Ekim

Bölüm.2.BUTİMAR

Keyifli okumalar diliyorum.Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.Öpüldünüz💋

Bu kitapdaki her bir karakter ve olaylar tamamen kurgu ve hayal ürünüdür.

Bölüm.2.BUTİMAR.

Sevdiğinden sonraya kalmak dilermiş nefs-i bed
Kıssa-ı nîkû-yı Bûtîmâr geldi hâtıra

2029

İnsanlara neden güvenirdik?

Bilinmez.

Bazıları sebepsiz güvenirdi.

Benim gibi.

Güven öyle kiymetli bir hazineydiki,bu hazine için savaşlar da çıksa,kan da dökülse kimse yadırgamazdı.Yadırgamamalıydı.Bu savaşta kaybedilen hazine öyle değerliydiki,kaybeden bir daha ulaşamazdı bu hazineye.Kapısına bile uğramazdı bu hazine-güven.

Ben kaybettim.

Her şeyimle..

Her şekilde.Kaybettim.

Ve bir daha uğramadı güven kapıma.

Öyle bir inandımki,öyle bir güvendimki ona..onlara.Canımı verecek kadar.Hayatımdan geçecek kadar.Ne de güzel boyamışlar gözümü.Ne de güzel kandırmışlar beni.

Hayatım ellerimin arasından çekilip giderken bile yapabildiğim tek şey güvenmekti.Ellerimi kalbime bastırıp,gelmesini beklemekti.

Ben kaybetmiştim.

Her kesi...

Ve her şeyimi.

Yerde boylu boyunca çamurların içinde,acıyla kıvranırken ben yine onu düşünüyordum.Katilimi..sevdiğimi..ve lanet olsunki,sevgilimi.Ciğerim öksürükten sökülürkün onu son kez görmeden ölmek istemiyordum çünkü,kalbimin ona söyleyecek öyle çok şeyi vardıki,bu şekilde ölemeyeceğimi hissediyordum.

Ben onun yüzünü son kez görüp,hayatımdan def etmek istiyordum.

Nerdemiydim?

Bilmiyorum.

Bildiğim tek şey onun tarafından ihanete uğramam ve esir düşmemdi.Sayamadığım haftalar ve aylardır buradaydım.Çamurun,kirin içinde,kollarıma bulaşan kanlarla yerde ciğerlerim sökülene kadar öksürmek dışında yapabildiğim hiç bir şey yoktu.

Oysaki ne düşkündüm güzelliğime.Saçlarıma..tenime.

O da öyleydi.

En azından ben öyle sanıyordum.

O sadece benden nefret ediyormuş.

Ellerimi oluk oluk kan akan karnıma bastırdım ve acılı bir şekilde inledim.

Ölecektim ve ben hiç bir şey yapamıyordum.

Lanet ettim.İçimden defalarca kez onunla tanıştığım güne lanet okudum.Lanetler ettim.Canımın acısı kadar onunda canı yansın istedim.Çünkü benim kalbim hiç soğumayacaktı.