ក្រសោបស្នេហ៍កូនចិញ្ចឹម (ចប់)

ភាគ១១

ស្របពេលគេគេលេីកបីរាងតូចក្នុងដៃ រាងតូច កព្យាយាមរេីផងស្រែកផង តែគ្មានបានប្រយោ ជន៍សោះ។
«ដាក់យេីងចុះទៅ អាមុខឆែប ឌឹបៗ»
ថេហ្យុងគក់ផង ស្រែកផង គេស្រែកខ្លាំងៗមាត់កបេីកជេប្រទិចខ្លាំង ឯជេីងទធាក់ខ្វៃៗ ស្រែក បញ្ជាអោយគេដាក់ខ្លួនចុះ តែជុងហ្គុកមិនខ្ចីអេីពេីធ្វេីឮអីបន្តិច គេយកថេហ្យុងមកដល់បន្ទប់ViP មួយកន្លែងដែលវាជាបន្ទប់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេ ទេីប ទម្លាក់មាឌល្អិតចុះទៅលេីពូកព្រុះដោយមិនថ្នមដៃ ថែមទាំងបញ្ចេញទឹកមុខស្មានមិនត្រូវចិត្តនាយទៀតផង។
«ឯង ឯងចង់ធ្វេីស្អីយេីងចេញទៅអាមុខឆែប»
ថេហ្យុងស្លេស្លាពេលឃេីញនាយក្រាសចាប់
ពន្លេះឡេវអាវរបស់គេម្ដងមួយៗនៅចំពោះមុខ
ខ្លួន ឯថេហ្យុងធ្វេីអីមិនត្រូវចង់គេចក៏គេចមិនកេីត មិនដឹងទៅផ្លូវណាខួរក្បាលគេវង្វេងអស់ហេីយ។
«ធ្វេីអី?.បន្តិចទៀតឯងនឹងដឹងហេីយ»
ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់ គេលិតមាត់លិតកធ្វេីដូច នាយតូចថេហ្យុងជាចំណីរដ៏សែនឆ្ងុយឆ្ងាញ់យ៉ាងអញ្ចឹង ញ៉ាំងអោយក្មេងកាន់តែភ័យស្លេចមុខថែម ទៀត។
«អារោគចិត្ត ឯង ឯងឆ្កួតហេីយយេីងមិនមែនជា ស្រីទេ កុំមកគិតអីឆ្កួតៗឡប់ៗដាក់យេីងអោយ សោះ»ថេហ្យុងព្យាយាមរកផ្លូវរត់ តែថារត់មិនទាន់ដៃរហ៍សរបស់នាយកម្លោះនុះទេ គេលឿនជាងក្មេងពីដងឯណោះ។
«អាយយ!លែងយេីង លែងទៅអាចង្រៃ»
ខ្លួនតូចស្រាលដូចជាស្រមោចរេីកញ្ជ្រោលសឹងតែដាច់ខ្លួនជាពីរ តែនៅតែមិនអាចយកឈ្នះបុរស មាឌមាំឈ្មោះចនជុងហ្គុកបានដ៏ដែល។
ផាច់!!!ដោយការគ្រឺតខ្នាញ់ខ្លាំងពេក ជុងហ្គុក ក៏ទះគូជមូលខ្លំនោះមួយដៃផាច់លាន់ពេញត្រចៀកសែនពិរោះពេកក្រៃ។
«អួយ..»ស្របពេលនោះផងដែរ ជុងហ្គុកក
ទទួលបានមួយជេីងចំកណ្ដាលដេីមទ្រូងវីស នឹងធ្លាក់ ពីរគ្រែទៅហេីយ តែគេទប់លំនឹងជាប់ងាកមករក ក្មេងដោយមុខក្រហម សឹមឱនទៅយកខ្នោះដៃ នៅក្នុងកិទូរ មកចាក់ដៃតូចៗ ស្រឡូនអោយជាប់ ទៅនឹងក្បាលគ្រែ៖
«ឯងហ៊ានណាស់អាល្អិត លេីកមុនអុកយេីងមួយជង្គង់ អីឡូវធាក់យេីងមួយជេីងទៀតបញ្ជីនេះគួរសងបែបណាអស់ទៅ!5ទឹកឬ10 ទឹក?»ជុងហ្គុក និយាយទាំងប្រឡេះឡេវអាវបោះទៅដីគ្មានសល់ បង្ហាញដេីមទ្រូវហាប់ណែនពេញភ្នែកនាយតូច គេលូនចូលទៅជិតថេហ្យុង តែនាយតូចលេីកជេីងធាក់គេម្ដងទៀតដោយភ្ជាប់សម្ដីដែលរាងក្រាសស្អប់បំផុត៖
