CHRİSTİN
YILLAR ÖNCE
Yağmur şiddetli yağmaya başlayınca hemen salıncaktan inerek eve doğru koşmaya başladım
daha yaşım 8 veya 9 civarıydı
Eve vardığımda ev boştu ama...annem nerde
"Anneeee ben geldim "
ama annem yoktu tüm odalara baktım mutfak salon diğer odalar vs ama annem yoktu birkez daha
"Anneee"
diye seslendim yok tamamen boştu hemen odama koştum ve dizlerimi karnıma kadar çektim ağladım
babam gibi annemde beni terk etti işte
ne kadar ağladığımı bilmiyorum ama kapının açılmasıyla irkildim annem karşımda duruyordu
ağladığımı görünce hemen beni kollarına sarıp
"Christin iyimisin tatlım noldu "
dedi annemin sıcaklığına daha sıkı sarılıp
" ben sandımki babam gibi sende beni....."
" hayır"
Annem henem sözümü kesti alnıma bir öpücük kondurup
" baban senin gibi değerli bi çocuğu red etmekle hayatının en büyük hatasını yaptı ve birgün bunun pişmanlığını yaşayacak ama ben asla küçük meleğimi bırakmıyacam"
dedi
Annemin sıcaklığına biraz daha sarılıp
" Gerçektenmi"
dedim annemde bana şevkatle gülümseyerek
"Gerçekten....anneler çocuklarını asla bırakmaz"
GÜNÜMÜZ
Ama bıraktı işte hayatımda olan tek kişide ölüp gitmişti artık kimsesizdim
aldığım haberden sonra adeta yıkıldım artık bu saatten sonra bana ne yapacakları umrumda bile değildi
beni saran beyaz çarşafa daha sıkı sarılarak odanın en dip köşesine geçtim dizlerimi karnıma çekip sessizce ağlamaya başladım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADERİN KÜÇÜK OYUNLARI
عشوائي+benimle gerçekten bir beraberlik istiyormusun ben en iyi arkadaşının sevgilisiyim... -eski sevgilisisin christin o seni hak etmiyor ama ben seni mutlu edebilirim....sadece evet de Christin gençliğini yoksulluk içinde geçiren genç bir kızdır birg...
