race / chanmin

8

Erken bölüm

Keyifli okumalar 🩶

________

"Zorlamayın dedim, burada oturacağım ve yerimden kalmayacağım!"

Çok sevgili arkadaşlarımın terapi niyetine getirdiği yarıştaydık. Ama kendileri izlemek istedikleri için piste gitmek isterken ben oturup biraz daha hüzünlenmek istiyordum.

"Of nasıl istersen seungmin ama eğer buradan kalkarsan kavga ederiz, tamam mı?"

Dino diğerlerini ikna edip benimle konuştuğunda usluca başımı sallamıştım.

Felix gelip saçımdan öperek bana gülümsediğinde mutsuz olmama rağmen tebessüm etmiştim güzel arkadaşıma.

Yürürken arkalarına baka baja giden arkadaşlarım jeongin'in ayağına takılmasıyla hepimiz gülmüştük. Gerçekten her şeye rağmen beni güldürüp eğlendirmek için uğraşmaları çok tatlıydı.

Onları gerçekten seviyordum, hayata bağlanma sebeplerimlerdi.

Derin bir iç çekip önümdeki içkiden bir yudum alırken umutsuzca etrafa bakınıyordum.

İnsanlar yine çığlık çığlığa eğlenirken bazı taraflarda birbirini yiyen çiftler vardı. Omega olduğu belli olan iki kişinin öpüştüğünü görmek midemi bulandırırken tekrardan önüme dönmüştüm.

Bu kadar yoklukta olmamaları gerekiyordu cidden, ki gayet güzel omegalardı.

'biz de güzel bir omegayız.'

Gülümsedim hafifçe, kurdumla herkese her şeye, aileme rağmen barışıktım ve bunun için yıllarını verdiğimi hatırlıyordum.

Babam ısrarla çocukluktan beri bastırıcı almamı istemiş ve itiraz etme hakkına sahip olmama izin vermeden kullanmamı sağlamıştı.

Bunlara rağmen kurdum bir kere bile bana küsmemiş aksine direnmişti, bunun için çok şanslıydım işte.

İrademe karşı gelemez zaman zaman ağlasam da, kurdum bu yolda hep benimleydi.

'öyleyiz'

Kırgın ve üzgündüm ama kurdum, arkadaşlarım benimleydi. Sadece içerek eğlenebilirdim!

Az kalan içkiyi tek yudumda bitirirken yenisi için barmen olan çocuğa dönmüş ve bardağımı uzarmıştım.

Zararlıydı içmek biliyordum, bu konuda da berbattım zaten yine de içerek bir nebze de olsa iyi hissetmek istiyordum.

Kafamın içinde chan vardı, sadece o delta ama gücüm de yoktu benim olmasına. Korkularım ağır basıyordu.

Belki de aşk, evlilik, ruh eşi, mühür gibi şeyler kulağa hoş geliyordu ama bu beni aksine ürkütüyordu.

Chan'dan önce öyleydi, babam hep 'benim istediğimle evleneceksin!' derdi bu nedenle korkarken şimdi bana narin nazik davranacağını, beni koruyacağını söyleyen bir adam vardı.

Büyük bir sevap işlemiştim de bu bataklıktan beni çekip kurtarmaya gelmişti.

'seni herkesten koruyacağım, seungmin.'

Bazı cümleleri hâlâ aklımda yankı ediyor, beni ağlamanın eşiğine sürüklüyordu.

"Pardon, boş musunuz?"

Bana seslendiğini düşündüğüm kişiye dönerken sert kokusu burnuma gelmişti.

Sert değildi tek, rahatsız ediciydi ve kurdum da bunu hissetmişti.