One Night Stand With My Boss [HIATUS]

CHAPTER NINE: I'm not yours‚ Sir Gustavo

(R-🔞: bawal po sa minor)

   THIRD PERSON POINT OF VIEW

Another day has end again‚ pasalamat na lang dahil kahit papaano ay naging maayos ang trabaho ni Feleshia ngayong araw kahit na pakiramdam niya ay may kaunting failure na nangyari.

  Naglakad siya patungo sa amo niya para sana magpaalam na dito but seeing Vladimir’s serious face while working makes her speechless.

Feel niya tuloy ay maaabala niya ang amo niya sa kung ano mang ginagawa nito.

  Humakbang paatras si Feleshia at akmang aalis na sana ng marinig niya ang malamig na tinig ng amo niya.

“Are you leaving?” vladimir asked as he slightly turn his gaze at Feleshia.

Humarap muli si Feleshia dito‚ she painted an awkward smile on her lips before she nod twice to answer his boss question.

Napansin pala siya nito‚ akala niya ay hindi‚ mukhang abalang-abala kasi ito kanina. Seryoso pa ang mukha at tanging sa laptop lang nito nakatuon ang atensyon kaya naman ang akala niya ay hindi nito mapapansin ang pag-alis niya.

“Ilang beses ka ng dumaan sa harapan ko‚ I notice it.” usal ni Vladimir bago marahang napabuntong hininga.

Natameme si Feleshia sa sinabi ng boss niya. Mind reader ba ang boss niya? Sa isip niya nga lang binigkas iyon pero nakatanggap na agad siya ng sagot.

“You can go home now.” aniya habang palihim na sumusulyap ng tingin kay Feleshia na agad rin naman niyang iniiwas.

  Feleshia smile‚ hindi na kagaya ng kanina na awkward‚ mukhang sincere na itong nakangiti. Sa wakas makakauwi na din siya after a long and tiring day.

“Thank you Sir. Gustavo.” she uttered‚ sinulyapan niya pa ito ng tingin ngunit ng masalubong niya ang malamig at walang buhay na tingin ng amo niya ay agad niyang iniwas ang tingin dito.

  Mabilis naman na napahakbang si Feleshia papalabas ng opisina‚ matapos nitong masarado ang babasaging pinto ng opisina ni Vladimir ay napabuga ito ng hangin.

Tila nakahinga ng maluwag si Feleshia matapos niyang makalabas‚ pakiramdam niya kasi ang awkward ng atmosphere sa loob ng opisina ng boss niya.

  Kakaiba din kaya ang tingin nito sa kaniya‚ talagang nakakatakot. Palagi pang nakakunot ang noo‚ nagmumukha tuloy siyang angry birds sa ginagawa niya.

Pero atleast gwapo‚ mas gwapo siguro kapag ngumiti pa ito.

Bahagyang kinurot ni Feleshia ang sariling pisnge matapos niyang maisip iyon. “Oras na para umuwi‚ hindi ka na dapat nag iisip ng kung ano-ano pa.” naging usal niya sa sarili bago tuluyang naglakad patungo sa elevator.

Paniguradong nagmumukha na din siyang weirdo sa mga mata ng guards ni Vladimir sa ginagawa niya.

Matapos magbukas ng elevator ay agad siyang pumasok‚ pinindot niya ang ikaunang palapag bago pinindot ang button para magsara ito.

Ilang segundo din ang tinagal niya sa loob bago magbukas ito‚ naglakad siya papalabas ng elevator hanggang tuluyan siyang makalabas sa gusaling iyon.

  Napatitig si Feleshia sa kalangitan na nagsisimula ng sakupin ng dilim.Paniguradong hinihintay na siya ng Ate Hannah niya sa bahay nila.

Ibinaling niya ang tingin sa hallway at akmang papara na sana ng masasakyan ng maalala niya si Blaire‚ gusto nga pala nitong bumisita sa bahay nila‚ makiki-overnight na din dahil day off naman daw niya bukas‚ araw na kasi ng sabado.

She take her phone in her bag‚ binuksan iyon at tiningnan ang oras doon.

It was already 6:15 at panigurado na talaga siyang hinihintay na siya ng ate niya‚ nagsimula siyang maglakad habang dina-dial ang phone number ng Ate Hannah niya.