Karanlık bir geçmiş, bilinmeyen suçlamalar oysaki çocukluk arkadaşı onlar. Mina ve Toprak bütün her şeyin üstesinden gelip birbirlerine düşman gözüyle bakmaktan vazgeçecekler mi..?
Sabah saat 10 civarıydı. Nehir ilacın etkisiyle karışık yorgunluğu nedeniyle hala uyanmamıştı. Ona kahvaltı hazırlıyordum. Tam kapıya çıkıp Serkan'ı markete gönderecektim ki evin pencereleri ateşlenmeye başladı. Silah sesleri durmuyor sürekli ateş ediyorlardı. Hemen yukarı Nehir'in yanına çıktım. Şu an çok kötü durumda olabilir çünkü silah sesleri onu hep korkuturdu.
"Mina? Mina bu sesler ne? " Silah seslerine uyanmış olmalıydı. Ne diyeceğimi bilemedim. "Mina,geldi. O geldi... " Gözündeki çaresizlik beni de germiş durumdaydı. "Nehir kim onlar? Kim geldi? " Bir andan da dolabımda saklı olan silahlardan iki tane çıkardım."
+Mina. O geldi.
-Nehir o kim ve nerden buldu seni?
+Mina, babam...
Nutkum tutuldu. Şu an tek hedefim var! O da Nehir'i korumak. "Nehir sen burada kalıyorsun. Biz çatışacağız. " Kafasını olumsuz anlamda salladı ve gözünden yaşlar bir bir döküldü...
"Nehir burada kal!" Ama o beni dinlemememekte ısrar etti. "Ya saçmalama sana bir şey olsa n'olcak! Beni dinle Mina, buraya kadar tamam mı, çıkacağım ve teslim olacağım. Ölecek olsam bile."
Şu an ne yapacağımı kestiremiyorum bile ama Nehir'i asla o şerefsizlere veremem bunu da iyi bilmeliydi. Destek çağırmak için hemen Can'ı aradım. Kahretsin! Telefonu kapalı. Aklımı kaybedeceğim Can'a ulaşmadan destek çağıramam. Ela merkezdedir ama o paniklerse bebeğine zarar gelir. "Mina bırak gideyim işte. O beni her türlü zaten bulur.
Dışarıdaki çatışma sesleri daha da azalmıştı. Ya adamlarımız tükendiyse?..
Gözlerinde korku vardı. Gerçek bir korku. "Şarjör doldurup aşağıya ineceğim. Sen beni burada bekliyorsun. Saklan ve sakın çıkma duydun mu beni? SAKIN SÖZÜMDEN ÇIKMA!!
Dış kapı açıktı. Serkan bana sesleniyordu. İyi olduğuna inandığım tek kişi şu an Serkan kalmıştı. " Serkan destek lazım. Çok fena kapana kısıldık." Can beye ulaşamıyorum efendim." Derin bir of çektim. "Ben de ulaşamıyorum bende." Serkan bir andan beni dinlerken bir andan da dışarıya doğru duvarın arkasından ateş etmeye devam etti. "Ekip tek tek azalıyor efendim. Sayımız tükenmeye başladı. Ne yapacağız?"
"Serkan, geri dönüşü yok. Sonuna kadar, var mısın?" Nefesimi kontrol edemiyordum bir andan da silahlar ateş edilince Nehir'in çığlıkları kulağıma geliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şarjor tazeleyip iki el ateş ettim. "Varım efendim. Ölmek var dönmek yok :)" Efendim. Mermim bitti, teçhizatınız var mı?" Dolabımın üst rafında şifreli bir dolap var. Şifre 19.08" Serkan koşarak yanımdan ayrıldı. Çok fazla kişi vardı baş etmekte zorlanıyordum.
Bir andan ateş ediyor bir andan Serkan'a bakıyordum. Tam bir el daha ateş edecektim vücudumu döndürdüğüm an omzumdan bir kurşun sıyırıp geçti. "Bir bu eksikti" Ateş etmeye devam ettim. "Efendim iyi misiniz?" Serkan arkamdan seslendi ve yerine geçti. "İyi olacağım Serkan. Şuradan bi çıkalım, iyi olacağım." Serkan sessiz kaldı.
