Selamlar canlarr..
Cinayetin Suçunun 3cü bölümüyle karşınızdayım..Umarım beğenirsiniz ve yorumlar kısmına yazı yazmayı unutmayın.....
Başlayalım....
***
Korkuyordum....
Hiç bir şeyden değil sadece Volkan için korkuyordum,ona bir şey olsun istemiyorum.Hayatımda normal olan birisi varsa,o da Volkan,başka normal bir şey yok hayatımda.
Gözlerimi açtığımda ilk önce Volkanı aradım ve onu yerde bayılmış bir halde gördüm.Çığlıklarım çığlıklarıma karıştı ve kendi kafama vurmaya başladım.
Nasıl haraket edeceğimi bilmiyordum ve gözlerimin önünde sevgilim ölüyordu.
"Volkan"dedim durduğum yerde bağırarak.Volkandan bir yanıt bile gelmedi.
"Kendini toparla Güneş,yoksa sevgilin ölücek"dedim kendi kendime ve ayağa kalktım.Koşarak Volkanın yanında dikildim.Yerde uzanmış ve kanlar içindeydi.Kurşun karın bölgesine girmişti.
"Volkann"dedim bağırarak ve eğilerek kafasını ayaklarımın üstüne koydum.
"Yardım edin"dedim bağırarak.Şok içerisindeydim ve ne yapacağımı bilmiyordum.İlk defa birinin böyle yaralandığını görüyordum ve o benim sevgilimdi.
Aniden annem kapıyı açarak yanımıza doğru koşmaya başladı.O ise kaçıp her korkağın yaptığı gibi kaçıp gitmişdi.
"Anne"dedim ve elimi Volkanın nabızının üstüne koydum. "Yardım et anne nolur yardım et"dedim.Annem ne olduğunu anlamaya çalışarak Volkana bakıyordu.
"Anne yaşıyor"dedim ve akan göz yaşlarımı silmeye başladım.Göz yaşlarım hızlı bir şekilde gözümden aktığı için görmeme engel oluyordu ve etrafı bulanık bir şekilde görüyordum.
"Kızım"dedi annem şok içerisinde. "Bu nasıl oldu?".Annem çok şaşırmıştı ve elleri kolları titriyordu.
"Anne"dedim bağırarak. "Çabuk ol,ambulans ara,her saniye kan kaybediyor".Üzerimdeki beyaz gömleği çıkararak yaranın üstüne koydum.Ellerim kan içerisindeydi.
"Ölmeyeceksin değil mi?"dedim Volkana bakarak. "Beni bu hayatla baş başa bırakmayacaksın değil mi?".
Annem eve koşarak telefonunu götürmeye gitmişti.Kendi telefonumun yanında olduğunu yeni fark etmiştim ve annem çoktan ambulansı aramıştı ve nasıl davranacağımı bilmiyorum.
"Kk-kızım"dedim annem kekeleyerek.Korkmuş ve korkak gözlerle benimle yerde kanlar içerisinde uzanan Volkana bakıyordu."Nnn-ne oldu bu çocuğa"diyerek ağlamaya başladı.
"Katil mi oldu Adil"dedi ellerini başına vurarak. "Hayır olmaz,Adil katil olamaz".
Söylediği sözlere aldırış etmeden yaranın yerine elimi koydum.Rengi yavaş yavaş beyazlaşmaya başlamıştı.Normaldede beyazdır Volkan,ama şimdi daha farklı olmuştu.Siyah saçları dizimin üstündeydi, ve en önemlisi her yanı kandı.Üstündeki gömlekte kana bürünmüştü.
"Volkan,bir yanıt ver"dedim bağırarak.Bahçedeki korumlar bile kenardan bize bakıyor ve sanki film izliyorlardı.Hiç birinin içinde iyilikten gramda olsa bir şey yoktu.Sadece onun kuluydular.
"Yardım etsenize şerefsizler"dedim bağırarak.Kıllarını bile kıpırdatmadan bizi seyr ediyorlardı.
"Güneş"dedi annem korkak bir ses tonuyla."Nasıl durumda olduklarını biliyorsun".
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cinayetin Suçu
Mystery / Thriller"Bazıları katil olurdu,bazıları katil olmaya sürüklenirdi"... Onlarda katil olmaya sürüklenmiş öyrencilerdi. Bilmeyerek istemedikleri bir cinayete ortak olan Güneş ve arkadaşları ne yapacakları bilmezler ve her şeyin iyi olacağını düşünürler.. Ta,ki...
