39.bölüm

28 3 0
                                    

                      EDY

Christin içeri adımını attığında hem cristinin hemde lucasın başkışlarını kaçırmadım ikiside birbirine şaşkınlık içersinde bakıyorlardı

christin kahveleri masaya bırakıp odadan çıktı ben kahvemi yudumlarken lucasın ne diyeceğini bekliyordum şaşkınlığını üstünden atınca lucas konuya girdi

"Dostum buna inanamıyorum" dedi

ne olduğunu merak ederek sordum

"Neye inanamıyorsun lucas açık konuş" dedim

"Sana bardayken bi kızı düşünüp durduğumu söylemiştim değilmi hani hayatımı kurtardı sonra kız izini kaybettirdi"

başımı evet anlamında salladım ama gerisini duymak istemiyordum çünkü olayı çakmıştım


Lucas heyecanla

"O kız işte bu kahveleri ikram eden kadındı ...tanrım onu buldum sonunda " diye konuştu ama kıskançlığımı göz ardı edemezdim christinden hoşlanıyordum belki hoşlantıdanda öte ama en yakın arkadaşım benim kadınıma aşık olmuş

Sakin kalmaya çalışarak
"Eminmisin" dedim

lucas başını salladı sonra
"Onu ne zamandır arıyordum onu yemeğe götürmek istiyorum" dedi

kontrolümü kaybetmemeye çalışarak

"Fazla abartıyorsun bence ayrıca o bi hizmetçi lucas"

bunları söyleyince içimi bi pişmanlık duygusu kapladı bunları söylemek istemiyordum ama lucası vazgeçirtmeye çalışıyordum

lucas kararlılığını sürdürerek

"Benim yanımda sınıf ayrımcılığı yok Edy benim kadınım heryerden gelebilir

Dedi
Bi kaç saat sonra christinin yanına gittim odasında yoktu
" christin "diye seslendim

hemen banyodan çıktı ağlamışmıydı gözleri şişmişti
Yanına yaklaştım ama kendini bir adım geri çekti

" neyin var iyimisin "dedim

içten içe iyi olması içinde dua ediyordum
Yüzünü başka yere çevirip

" sizi ilgilendirmez bay Edy"dedi oldukça soğuk davranıyordu

"Christin lütfen bana sorununun ne olduğunu söyle" dedim

bakışlarını gözlerime sabitleyip

"Benim sorunum sensin...gerçekten değiştiğine inanmaya başlamıştım"

dedi gözlerindende bi damla yaş düştü
Tanrım...yoksa herşeyi duydumu. 

KADERİN KÜÇÜK OYUNLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin