Welcome to the World | KazuScara

0.3

Hamile olduğumu öğrendikten sonra bir süre banyoda mutluluktan ağlamıştım. Hatta Nahida meraklanıp bana seslenmeseydi büyük ihtimallede ağlamaya devam ederdim. Bu gerçekten korktuğum kadar kötü birşey değildi. Aksine hayatımın en güzel günlerinden birini yaşıyordum.

Banyodan çıkıp Nahida'ya testin sonucunu gösterdiğimde ise çok sevinmişti. Sonrada bana sarılıp tebrik etmişti. Nahida normalde sakindir ama onu bile ilk defa bu kadar heyecanlı görmüştüm. Teyze olacağı için fazlasıyla mutlu olmuştu.

Şimdi ise birlikte hastaneye gelmiştik. Evde yaşadığımız minik bir kutlamanın ardından Nahida hemen eski üniversite arkadaşlarından birini -aynı zamanda benimde arkadaşım olan birini- aramıştı. Arkadaşı özel bir hastanede doğum doktoruydu ve bize hemen bir randevu ayarlayabilmişti. Bizde hemen hazırlanıp çalıştığı hastaneye gelmiştik. Hastaneye gelmemizin nedenide bebeğin kaç haftalık olduğu ve durumunun nasıl olduğu gibi temel bir kaç şeydi.

Kiliniğin önünde sandalyelerde beklerken elim iştem dışı karnımdaydı. Orda şu an bir bebeğin büyüdüğünü bilmek gerçekten çok garip bir duyguydu. Sanki orda sonsuza kadar kalacak, hiç doğmayacak gibi hissediyordum. Ama 9 ayın sonunda onu kucağıma alacaktım. Gerçekten garipti.

"Kaedehara Kunikuzushi!"

Tanıdık kızın sesini duyduğumda bakışlarım o tarafa kaydı. Aynı şekilde Nahida'nın da bakışları o tarafa kaymıştı. Kliniğin kapısında ki yeşil saçlı kız şaşkın ama bir o kadarda mutlu bir şekilde bize bakıyordu. Bu kız Nahida'nın arkadaşının asistanı Collei'di. Onunla aynı yaştaydık ve aynı üniversitede aynı dönemde okumuştuk. Kısacası onlada arkadaştık. Çevrem biraz genişti...

Nahida ile bekleme koltuklarından kalkıp kiliniğe girdik. Collei'de kapının kenarına çekilmişti. Yeşil saçlarını topuz yapmıştı ve doktorların giydiği şu beyaz önlüklerden giymişti.

"Bir gün senin buraya geleceğini asla tahmin etmiyordum. Nahida randevu için Tighnari'yi aradığında ne kadar şaşırdığımı tahmin edemezsin."

Collei bizi karşılarken yüzümde minik bir gülümseme oluştu. Açıkçası bende tahmin etmezdim ama burdaydık işte. Hayat kesinlikle süprizler ile doluydu.

"İnanın bana kimse benim kadar şaşkın olamaz şu an. Testin yanlış olduğunu düşünüyorum ama olmadığınıda biliyorum. Hâlâ rüya gibi geliyor."

Collei kıkırdarken nazikçe kiliniğin kapısını kapattı. Nahida'nın gözleri ise kilinilte geziniyordu. Anlaşılar arkadaşını arıyordu.

"Bu arada Collei, Nari nerde?"

"Az önce Cyno'dan telefon geldi ve dışarı çıktı. Çıkarken görmediniz mi?"

"Sen bizi çağırdığında biz geleli iki üç dakika oluyordu. Görmedik."

Diye cevapladım Collei'yi. Randevuyu tam öğle arası bitimine almıştık. Bu da bizden önce hasta olmadığı anlamına geliyordu. Bekleyişimizin kısa sürmesinin nedeni buydu.

"Haaa! O zaman bir dakikaya kalmaz gelir- dedim ve geldi."

Kapının aniden açılmaşıyla üçümüzünde bakışları o tarafa döndü. Gelen kişi tabiki Tighnari'di. Kucağında ise esmer tenli, beyaz saçlarının kahkül kısmında üç tutum yeşillikler bulunan, Tighnari gibi Tilki kulağı ve kuyruğuna sahip tatlı bir kız çocuğu vardı. Tighnari'nin boynuna sıkıca sarılmıştı ve kulaklarını indirmişti. Tighnari'nin tıpatıp aynısı olan gözleriylede etrafa korkmuş bir biçimde bakıyordu. Bu kız Cyno ve Tighnari'nin iki yaşında ki kızları Dalileh'ydi.

"Biz geldik!"

"Dalileh! Teyzecimm!"

Collei, Dalileh'yi görmesi ile hızlı adımlarla Nari'ye yaklaştı. Dalileh ilk başta korkar gibi olmuştu ama ona doğru gelen kişinin Collei olduğunu fark edince kulaklarını havaya kaldırmıştı ve kuyruğunu sallamaya başlamıştı.