AMARE +18 | YARI TEXTİNG

*BÖLÜM 17

 
Göz göze geldiğimizde elindeki tabağı yüzündeki samimi ama çekingen gülümsemesi ile bana uzattı.

— Şeyyy..Bunu size yapmıştım.Gelmeden önce aradım müsait misiniz diye ama Çelik abi açmadı telefonu. Ben de çıkmış bulundum evden. Öyle çat kapı geldim kusura bakmayın. Mete ablam geldi deyince sizinle tanışmak istedim. Bu arada ben Yaren.

Tatlı gülümsemesi yüzüne çok yakışıyordu. Kek tabağını elinden alıp ben de gülümsedim. Düşman değildi sonuçta Çelik e abi demişti.

— Hoşgeldin. Nil ben de. Tanıştığıma memnun oldum. Geçsene içeri. ÇELİK ABİN bize çay koyar şimdi hep beraber oturup yeriz.
  
Bakışlarım Çelik e doğru döndü . Kaşlarını çatıp başıyla küçük bir onaylama işareti yaptı. Benimle birlikte Yaren de görmüştü bunu.

—Zahmet vermeseydim. Dedi kısık sesiyle.

Burda bulunmaktan çekindiğini anlamıştım. Bu ev ile bağlantısını çözebilmek için daha yakından tanımam gerekiyordu.

—Ne zahmeti. Lütfen geç.

Salona doğru geçtiğimizde masadaki şarap bardaklarını ve battaniyeyi gördüğünde yüzündeki ifadeyi yakalamaya çalıştım. Bizi basmış gibi utanmıştı gözlerini hızla masadan ayırıp bana çevirdi.

—Çok mu yanlış zaman da geldim ben ? Diye kısık sesle sordu.

—Hayır. Biz film izliyorduk sadece.

Etrafına bakındı bir süre. Sonra ağzındaki baklayı çıkardı .

—Mete yok mu?

Hmm. Mete demek. Anlaşılmıştı.

—Yok o çalışıyor bu gece.

Gözlerinde ufak bir hayal kırıklığı yakaladım. Hemen ifadesini toplayıp kanepeye yerleşti. Ben de karşısındaki tekli koltuğa oturdum.
İnsanlarla hemen samimiyet kuran biri değildim. Ama karşımdaki kızın çekingen halini sevmiştim.
Ne diyeceğini bilemeyip yüzüme bakakalmıştı.

—Sen de asker misin Yaren? Diye sormuştum. Rahatlatmak istiyordum.

—Yok. Ben hemşireyim. Revirde.

-—Burda mı kalıyorsun peki ? Lojmanlarda yani.

—Evet.alt katta.

—Bizimkilerle de işte mi tanıştın?

—Evet. Çelik abi ilk atandığımda ilgilenmişti benimle sağolsun.
Cümlesini tamamlamadan Çelik içeri girmişti. O da benim yanımdaki diğer tekli koltuğa oturmuştu.

—Mete ile peki ?

Aralarındaki ilişki çok merak ediyordum. Cevap vermeden önce ufak bir kızıllık çalınmıştı yanağına. "O da mı yardım etmişti sana ?"

— Yok. O ben geldiğimde görevdeydi. Zaten görev dönüşü yaralandığında tanışmıştık. Bu kadar nazlı bir asker beklemiyordum doğrusu.

Konuşmaya devam ediyordu ama duyduklarım ile başım Çelik e döndü . Ne yaralanması Ne diyor bu kız der gibi bakış attım. Ama Çelik Yaren e bakıp dişlerini sıkmıştı. Bana bakmak istemiyordu . Ben de Yaren den öğrenirdim.

-Ne yarası ? Ne zaman oldu bu?

Yaren pot kırdığını anlamıştı. Bir bana bir Çelik abisine bakıyordu. Telaşla konuşmaya başladı.