«គួរអោយខ្ពេីមបំផុតហេីយ អាមនុស្សចង្រៃអេីយ បេីយេីងរួចខ្លួន យេីងនឹងប្ដឹងឯងចូលគុកហេីម ក្បាលមិនខានទេ»ថេហ្យុងជេប្រទិចនាយក្រាសខ្លាំងៗទោះបីជាជាពេលនេះគេកុំពុងជាប់ខ្នោះដៃកដោយ កគេមិនខ្វល់ពីរលទ្ធ ផលចុងក្រោយថាខ្លួនឯងទទួលបានបែបណាដែរ។
«ប្ដឹងយេីង?យករួចខ្លួនសិនទៅ ជេីងនេះពូកែ
លេីកចឹង មិនបាច់អោយយេីងហត់ជួយលេីកទេត្រូវទេ?»ជុងហ្គុកចាប់ជេីងស្រឡូនអោយនៅក្រោមទ្រូង ដៃមាំម្ខាងលូកទៅប្រឡេះឡេវអាវសិស្សសាលាម្ដងមួយៗយឺតៗ ធ្វេីអោយក្មេងឆ្នាស់ភ័យស្លេកមុខ ទឹកភ្នែកក៏ហូរកាត់ថ្ពាល់តត់ៗ ភ័យផងតត់ស្លុតផង សឹមពោលតិចៗ៖
«ហឹកៗឈប់ទៅ កុំប៉ះខ្លួនខ្ញុំ វាគួរអោយខ្ពេីមខ្លាំងណាស់ ហឺៗ ខ្លួនៗខ្ញុំមិនស្អាតទេ សូ-សូម លោកឈប់ទៅ ហ្ហឺៗ»ថេហ្យុងយំកន្រ្តាក់ខ្លួនខំប្រឹង
ទធាក់ជេីងខ្វៃៗ ដេីម្បីកុំអោយគេប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណ តែយ៉ាងណាកមិនអាចដដែលព្រោះពេលនេះ រាងក្រាសកុំពុងតែក្រហមមុខដូចភ្លេីងទៅហេីយ។
«ស៊ូត!!ស្ងាត់!មិនបាច់ប្រឹងអង្វរយេីងទេ ឯងធ្វេីអោយយេីងក្ដៅខ្លួនច្រេីនដងហេីយ ជុជុ ស្អាត ស្អាតខ្លាំងណាស់ខ្លួនរបស់ឯងពិតជាស្អាតលេីស ស្រីដែលយេីងធ្លាប់ប៉ះទៅទៀត» ជុងហ្គុកជញ្ជក់មាត់សរសេីររាងកាយដែលនៅ ចំពោះមុខគេ វាពិតជាស្អាតខ្លាំងណាស់ សាច់សម៉ត់រលោង
ស្បែកទន់ៗថែមទាំងក្រអូបទៀតផង វារឹតតែ
ស្អាតពេលនាយដោះរបស់ទេីសទាល់ចេញអស់បែប នេះ វាស្អាតឥតខ្ចោះតែម្ដងរាងតូចស្រឡូនបង្ហាញ យ៉ាងច្បាស់នូវសម្រស់ដ៏ផូផង់ដូចផ្កាក្រពុំ នៅលេីទ្រូងដែលមានសាច់មួយដុះតិចៗចុងស្រួចពណ៌ឈឺរីក្រហមព្រឺងៗអម ជាមួយក្បាលពោះរាបស្មេីស្អាតចង្កេះតូចមួយក្ដាប់ ត្រកៀករីករាយទំនងជាខ្លាំង។
ហេីយខណៈដែលខ្លួនប្រាណស្រឡូនននោល
គកបេីកបង្ហាញចំពោះមុខគេ រាងតូចកស្រែក៖
«ឈប់ទៅអារោគចិត្ត ឯងឆ្កួតនឹងតណ្ហាហេីយ
ហ្ហឺៗ អាមុខឆែប អាមុខប៉ោង អាឡប់ អាតណ្ហា
ក្រាស អា..អឹម..»ពាក្យជេទាំងប៉ុន្មានត្រូវលេបចូលក្នុងពោះវិញទាំងអស់ស្របពេលបបូមាត់ក្រាសទន់ស៊ិចស៊ីទំលាក់ទៅបំបិតជិតលែងផ្ដល់សេរីភាពអោយទៀត ជុងហ្គុកថេីបផងបឺតជញ្ជក់បបូមាត់តូចខ្លាំងៗផង ខណៈ ដៃម្ខាងទៀតកលូក ទៅប្រឡេះឡេវខោនាយតូចញាប់ឆ្មេរបង្កេីតកម្ដៅរឹតតែខ្លាំងថ្វេដង។
«អ្អាស៎..»សម្លេងថ្ងូបញ្ជាក់ពីភាពអស់ដង្ហេីមម្រាមស្រឡូនរុញផង គក់ផង ព្រោះអស់ខ្យល់ដកមែនទែន ទន្នឹមគ្នានោះដែរ សម្លៀកបំពាក់លេីដងខ្លួនតូចស្រឡូន ករបូតជ្រុះអស់ដោយដៃប្រុសកំ ណាចរូបសង្ហាចនជុងហ្គុក កស្របពេលដែលថេហ្យុងអស់កម្លាំងតតាំងបន្តទៀតផងដែរ ជុង
ហ្គុកញញិមសមចិត្តកាលបេីយកឈ្នះភាពមានះរបស់ក្មេងបាន គេកមានអំណួតលេីខ្លួនឯង ដោយបន្តរុករានបំបោសអង្អែលសព្វរាងកាយមិនអោយចន្លោះកម្លែងណាមួយគេសសៀរម្រាមដៃលូក ទៅអង្អែលប៉ះដំបន់ចង្អៀតថេីៗដោយអង្អែលចុះឡេីងអោយអ្នកខាងក្រោមសាំនឹងការប៉ះពាល់ សឹមស៊កម្រាមមួយចូលទៅយឺតៗធ្វេីចលនាចុះឡេីង។
«អ្អាស៎..កុំអីខាំខ្ញុំឈឺ ហ្ហឹក!»ថេហ្យុងរមួតខ្លួនដូចអន្ទុងត្រូវភ្លេីង គេស្រៀវស្រាញ ឈឺស្រគៀសឹងតែទប់មិនជាប់ម្ដងៗនូវសម្លេងស្រែក យំ ត្រគៀកមូលខ្លំពេីងទៅលេីទៅរកម្រាមដៃក្រាសស្វាយ ប្រវត្តព្រោះគេបន្ថែមមួយម្រាម ទៀតធ្វេីអោយ
វារឹតតែតឹងណែនអោយគេឆ្លេឆ្លាប្រឹងរឹងខ្លួននៅចន្លោះជេីង។
«អ្អាស៎!!»ថេហ្យុងថ្ងូមួយហឹស ស្របពេលទឹកស្នេហ៍សខាប់ហូហៀរចេញមកប្រតាតពេញដៃជុងហ្គុក នាយញញិមរីកពេលគេយកបានភាពឆ្នាស់របស់ក្មេងក្រោមទ្រូង។
គេបៀកទឹកនោះមកលៀបរឹតលេីដុំសាច់រឹងកំ ព្រឹសនោះតិចៗ សាប់វាអោយកាន់តែរីកមាឌ
បែកសរសៃរ សឹមយកមកញីញុលនៅច្រកតូចអោយក្មេងថ្ងូចថ្ងូមិនបាត់សម្លេង។
«ហ្ហឹម!ខ្ញុំពិបាកណាស់លោក»
ហ្យុងខ្ញាំកំរាលពូកខ្លាំងៗស្ទេីបាក់ម្រាមដៃខណៈពេលដែលរាងក្រាសញីញក់ច្រកតូចមួយនោះ
ចុះឡេីងដោយភាពជាបុរសរបស់គេ
«ទីបំផុត ឯងកចាញ់ក្រោមដៃខ្ញុំ ក្មេងមុខឌឺ»
គេស៊កសៀត ពេលឃេីញក្មេងពិបាកក្នុងខ្លួន
ដល់ថ្នាក់ក្រហមមុខងាំងរាលដល់គល់ក ទេីបគេផ្ដេីមស៊កស្នូលសាច់ចូលច្រកតូចយឺតៗ៖
«អ្អាស៎.ឈឺៗណាស់ ហ្ហឹៗ មនុស្សអាក្រក់ខ្ញុំឈឺ ខ្លាំងណាស់ដកវាចេញទៅ»ថេហ្យុងស្រែកសឹងបែកបំពង់ក៏ពេលដែលនាយក្រាស ដោតស៊កកូន នាគចូលខ្លួនគេមិនផ្ដល់ដំណឹងដឹងហេីយថានេះជាលេីកដំបូង ហេតុអីនាយធ្វេីបាបគេថ្នាក់នេះ?
