12 yangından sonra

8 1 0
                                    

                                                          bazen her şeyden vaz geçmen gerekir 

                                                                          hayallerinden bile

 YANKININ HASTANE GÜNLERİ

Bir aydır hasta hanede yatıyordum ve iyileşmiştim. sadece kolumda yanık izi kalmıştı. Onunda geçeceğini zannetmiyordum artık .Bu bir ayda hayatım değişmişti. Polisler ifademi almıştı. Mesela polisler olayın bizim unuttuğumuz mumdan dolayı olduğunu söylemişti. Ama ben emindim. Biz o gün mum yakmamıştık ve bu bilerek yapılan bir şeydi .Ama polisler bu meselenin üstünde durmuyorlardı .eki neden neden olayı sineye çekiyorlardı ?Benim ailem yok olmuştu. Kimse bunun farkında değildi .Bide bu olaylar yaşanırken yetimhane ile uğraşıyordum .17 yaşımda olduğum için yetimhanede kalmam gerekiyordu .görevliler gelmişti. Ailemden kimse beni istemiyordu. Bende bu şehri istemiyordum .Bu bir ayda kararlarım çok değişmişti .Hayallerim değişmişti. Mesela artık doktor olmak istemiyordum .Çünkü bu devlette adalete de ihtiyaç vardı ve ben hukuk okuyarak en azından babam ve annemin cinayetini çözecektim.  Hedeflerim değişmişti .şimdi anakaraya gidecektim. Geri dönmemek üzere .pes etmeyecektim, kendimi bırakmayacaktım .Çünkü bu hayatta beni sadece  ben kurtarabilirdim .Çalışmaya devam edecektim, bunu yapmam lazımdı .Şimdi bir başımaydım bu hayatta tek kalmayı da öğrenmiştim ...

4 AY SONRA 

Ankara'da bir yurda yerleşmiştim. Yeni arkadaşlar edinmiştim ailemi hiç unutmamıştım. Ama yaşadıklarımı geride bırakmıştım. Çok iyi bir kardeş bulmuştum kendime .GÜNEŞ dert arkadaşım. Bu iki ayda tek dertleştiğim kişi. Beni tek anlayan kişiydi .O oda ailesini kaybetmişti yıllar önce. 9 yıldır buradaydı .güneş de hukuk okumak istiyordu. Bence bu bir tesadüf değildi. Bu bizim kaderimizdi. Bizim karşılaşmamız gerekiyordu. Şimdi halk kütüphanesine gidiyorduk. Yankı kahve alalım. Benim uykum geliyor yoksa .Tamam alalım. Yankı iğiki geldin beni yalnızlıktan kurtardın. Sende beni güneş .En zor zamanımda yanımda oldun .Biz hiç ayrılmayalım .Ölene kadar beraber .Ölene kadar beraber kardeşim.

ÜNİVERSİTE SINAVININ AÇIKLANDIĞI GÜN

GÜNEŞ! KAL GÜNEŞ!  Ne oldu yankı. birine bir şey mi oldu? Sonuçlar açıklanmış kalk bakalım. Şaka yapıyorsun .Hayır ciddiyim kalk. Elim ayağım titriyordu. Telefonumu elime aldım ve siteyi açtım .Sonuçların inmesini bekliyordum .Aynı şekilde güneşte bekliyordu. Telefonları masaya bıraktık ve el ele tutuştuk, gözlerimizi kapattık. Birkaç dakika sonra alev seslendi. Açın gözünüzü sonuçlar geldi .Derin bir nefes aldık .İkimizde aynanda gözümüzü açtık . O anda dünya benim için durdu. Kazandım diye bağırdım Ankara hukuku kazanmıştım. Aynı anda güneşte bağırdı. Kazandık başardık. İkimizde çok iyi puanlar almıştık. Bitmişti bütün çalışmamız bitmişti. Şimdi yeni hayatımıza merhaba diyorduk. Yeni hayatlar yeni arkadaşlıklar .Bakalım üniversite bize ne getirecekti...


düşmanım kimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin