Welcome to the World | KazuScara

0.7

"Kazuha... Zaten baba oluyorsun..."

Herşeyi bir anda aniden gelen bir dürtüyor söylemiştim. Ortamın güzelliğine o kadar fazla kapılmıştım ki sözler bir anda dudaklarımdan dökülü vermişti. Bu biraz fazla ani olmuştu ama biraz düşününce galiba bu şekilde söylemek daha romantik olmuştu.

Gözlerimi Kazuha'ya çevirdiğimde yüzünde şok olduğunu belirten bir ifade vardı. Tamamen açık olan gözleriyle bana kitlenmişti ve dudakları hafif aralanmıştı. Tamamen tepkisizdi. Sadece bana bakıyordu.

"Scara... Ben ne dediğini duyamadım. Tekrar eder misin?"

O şaşırmış bir halde üzerimden çekildi ve dizlerinin üzerine oturdu. Bende onu takip ettim. Sevgilimin önüne oturdum. Bir elimi nazikçe onun yanağına koydum ve en güzel gülümsemelerimden birini gönderdim.

"Zaten baba oluyorsun... 5 haftalık hamileyim. Normalde bunu sana evlilik yıl dönümümüzde söyleyecektim ama sen şimdi konusunu açınca bu ortamın söylemek için daha uygun olduğunu düşündüm."

"Hamilesin... 5 haftalık..."

Kazuha'nın gözleri karnıma odaklanmıştı. Kafasında birşeyler birleştirmeye çalışırken bir yandan sözlerimi idrak etmeye çalıştığı belliydi. Dona kalmıştı hiçbir tepki veremiyordu. Çok aniden söylemiştim ama şu an ki tepkisi kesinlikle görülmeye değerdi. O yüzden pişman değildim. Aksine bu haberi artık ona verdiğim için fazlasıyla mutluydum.

Mutluluğum minik bir kıkırtı ile dışarı çıktı. Kazuha'nın şu an yüzünde olan ifadesi o kadar tatlıydı ki... Onu ilk defa bu kadar şaşırmış bir vaziyette görüyorum. Çocuk şoka girmişti ve kendine gelmiyordu. Bende o yüzden ona bazı şeyleri daha detaylı vermem gerektiğini düşündüm.

"Geçen hafta Nahida ile Nari'nin yanına gitme amacım buydu, hamileliğimi kesinleştirmek. Ayrıca girdiğimiz iddia da bundan kaynaklıydı. Evlilik yıl dönümümüze kadar- AH!"

"BABA OLUYORUM!"

Birden ayaklarımın yerden kesildiğini hissedince minik bir çığlık attım. Kazuha benim belimi sarmalamıştı ve havaya kaldırmıştı. Etrafa denizin tuzlu suyunu sıçratarak beni kendi etrafında döndürüyordu. Bende düşmemek için onun omuzlarına tutunmuştum.

"EVET! BABA OLUYORSUN!"

İkimizinde mutluluk kahkaları birbirine karışıyordu. Evliliğimizden beri ilk defa bu kadar fazla neşeliydim ki Kazuha'da benim gibiydi. Uzun zaman sonra ilk defa ondan bu kadar neşeli kahkalar duyuyordum.

"AŞKIM YAVAŞLA DÜŞECEĞİZ-"

Tam Kazuha'yı kahkalarım arasından uyardığım esnada ikimizde denize düştük. Düşmemizle bütün sular etrafa saçıldı. Ben Kazuha'nın üstüne düştüm, düşerkende refleks olarak onun boynuna sarılmıştım.

Düşmemizle rağmen hâlâ mutluluk kahkalarımız devam ediyordu. Onun doğrulaması için biraz geri çekildiğimde kalbim mutluluktan hızla çarpıyordu bu yüzden nefesim biraz hızlanmıştı.

"Şaka yapıyorsun değil mi? Şaka yapıyorsun!"

Kazha'nın gözleri dolmuştu. Yanaklarından aşağı doğru tuzlu su damlacıkları akıyordu ama üzgün değildi. Aksine yüzünde kocaman bir gülümseme vardı ve umut dolu gözlerle bana bakıyordu.

Bende yanaklarımın ıslandığını hissettiğim esnada başımı 'hayır' anlamında salladım. Kazuha'nın gülümsemesi daha çok büyüdü ve göz yaşları hızlandı.

Kazuha anında benim üstüme atladı ve başını omzuma gömdü. Sarsılan omzundan ağladığını anlayabiliyordum. Ama bunlar mutluluk göz yaşları olduğu için ona engel olmadım. Ona sarılıp ağlamasına izin verdim çünkü benimde ondan farkım yoktu.