«ស្ហឺត!ហា៎ តឹងណាស់ ឯងរួមរឹតយេីងពេក
ហេីយ ស្ហឺត!បន្ធូរអារម្មណ៍ខ្លះទៅថេយ៍»
ភ្លាមៗគេស្រាប់តែប្ដូសព្វនាម ព្រោះនាយបាន
ស៊ីបដឹងថា ក្មេងនេះឈ្មោះអី អាយុប៉ុន្មានគេដឹងគ្មានសល់ ហេីយកាលដែលគេហៅថេយ៍ក្នុងអំឡុងមានសិចបែបនេះ គេគិតថាវារោមមែន
ទិចនឹងផ្អែមល្ហែមជាងមុន។
«អ្អាស៎..សឺត..អសច្ចារ្យណាស់»
ជុងហ្គុកបញ្ចេញខ្យល់តាមជេីងធ្មេញសឺតសត ចង្កេះបាវខ្សាច់ចាប់ផ្ដេីមដោលសម្រុកយ៉ាងចាស់ដៃ គេអុកផ្លាប់ៗមិនខ្វល់ថានេះជាលេីកដំបូងរបស់ក្មេងឬអត់នោះទេ គេដឹងត្រឹមថាគេកុំពុងតែឡេីង ដល់លេីអាកាសទៅហេីយ។
«អ្ហឹសៗ»ក្មេងថ្ងូចថ្ងូនឹងរលាក់យោលយោកតាមចង្វាក់អុកបោកខ្ទប់របស់គេ ខ្លួនប្រាណទាំងមូលត្រូវបានមនុស្សចាស់គ្រប់គ្រងទាំងមូលមិនថាការអុកអង្រួនឬកឈប់នោះទេ។
«អ្អាសៗ ហ្អូស ស្ហឺត!»»ជុងហ្គុកងេីយក្បាល ទទួលយកអារម្មណ៍ដែលមានក្ដីសុខពីរខ្លួនតូចល្អិតមួយនេះ គេទទួលស្គាល់ថា ក្មេងនេះពិសេស មិនថារាងកាយ ក្លិន ជាពិសេសនោះគឺច្រកតូចមួយនោះ វាពិតជាតឹងណែនពេញចិត្តគេជាខ្លាំង។
«តិចៗទៅ អ្អាស!លោកចង់សម្លាប់ខ្ញុំមែនទេខ្ញុំ
ឈឺ អ្ហឹស!»ថេហ្យុងតោងក៏នាយក្រាសជាប់ ខ្លួនតូច យោលយោកទៅតាមការអុករបស់អ្នក ម្ខាងទៀត ឥតឈប់ឈរ សម្លេងសាច់ប៉ះគ្នាបង្ករជាសម្លេងដ៏សែនពិរោះស្ដាប់មិនយល់ន័យ មិនយល់ភាសារ ហូតគេឆ្អែតឆ្អន់មិនដឹងដល់ពេលណា។
+ស្អែកឡេីង
ម៉ោង8ព្រឹកដែលស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់វីអាយភី
ដដែល នៅលេីគ្រែដែលមានពូកទន់ល្មេីយ កមានមនុស្សពីរអ្នកកំពុងតែគេងអោបគ្នាយ៉ាងណែន ដោយសារយប់មិញធ្វេីសង្គ្រៀមពេញ
មួយយប់។បន្តិចក្រោយមកត្របកភ្នែកតូចៗបិតបាំងដោយរោមកោងង កចាប់ផ្ដេីមបិតបេីកៗចុះឡេីងអោយស៊ាំនឹងពន្លឺថ្ងៃដែលជះចូលតាម
បង្អួច។
