«ជេយ៍!»សុងហ៊ូនបានដើរមកពីខាងក្រៅនៅពេលដែលជេយ៍កំពុងតែលាងចានទុកវិញព្រោះមិនចង់ឲ្យអ្នកផ្ទះរបស់សុងហ៊ូនរវល់ច្រើនដងដោយសារតែគេណាមួយយូៗគេមកម្តងអញ្ចឹងហើយក៏រៀងក្រែងចិត្តដែរ
«បងមានការអី?»ជេយ៍ងាកទៅរកនាយ
«ទៅនោះជាមួយបងមួយភ្លេត»សុងហ៊ូនបានអូសដៃជេយ៍ចេញទៅរួចក៏យកកង់របស់គេនិងជេយ៍ជិះចេញទៅភូមិមួយតែពីរនាក់
នៅតាមផ្លូវស្ងាត់ធម្មតាមិនសូវមានមនុស្សដើរច្រើននោះទេវាស្ទើរតែអត់ផងនៅតាមផ្លូវ រហូតដល់កន្លែងនោះតែម្តងទើបមានរថយន្តបើកកាត់ខ្លះ សុងហ៊ូមឈប់កង់នៅនឹងមុខតូបមួយហើយហៅអ្វីមកផឹកជាមួយជេយ៍ ពួកគេអង្គុយនិយាយគ្នាមួយស្របក់ទើបជិះកង់ទៅវិញ
សុងហ៊ូនបានជិះកង់ទៅកន្លែងរបស់ប៉ារបស់គេធ្វើការ ដោយសារតែគាត់ជាប្រវត្តវិទូអញ្ចឹងហើយទើបនៅទីនោះមានសុទ្ធតែសៀវភៅនៅពេលពួកគេដើរចូលទៅក្នុង ជេយ៍គ៣ឃើញបែបនេះគេក៏ញញឹមឡើងព្រោះតែសុងហ៊ូននាំគេមកកន្លែងបែបនេះអញ្ចឹងគេសប្បាយចិត្តណាស់ហើយព្រោះរស់នៅរបៀបស្ងប់ស្ងាត់បែបនេះសម្រាប់គេធ្វើអ្វីក៏ធ្វើដែរ
ពេលឃើញប៉ារបស់សុងហ៊ូនជេយ៍ក៏បានធ្វើការគួរសមទៅកាន់គាត់បន្ទាប់មកសុងហ៊ូនហុចសៀវភៅឲ្យជេយ៍យកទៅអង្គុយអានលើសាឡុងនៅជ្រុងម្ខាង ហើយគេក៏និយាយគ្នាជាមួយប៉ារបស់គេបន្តិចដែរទៅដោយសារតែខានជួបគ្នាយូដែរហើយ បន្តិចក្រោយមកអ្នករួមការងារជាមួយគាត់បានយកអ្វីមកឲ្យពួកគេផឹកហើយពួកគេក៏យកផឹកទៅតាមធម្មតា ដោយជេយ៍អង្គុយមើលពួកគេពិភាក្សាគ្នាទាំងមិនដឹងពាក្យទាំងនោះមានន័យយ៉ាងម៉េចព្រោះពួកគេនិយាយជាភាសាបារាំង