၅၀ခုနှစ်က ဇနီးအလိမ္မာလေး

4

၅၀ ခုနှစ်က ဇနီးအလိမ္မာလေး

အပိုင်း ၄

"သောက်ကောင်မလေး နင်အိမ်မှာတစ်နေ့လုံးအိပ်နေပြီး ကြက်တွေကိုတောင် အစာမကျွေးဘူး။ နင်ဘာလုပ်နေလဲဆိုတာတောင် နင်မသိဘူး! အသုံးမကျလိုက်တာ!"

လီအိုက််ဖုန်း လင်းဟုန်နကို တွေ့သောအခါ သူမဒေါသမထွက်ပဲမနေနိုင်တော့ချေ။

ဒီရက်တွေမှာ ဘယ်လိုဖြစ်သည်မသိ။ မကောင်းသည့်အရာတွေမှာ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖြစ်လို့နေသည်။ ပထမဆုံးအနေနှင့် လင်းဟုန်နမှာ မြစ်ကမ်းဘေးတွင် အဝတ်လျှော်နေရင်း မြစ်ထဲပြုတ်ကျခဲ့သည်။

ကျေးလက်တောရွာများရှိ အမေအများစုကဲ့သို့ပင် လီအိုက်ဖုန်းမှာ သူ့သမီးကို သိပ်တန်ဖိုးမထားချေ။

သူ့သမီး ရေထဲပြုတ်ကျသည်ကိုကြားတော့ သူမတုန်လှုပ်မသွားချေ။ မြစ်ဆီကိုမသွားခင် ကြက်များကိုပင် အစာကျွေးလိုက်သေးသည်။

သူမရွာထိပ်ကိုရောက်တော့ ရေတွေစိုနေသော လင်းဟုန်နကို ရွာသားများက ဝါးရှည်ရှည်များဖြင့် ဆွဲယူပြီးဖြစ်သည်။

မတ်လနောက်ပိုင်း နွေဦးအစောပိုင်းဖြစ်၍ အေးနေသေးသည်။

လင်းဟုန်နမှာ ရေဘယ်လိုကူးရမည်ကို မသိသောကြောင့် မြစ်ထဲတွင် အော်ဟစ်ပြီး အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ရေမွန်းခဲ့သည်။ သူမဝါးရှည်ရှည်ကို ဆွဲယူမိသွားပြီး ကုန်းပေါ်ပြန်ရောက်လာတော့ သူမတစ်ကိုယ်လုံးစိုရွှဲနေပြီး သူမပါးစပ်မှာ အအေးဒဏ်ကြောင့် ပြာနေပေပြီ။

လီအိုက်ဖုန်းမှာ အဖက်မလုပ်ပေ။ သူမသမီးမြစ်ထဲပြုတ်ကျသည်ကိုလည်း ဂရုမစိုက်ပေ။ ထိုအစား သူ့သမီးကိုကယ်ဆယ်ပေးသော ရွာသားများကိုရိုက်နှက်ကာ သူမသမီးကို ရေထဲတွန်းချပါသည်ဟု စွပ်စွဲတော့သည်။ သူမက ဆေးကုသစရိတ်ကိုပါ တောင်းလိုက်သေးသည်။

၎င်းကရွာသားများကို စိတ်ဆိုးသွားစေပြီး ဒယိမ်းဒယိုင်လမ်းလျှောက်နေသော လင်းဟုန်နကို သူတို့ဂရုမစိုက်တော့ပေ။

လီအိုက်ဖုန်းက နောက်မှလိုက်သွားတော့သည်။

လင်းဟုန်နမှာ ရွေးချယ်စရာမရှိပဲ ကိုယ့်ဘာသာပဲအိမ်ပြန်လိုက်ရတော့သည်။ သူမ၏ရေစိုနေသာအဝတ်များကိုချွတ်ကာ စောင်ခြုံပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။