«អួយឈឺណាស់»ថេហ្យុងក្រោកអង្គុយប្រែខ្លួនស្រាប់តែឈឺពេញមួយកំណាត់ក្រោមគេ មានអារម្មណ៍ថាស្ពឹកស្រពន់ចុករោយងេីបមិន ចង់រួចសោះ វាឈឺស្រគៀដូចដាច់រលាត់កកិតអ្វីម្យ៉ាង ពេលគេរាងស្វាងបន្តិច កក្រលេខជុំវិញ ភ្លាមៗរូបភាពដែលរួមស្នេហ៍មួយរាត្រីជាមួយបុរសដែលគេសែនស្អប់កផុសពេញខួរក្បាល គេស្រាប់តែ
ទះខ្លួនឯងផាច់ដេីម្បីបញ្ជាក់
«ផាច់!!អួយ ទេមិនពិតទេ ហ្ហឹកៗ ម្ដេចកមាន
រឿងចឹងទៅវិញ?»ថេហ្យុងទះមុខខ្លួនឯងលាន់ផាច់ ខណៈពេលដែលឃេីញសភាពខ្លួនឯង ត្រូវបានមាឌមាំគេងឱបហេីយថែមទាំងគ្មានអ្វីបិតបាំង ទឹកសថ្លាូហូកាត់ថ្ពាល់ក្រពុំតត់ៗគេពិតជាតត់ស្លុតទទួលយកអារម្មណ៍មួយនេះមិនបានទេ តេីវាកេីតឡេីងបានយ៉ាងមិចទៅបេីគេសែនស្អប់ប្រុសម្នាក់ នេះសឹងតែស្លាប់ទៅហេីយ?
«មិនអាចទេ មិនអាចទេ»
ថេហ្យុងទាញភួយមករំខ្លួនជិត រត់ចុះទៅបន្ទប់ទឹក ទាំងពិបាកដេីរ ទម្រាំដល់បន្ទប់ទឹក គេត្រូវដួលពីរបីដងឯណោះ តែកស៊ូទ្រាំមក ពេលមកដល់ក្នុងបន្ទប់ទឹក គេបេីកទឹកផ្កាឈូក ទាំងអស់ស្រោចលេីខ្លួន ដៃទាំងគូរដុសខ្លួនខ្លាំងៗសឹងតែរបក ស្បែកចេញមក គេយំខ្សឹបខ្សួលចុងច្រមុះ ព្រោះគេទទួលយកមិនបាននូវរឿងរ៉ាវដែលបានកេីតឡេីងកាលពីយប់មិញនេះ។
«គួរអោយខ្ពេីមបំផុតហេីយ ហេតុអីឯងទៅជា
បែបនេះគីមថេហ្យុង តេីឯងយកមុខទៅទុខនៅ
ឯ ណាទៅ បេីគេដឹងរឿងនេះនោះហឹកៗខ្ញុំស្អប់ខ្លួនឯង ស្អប់ខ្លាំងៗ ហឹកៗហ៊ឺៗ»ថេហ្យុងយំខ្លាំងៗ គេយំឡេីងដង្ហក់ខ្យល់ភ្នែកប្រែជាក្រហមឆ្អៅ ធ្វេីអោយមានសម្លេងរំខានដល់អ្នកកំពុងតែគេងនោះ អោយស្ទុះងេីបរត់មករកកន្លែងមានស្លេង៖
«មានរឿងអី?»ជុងហ្គុកស្ទុះរត់មករកសម្លេងយំរបស់ក្មេង ខ្លាចថានាយតូចកេីតអីមិនស្រួល តែពេលមកដល់ឃេីញនាយតូចអង្គុយយំឱបខ្លួន
ញ័រដូចមាន់ធ្លាក់ទឹក គេក៏ដកដង្ហេីមធំព្រោះគេ
ដឹងថា ក្មេងកុំពុងខូចចិត្តរឿងយប់មិញនេះ។
«កុំយំ.យេីងមិនចេះលួងក្មេងទេ»
ជុងហ្គុកចូលទៅលួងលោមដោយសម្ដីទន់ភ្លន់ តែចម្លេីយដែលទទួលបាននោះគឺ..
