11.bölüm

37 3 0
                                    

                  CHRİSTİN

Uykumdan kapımın şiddetli açılmasıyla uyandım

karşımda siyah giyili adamlar duruyordu ve hemen sonra....

günlerce kabuslarıma giren o yüz belirdi karşımda

EDY CRASH

onu görünce çarpan kalbime engel olamadım yine bana duygusuz bif ifadeyle bakıyordu

tanrım...kim bilir şuan ne düşünüyor başıyla işaret verdikten sonra adamları tekrar onunla beni yalnız bıraktılar

bana bir adım yaklaşırkdn hemen ayağa kalkıp ona karşı durarak

" yaklaşma bana...uzak dur benden " dedim

Sol kolumu öyle sert kavradıki nefesim kesildi tehditkar bir ses tonuyla

" kes sesini...sorularıma hala cevap vermeyeceksin değilmi"

Başımı eğdim bilsem söylemezmiydim tiksinir bir sırıtışla

"Bu kadar sadık olduğunu bilmiyordum ama şunu bilki babanı elime geçirdiğimde senide onunla birlikte öldürecem"

Gözlerimi gözlerine kilitleyip ağlayarak

"Annemi...
annemide sen mi öldürdün"

dedim cevap vermedi

ama kolumdan tutarak beni çekiştirmeye başladı

"Napıyorsun bırak beni yalvarırım bırak"

diye yalvarsamda beni duymadı ranger rover arabasının yolcu kapısını açıp beni içine itti

kendide hemen şöfor koltuğuna geçti arabayı çalıştırdığında

" beni nereye götürüyorsun bırak beni gelmek istemiyorum " 


Beni duymazdan gelmeye devam etti

" bak sana söyledim yerini bilmiyorum daha ne istiyorsunuz benden "

diye ağlamaya başladım ansızın arabayı durdurup kafama silah dayadı

" ya susarsın yada ben seni sustururum...."

Kaderim şuan o namlunun ucundaydu

KADERİN KÜÇÜK OYUNLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin