ဆန်းကြယ်သောချစ်ခြင်းဋီကာ[completed]

Part.7

Unicode

နောက်နေ့မှာလည်းနှောင်း မုန့်တွေဝယ်ပြီးဦးသျှံဆီသို့ရောက်လာခဲ့၏။

''ဦးသျှံ နှောင်းမုန့်တွေဝယ်လာတယ်''

''ဘာလို့အလုပ်ရှုပ်ခံပြီးဝယ်လာတာလဲ ပြီးတော့မင်းကိုငါ့ဆီမလာနဲ့လို့ပြောထားတယ်မလား''

''ဒါပေမယ့်...''

ထိုစဥ်

''ကိုသျှံ''

အသံနဲ့အတူဦးသျှံထက်နည်းနည်းပဲငယ်မယ်ထင်ရသောအမျိုးသမီးကအခန်းထဲဝင်လာပြီးမှနှောင်းနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကနေရာမှာဝင်ထိုင်၍ဦးသျှံလက်ကိုကိုင်ကာ

''ကိုသျှံရယ် ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ အခုကရောသက်သာလားဟင်''

''သက်သာပါတယ်လသာ''

''နောက်ဆိုကားကိုသတိထားပြီးမောင်းနော် သတင်းကြားကြားချင်းလသာအရမ်းစိတ်ပူသွားတာ''

ထိုမိန်းမကနှောင်းကိုကြည့်လာပြီးမှ

''သူက...''

''အသိပါ''

သူမနဲ့ဆိုစကားကိုခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောတတ်တဲ့ဦးသျှံကဒီမိန်းမနဲ့ကျတော့ချိုမြနေလိုက်တာများ။
အဲ့မိန်းမကလည်းဘာထူးလဲ။အသံကိုကရုံးပတီသီးသံနဲ့။

ဦးသျှံကိုလည်းအမြင်ကပ်လိုက်တာ။သူ့လက်ကိုကိုင်ထားတဲ့ဟိုမိန်းမလက်ကိုဖယ်မပစ်ဘူး။
ပြီးတော့နှောင်းကိုဆိုပြာကျမတတ်ကြည့်ပြီးဒီမိန်းမကိုကျမှရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်ပြီးပြုံးပြနေသေးတယ်။

''နှောင်းပြန်တော့မယ်ဦးသျှံ''

''အင်း နောက်ရက်လည်းတကူးတကအလုပ်ရှုပ်ခံပြီးလာမနေပါနဲ့''

နှောင်းလက်သီးလေးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်၍

''ပြီးရော''

ဟုဆိုကာနေရာမှလှည့်ထွက်ခဲ့တော့သည်။

နောက်ပါးဆီမှ

''သူကတစ်ကယ်ကိုသျှံ့အသိရောဟုတ်ရဲ့လား''

''တစ်ကယ်ပါ အသိဆိုတာတောင်မကောင်းတတ်လို့ပြောတာ အလကား အရှုပ်ထုပ်မလေးပါ စိတ်ထဲထားမနေနဲ့''