Canın acıdığı gün mesafelerden bir
kez daha nefret ettim Lavinia...Yanında olamamak bir "ızdırap" gibi
Lavinia...Sanki o gün "Gökyüzü" kokundan
mahrum kalmış gibiydi...Belki de o yüzden ağlıyordu
hıçkıra hıçkıra...
Tıpkı benim gibi...Canın yanarken, yanında
olamamak...
Sanki içimde kor bir
ateş yanar o vakit...Gözyaşlarımın söndüremediği bir
ateş yanar o vakit..Bırak gözyaşlarımı...
Kokundan mahrum şu"Gökyüzü"nden
çağlayan / bardaktan boşanırcasına
yağan yağmurlar bile söndürmez o
"harlı ateş"i...Ben senin sesini duymak istiyorum
Lavinia...Mesafeleri aşıp gelen o huzur veren
sesini duymak istiyorum...Gözyaşlarımın ve şu yağıp duran
yağmurun söndürmediği ateşi
söndüren sesini duymak istiyorum
Lavinia...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lavinia Kokullu Gökyüzüm 3 ( Lavinia ve Olric'in Konuşmaları)
Acakİki dostun (Lavinia ve Olric'in) Konuşmaları... *Kitapta geçen her şey kurgudur...