War Of Hearts - Taekook

[10]-Mahzen Ve Broş

Merhabalarr

Yukarıdaki şarkıdan ilham alarak bu fici yazmaya başladım. Dinlemenizi tavsiye ederim :')

Yazım yanlışları varsa affoluna :/

Sınır: +80 oy ve +90 yorum!

İyi Okumlar...

Sevgilerle Victoria Ailesinin Gölge Avcılarına...

•••

Bir hafta sonra|

"Badem gözlüm nerede acaba?" Taehyung Jungkook'u bulmak için evi gezmeye başlamıştı. Halbuki nerede olduğunu biliyordu. Jungkook ise büyük ve kalın perdenin arkasında gizlenerek ses çıkmasın diye eliyle ağızını kapatmıştı.

Jungkook'un canı sıkılmış, kahramanıyla saklambaç oynamak için iki dil dökmesiyle onu ikna etmişti.

Taehyung'u ebe yapmış kendisi de saklanacak yerler keşfederek saklanmaya başlamıştı ama Taehyung onu hep bulmayı başardığı için azıcık tripliydi. Küçükken hep oynamak istemiş, şimdi ise hayali gerçek oluyordu ve bunun için oldukça mutluydu.

Seven'ın ortadan kaybolması da bir haftayı çoktan geçmişti. Gitmeden önce kolyenin Kim Siwoo'nun olduğunu ve onun için paha biçilemez ile ilgili şeyler söyleyerek ortadan kaybolmuştu. İki büyük mafya bunu anlamıştı ama Jungkook pek anlayamamıştı.

Taehyung'a sorduğun da ise annesine ait bir kolye olduğunu dile getirmişti. Taehyung annesine verdiği önemini anladığında kendisine de aynı kolyeyi vermesiyle Jungkook bu durumda fazlasıyla duygulanmıştı. Ağlayarak Taehyung'a sıkıca sarıldığı sırada Taehyung'ta onun bu hâline gülmeden edememişti.

Şimdi ise Taehyung'un tek hedefi Jungkook'u mutlu görmekti. Babası olacak itin ona bulaşmasına izin vermeyecekti.

Taehyung salona gelmesiyle perdenin arkasında hareketliliği görmüştü. Yüzünde ki gülümseme ile yavaşça perdeye doğru ilerlemişti. Kaçıncı turlarıydı saymayı bırakmıştı. Taehyung hep ebe olmuş ve Jungkook'u hep bulmuştu.

"Acaba güzelim burada mı?" Taehyung yavaşça perdeye gelmesiyle Jungkook kısıkça kıkırdayarak perdeyi biraz daha hareket ettirmişti.

Bu yaptığı hareket yüzünden kendini kızarken tek temennisi kahramanının onu bulmamış olmasıydı. Hep yakalanmıştı çünkü ve artık yakalanmak istemiyordu. Taehyung yavaşça perdeyi incelediğinde dışarıya uzanmış iki ayak görmesiyle gülmemek adına kendini sıktı. Badem gözlünün bu hâli fazlasıyla tatlıydı.

Perdeyi bir anda açmasıyla Jungkook irkilerek ufak çaplı çığlık attı. Taehyung gülerek, "Ebelendin badem gözlüm." demesiyle ona ters ters bakan Jungkook'u, ellerini yanaklarına yaslayarak kendine doğru çekti ve açık olan alnına bir buse kondurdu.

Jungkook ani gelen öpücükle titreyerek küçük ellerini Taehyung'un elleri üzerine yasladı. Ne kadar yumuşasa da ona trip atmalıydı şu an.

"Sanırım artık dinlenme zamanı güzelim. Benim de şirket ile ilgili işlerim var." dedi ve Jungkook'un büyük gözlerine baktı. Hâlâ gözleri kısık olsa bile kahramanına kıyamadığını kendisi de biliyordu.

Jungkook kafasını sallayarak onayladığında Taehyung ona hafifçe tebessüm etti. Arkasına yavaşça dönecek iken tam adım atacağı sırada Jungkook kolunu tutarak ona dönmesini sağladı. Taehyung ilk başta anlamdıramasa da Jungkook'a doğru döndü. Jungkook hâlâ üstünü tutmaya devam ederken ağızını araladı, sesi çıkmasa da ağızını oynatarak onunla iletişime geçti.