«ចេញទៅ..កុំប៉ះខ្ញុំ ហ៊ឺៗខ្ញុំខ្ពេីមលោកឯងណាស់ចេញអោយឆ្ងាយពីរខ្ញុំទៅហឹកៗ»
គេរុញច្រានមាឌមាំអោយចេញ តែមិនបានផល នោះទេ ស្របពេលនោះ មនុស្សចាស់កមិននិយាយច្រេីន គឺស៊កដៃលេីកបីក្មេងយកតែម្ដង។
«កុំប៉ះខ្ញុំ ដាក់ខ្ញុំចុះទៅហឹក អាថោកទាប អា
គម្រក អាមុខសអាវ៉ាសែ អា ហ្ហឹកៗ ឯង ឯង រំលោភខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងប្ដឹងលោកឯងចូលគុកហឹកៗ»
បានដៃគេមិនមាត់ ក្មេងក្អេងក្អាងកប្រទិចគេមួយខ្សែរ តែគេមិនបានស្រែក ឬសម្លុតវិញឡេីយ គេគ្រាន់តែប្រាប់អោយស្ងាត់ព្រោះថ្លង់ហឹង ត្រចៀកពេក៖
«បានហេីយស្ងាត់ទៅ យំបែបនេះយេីងមិនចូលចិត្តទេ យេីងមិនចេះលួង ហេីយកថ្លង់»
«ចេញទៅ»
«អោយទៅណា?»
«ទៅណាទៅៗ កុំប៉ះខ្លួនខ្ញុំ»
«គ្រាន់តែប៉ះមិនបាន?យប់មិញលេីសពីប៉ះទៅ ទៀតមិនឃេីញហាមផង»គេស៊កសៀតត្រូវ ចំណុច ក្មេងកស្ងាត់មាត់ឈឹងលែងតបត។
«ហ្ហឹៗ..»សុខៗគេកយំម្ដងទៀត ធ្វេីអោយ
រាងក្រាសឃ្នេីសចិត្តជាខ្លាំងទេីបគម្រាម៖
«បេីនៅនិយាយគ្នាស្ដាប់មិនបានទៀត យេីង នឹងរំលោភឯងម្ដងទៀត ហេីយរំលោភទាល់តែឯងសាំនឹងយេីង»ជុងហ្គុកនិយាយគម្រាមវាក៏បានផលពិតមែន នាយតូចស្ងាត់មាត់ដូចគេញុក ព្រោះខ្លាចជុងហ្គុករំលោភទៀតមែនស្របពេលនោះ ជុងហ្គុកក៏ទៅយកខោអាវរបស់នាយមកស្លៀកពាក់អោយនាយតូចផ្ទាល់ដៃគេ។ក្រោយពីរស្លៀកពាក់រួចរាល់ជុងហ្គុកក៏បីថេហ្យុងចេញមកក្រៅកាត់ក្រោមក្រសែភ្នែកបុគ្លិកក្នុងខ្លឹបជាច្រេីនអ្នក តែនាយមិនខ្វល់ គឺសម្ដៅទៅរកឡានដែលបាន បេីកទ្វាចាំនោះយ៉ាងរហ៍ស។
+ភូមិគ្រឹៈចន
ជុងហ្គុកបានយកនាយតូចមកក្នុងភូមិគ្រឹៈរបស់គេថែមទាំងអោយនាយតូចទៅសម្រាកបន្ទប់ផ្ទាល់ ខ្លួនគេទៀតផង គេមេីលថែថេហ្យុងដោយការថ្នាក់ថ្នមបំផុត ធ្វេីអោយអ្នកបម្រេីលួចច្រណែនរាងតូចគ្រប់គ្នា ព្រោះនេះជាលេីកដំបូងដែលចនជុង ហ្គុកនាំក្មេងមកដល់ផ្ទះ។

សរសេរ:យ៉ុនហួរ