
Sıla: Bilmem, biliyorsun ben Yaren'i hiç sevmiyorum.
Aysude: Neyse ben sorarım akşam , bak Ahmet şurda Mertle konuşuyor.
Sıla: Abiii
Ahmet bakışlarını bize doğru çevirmişti. Ohaa, insaf be adam ne bu yakışıklılık
iç sesimi susturup kendime gelmem gerekiyordu yoksa Ahmetle hiç konuşamayacaktım.
Sıla: Abicim tanıştırayım Feride , Feride abim
Ahmet elini uzatıp " tanıştığımıza memnun oldum" demişti. Bende yüzümdeki maskeyi çıkarıp uzattığı elini sıktım. " Bende memnun oldum ."
.
.
.
BÖLÜM SONU
Yorumlarınız benim için kıymetli , oy ve yorumları beklerim.
Okuyanlara teşekkürler
Ayrica instagramda ahfer fan hesabı olan varsa kullanıcı adını belirtirse takip edebilirim.
