23.bölüm

33 3 0
                                    

                      EDY

Toplantılarımı erken bitirip günümü evde geçirmeye karar verdim

şu sıralar çok yoğun çalışıyordum ve biraz dinlenmek istedim

sadece şirketlemi çalışıyordum hayır o John denen piçide arıyorum adamlarımın dediğine göre kızı sophia ingilterede görülmüş

sadece italyada nam salmış değilim belirli ülkelerde bile bağlantılarım vardı

neyse eve geldikten sonra kendimi soğuk bi duşun altına verdim biraz gevşemem lazımdı işimi bitirdikten sonra siyah bir gömlek ve siyah bir kot pantolon giyindim

pencereye doğru uzanıp dışarıya bir göz gezdirdim herşey gayet normal ama sonra christini ağaçları budarken gördüm tanrım sexy bir şekilde eğilmiş ve bana hiç iyi şeyler düşündürmüyordu

ama sadece ona bakanın ben olmadığımı fark ettim adamlarımda onu süzüyolardı ve o bu durumdan memnunmu görünüyordu onu kıskanıyormuyum hayır...tamam belki birazcık öfkem tavan yaptı ve derhal henaya onu çağırmasını söyledim

ve şuanda karşımda duruyordu ellerini önünde birleştirmiş başını yere eğmiş bir vaziyette sessizce mırıldanıp

"Yanlış birşeymi yaptım acaba " dedi

Evet kesinlikle yanlış bişey yaptı beni ve adamlarımı tahrik ediyodu

bunu ona elbette söylemeyecektim kollarını sertçe kavrayıp

" bu evde fuhuşa yer yok anladınmı"dedim

şaşkın ve bi o kadarda korkmuş bi halde bana bakıyordu

"A-anlamadım" dedi

tabiki anlamazdı onu kapı ile kendi aramda sıkıştırıp

"Aptal rolünü oynama ne diye bahçede adamlarımın önünde müstehçen hareketler yaparsın " dedim

Buğulu gözlerini gözlerime dikerek

"Ben öyle şeyler yapmadım sadece işimi yapmaya çalışıyordum "

"İşin fahişelik yapmakmı"
Aniden sözümü kesip

"Öyle biri olmadığımı en iyi sen biliyorsun...ben fahişe değilim"

Bekaretinden söz ediyordu doğruya bekaretini ben almıştım ama bakire olmasını beklemiyordum düşüncelerimden sıyrılıp tutuşlarımı dahada sertleştirerek

"Ama artık bakire değilsin buda demek oluyorki bacak aranı istediğine açabilirsin söylesene burada kaldın kalalı kaç adamımla yattın"

   diye suratına nefret kustum
Sadece başını eğmiş sessizce ağlıyordu derin bir nefes alıp sessizce verdim ve devam ederek

" bi daha dışarı çıkmayacaksın bu evden
dışarı adımını atmayacaksın yoksa seni...."

daha bitiremeden
Sessizce "öldürürsün" dedi

"Anlamışsın" dedim ve onu gerimde bırakarak odadan çıktım

KADERİN KÜÇÜK OYUNLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin