Sence Her Sevgi Aşka Çıkar mı?[porçayxyn]

Acı Mı Tatlı Mı?

Açıklama:geçenki bölüm şuanki zamandı ondan devam ediyorum.♡

(1 gün sonra)
Bugün hastaneden taburcu oluyorduk o yüzden Ömer işleri halletmek için odadan çıkmıştı. Bugün biraz daha iyiydim o yüzden kendim kalkıp üstümü giyebilirim.

(Gözlük ve saat yok)
Üstümü giyindikten sonra Dağhan'ı hazırladım.

(Dağhan temsili)
Dağhan'ı hazırladıktan sonra çıkmak için tam kapıyı açacakken Ömer kapıyı açtı.
"Ayy! Yavaş ol kucağımda Dağhan var."
"Özür dilerim gelin işlemler bitti."
Ömer'le birlikte odadan çıktıktan sonra direk annem ve Ömer'in arkadaşlarını gördüm. Artık Ömer'in arkadaşlarını tanıyordum saolsunlar hergün Dağhan için geliyorlardı. Hastaneden çıktıktan sonra Ömer'in arabasına binmek istemedim çünkü aklıma en son buluşmamız geldi. Ben bunları düşünürken çoktan Ömer'in arabasına binmiştim tabi ki arka koltuğa bindim yanımda bi tek annem vardı herhalde Ömer'in arkadaşları başka araba ile gelmiştiler. Bu arabaya en son 1 yıl önce binmiştim ve o günü unutamiyordum. Bi anda dışarda yağmur yağmaya başlayınca camdan dışarı baktım ve hava çok güzeldi.
"Esma torunumu az ver bana çok özledim onu." Annem bi anda konuşunca bi hışımla arkamı döndüm.
"Al tabi anne." Anneme Dağhan'ı uzattım oğlumu çok seviyordum ondan kopamıyorum. Annem çocuğu aldıktan sonra dikiz aynasına baktığımda Ömer'le göz göze geldik ve bana göz kırptı aklınca kalbimi tekrar çalmaya çalışıyordu. Yorulduğum için uykum gelmişti hakkım diyerek uykuya daldım.
(10 dakika sonra)
Arabanın durduğunu hissedince direk uyandım. Yanıma bakınca annemin indiğini Ömer'in kapımı açtığını gördüm.
"Hadi gel." Diyip bana elini uzattı. Bişi demeden kendim arabadan indim biraz acım  olsada gururum da vardı. Ömer'i arkada bırakarak direk annemin yanına doğru ilerledim. Annemin yanına geldiğimde Dağhan uyuyordu o yüzden Dağhan'ı kucağıma almadım uyanır diye. Apartmana girdiğimizde direk kimseye bakmadan asansöre bindim. Asansörden çıktıktan sonra annem kapıyı açmak için bebeği Hürkan'a verdi bi anda oğlumun başına hepsi toplandı biraz rahatsız olsamda onların da sevme hakları var dı o yüzden bişi demedim. Ayakkabılarımı çıkarıcağım zaman canım yandığı için çok eğilemiyordum tam ofliyacakken Ömer bağcıklarımı çözüyordu yardım etmesine sevindiğim için gülümsediğimde bana baktı ve gülümsedi eve girince direk Hürkan'a doğru yöneldim.
"Buyur Esma oğlun."
"Sağol Hürkan." Hürkan güler yüzle geçmem için yol verdi direk odama gittim ve Dağhan'ı beşiğine yatırdım. Bende yorulduğum biraz dinlenmek istedim o yüzden tam yatağa yatıcakken odanın kapısı çaldı.
"Girebilir miyim?"
"Gel"dedim. İçeri gelen Hürkan'dı.
"Dağhan'ın emziği bende kalmış onu vereyim dedim."
"Aa sende miydi bende nerde diye arıyordum çok sağol" Dedim gülerek o da bana karşılık vererek güldü.
"Rica ederim Esma herzaman burdayım." Hürkan böyle diyince kafamı güler yüzlü bi şekilde salladım ve Hürkan odadan çıktı. Keşke Ömer'de söyle olsa taş yağar herhalde. Hürkan tam oda dan çıkarken içeri Ömer girdi biraz sinirli görünüyordu ona aldırış etmeden direk arkamı döndüm.
"Hürkan sen çık odadan."
"Tamam." Hürkan odadan çıktıktan sonra kapıyı kapadı.
"Ne dedi Hürkan?"
"Seni ilgilendirmez."
"İlgilendirir sen benim oğlumun annesinin." Ömer böyle diyince arkamı döndüm.
"İlgilendirmez sadece bizim ortak bi bağımız var o da oğlumuz başka hiç bi şey seni ilgilendirmez laflarına dikkat et."
"Esma biz seninle evleniceğiz bunu biliyorsun demi?"
"Ne evlenmesi ya kendine gel!?"
"Bağırma Esma!"
"Çık odamdan yoksa olacaklardan sorumlu ben değilim!"
"Çıkmıyorum!" Ömer böyle diyince ona tokat attım. Ömer bi anda sinirli bi şekilde odadan çıktı ve kapıyı sert çarptığı için Dağhan uyandı. Bi anda gözlerimin dolduğunu hissettim ama ağlamiyacaktım.
"Annecim ben burdayım şşş." Diyip Dağhan'ı kucağıma alıp sallamaya başladım.
(15 dakika sonra)
Dağhan uyumuştu o yüzden üstümü değişip uyuyacaktım.

Üstümü değiştikten sonra saate baktım.(18:39)
Yemek yiyip uyusam iyi olur diye düşünerek odadan çıktım. İçerde bi tek annem oturuyordu.
"Esma sen Ömer'le kavga mı ettin?"
"Evet anne noldu?"
"Niye kavga ettiniz?"
"Bişi yok kendi abartması."
"Bana söyle lütfen kızım."
"Hürkan niye yanıma gelmiş diye."
"Doğru diyk ama kızım siz evleneceksiniz."
"Anne ne diyorsun saçmalama ben onunla evlenmem!"
"Esma evleneceksin o kadar!"
"Dağhan'ı alır giderim bulamazsınız bizi deli etmeyin beni!"
"Tamam sakin ol hemen evlenmezsiniz zaten ilerde ona sen evlenmek için yalvarırsın."
"Sus anne  senle de kavga edemem şimdi." Annem böyle diyince sustu ve mutfağa gittim ve ocaktaki makarnayı ısıtıp yedim.
(2 saat sonra)
Yemek yiyip telefonda takıldıktan sonra odamdan Dağhan'ın ağlama sesini duydum direk masadan kalkıp odama doğru koştum tam mutfaktan çıkarken Hürkan'a çarptım onların eve geldiğini duymadım.
"Pardon Hürkan."
"Sorun değil." Diyip Hürkan geri çekildi. Ömer herhalde arkada sinir krizi geçiriyordu. Odama girdiğimde annem Dağhan'ı susturmaya çalışıyodu.
"Anne Dağhan'ı versene." Annem böyle diyince Dağhan'ı bana uzattı.
"Annecim ağlama lütfen hadi." Dağhan'ı doyurmam lazımdı herhalde şuan açtı.
(20 dakika sonra)
Dağhan'ı emzirirken sonra ağzına yüzünü sildim.
"Gel bakalım seni anneye götürelim." Dağhan ile odadan çıkınca herkes Dağhan'a bakiyodu ama Ömer'in gözleri benim üzerimdeydi. Dağhan'ı anneme verdikten sonra bende annemin yanına oturdum.
"Ömer sende gel oğlunu sev." Ömer hemen yanımıza gülerek geldi ve Dağhan'ı kucağına aldı.
"Oğlum aynı bana benziyo bence."
"Ama saç rengi biraz daha koyu kahverengi gibi."
"Evet Tuba teyze." Annemler çocuğu severken bende telefonda takıldım.
(1 saat sonra)
Neredeyse çocuk sevilmekten mayışmış bi hali gelmişti o yüzden Dağhan'ı uyutmam lazımdı tabi bezini değiştirip şuana kadar bezini Ömer değişiyordu. Aramız şuan çok kötü gine aramız biraz daha iyiydi bu sefer annemden yardım isteyecem.
"Anne az gelsene Dağhan'ı alıp."
"Ay ben hiç gelemem Ömer sen git." Ömer ayağa kalkarken ben lafa atıldım.
"Hayır Ömer gelmesin sen gel." Ömer ben böyle diyince biraz kırıldı hiç te bişi olmaz.
"Tamam ha ben gelim." Annem le birlikte içeri girince bana sorgulayıcı bakışlar attı.
"Bez meselesi." Annem ben böyle diyince gülmüştü.
"Bende seni doğurduktan sonra hiç bezini değiştiremezdim hep babana derdim o değiştirirdi." Annem böyle diyince gözleri dolmuştu.
"O yüzden babası gelsin kızım senin yanında oğlunun babası olsun onun da hakkı oğluyla ilgilenmek." Annem böyle diyince bişi diyemedim.
"Ömer oğlum az gel!" Annem bağırınca Ömer hemen geldi.
"Efendim?"
"Esma'ya yardım et hadi." Annem öyle diyince Ömer bana baktı tabi ben kafamı yere eğdim.
"Tamam Tuba teyze sen çıkabilirsin."
Annem kafasını sallayıp odadan çıktı.
"Bezini değişir misin?"
"Tabi ama sen de öğren Esma."
"Ya ben utanıyorum Ömer kolay değil."
"Utanma oğlun o senin."
"Offf." Ömer beni hafif kolumdan kendine çekince ona baktım oda bana bakiyodu tam o sırada Dağhan ağlamaya başlamıştı canım oğlum benim.
"Hay senin." Dedi Ömer kısık bi sesle ama ben duymuştum o yüzden kıkırdamıştım. Ömer ben gülünce o da gülmüştü.
(16 dakika sonra)
Dağhan'ın bezini değişince Ömer'e onaylar bakışlar attım ve odadan çıkması için yol verdim.
"Saol çıkabilirsin."
"Rica ederim." diyip bana gülümsedi.
Bu kadar atraksiyon yeter diyip bende uyumak için yatağa yattım.