GERÇEK DÜŞMAN - 2

18.bölüm: #inanmak istemiyorum#

~ Yazım hatam varsa özür dilerim .

Yazar'dan

8 kardeş hepsi salonda sessizce oturmuş kız kardeşlerinin telefonundaki aramayı merakla bekliyorlardı . Chan'ın uyarısı ile birlikte Arin telefonu açmış ve hoparlörü  almıştı . Bütün hepsi telefondan gelecek olan sesin sahibini merakla bekliyordu . İlk hamle Arin'den gelmiş daha telefondaki sesini bile çıkarmadan konuşmaya başlamıştı .

Arin:
Alo ? Kimsiniz ?

******
Ha güzelim sonunda açtın ya . Nerelerdesin sen ya ? Okula neden gelmedin bu gün ve dün ?  O gün bayılmışsın okulda abinler gelip almış seni... Arin orada mısın güzelim ?

Telaşla ve tek nefeste söylemişti telefondaki genç adam . Abileri ise ve Arin de içinde çok şaşırmışdılar . Bu genç çocuk her kimse neredeyse Arin'i çok iyi tanıyordu . Ancak Arin bu sesin kime ait olduğunu bilmiyordu . O yüzden şok olmuş bir durumda konuşmaya başladı .

Arin:
Pardon ama siz kimsiniz ?

******:
Arin ? Ben mi yanlış numarayı aradım acaba ? Şey ben Lee Arin'i aramıştım da .

******:
Yanlış numara mı ? Aslında doğru aradığım'a eminim ama ?

Arin:
Ha yok yanlış değil . Ben Lee Arin . Ama ben sizi tanıyamadım ?

******:
N-nasıl tanıyamadın  ? Arin , Lukas  ben hatırla'madın mı ? Tanrı aşkına iyi misin sen ?

Şaşırmış bir durumdaydı küçük kız . Abileri de aynı şekilde . Onu arayan isminin Lukas  olduğunu söyleyen bu çocuğu gerçekten de tanımıyordu . Abilerine döndü o yüzden . Hepsinin yüzündeki o kızgınlığı ve aynı zamanda şaşkın bakışları küçük kızı korkutmaya yetiyordu zaten . Hemen dönüp Hyunjin'e baktı ve 'bu kim ?' dercesine bir bakış attı abisine . Abisi ise ona daha çok şaşkın gözlerle bakarken omuzlarını kaldırdı ve ellerini iki yana açtı 'bilmiyorum' dermişcesine .  Sonra belki aynı okulda okudukları için I.n abisine bakacak'tı ki telefondan gelen ses hepsini tekrardan oraya yönlendirdi .

********:
Arin abilerin mi orada ? O yüzden mi böyle konuşuyorsun . Unuttum ben ya onların ola bileceğin'i . Özür dilerim .

Arin şaşkın bir şekilde telefondaki isminin Lukas olduğunu öğrendiği çocuğu dinlerken gerçekten de neden bahsettiğini anlayamamış ve hayret etmişdi . Asla abilerinden bir şey saklamaya çalışmayan bir kızdı Arin.  Bunun yanı sıra Lukas diye bir çocuğu tanımadığını çok iyi biliyordu . O yüzden az önce yapmak istediği ancak yarım kaldığı şeyi yani I.n abisine baktı Arin . Abisi ise ona 'bu kim ' bakışı atıyordu . Bu durum hiç birini hoşuna gelmemişti ama Seungmin'nin aklına gelen düşünceler onu daha kötü etkiliyor  resmen soğuk ter dökmesine neden oluyordu .

Arin:
Ben gerçekten sizi tanıyamadım kimsiniz siz ?

*******:
Ah bu şaka olmalı herhalde . Abilerin mi yanında o yüzden mi böyle bir şey söylüyorsun sevgilim ?

Sondaki söz hepsinin neredeyse başından aşağı kaynar sular dökülmesine neden oldu . Arin bile bu durumda hayretler içinde bakarken ne olduğuna anlam vermemişti . Abileri karşısında kendini çok mahçup hiss ediyordu . Çok sinirlenmiş abilerini gözleri ise sadece Arin'nin üzerindeydi . Böyle bir şeyin olacağına onlarda anlam veremiyirdular. Çünkü Arin hem sevgiliden nefret eden ve aynı zamanda böyle bir şey olsa bile abilerine söyleyeceğini biliyordurlar. En son ondan hoşlanan bir çocuğu da ona çıkma teklifi ettiği için dövdüğünü unutmamışdılar . Hatta bunun için Arin disipline kadar gitmişti . Şuan olan olaylar hepsinin kafasını fazlasıyla karıştırmışdı . Arin böyle bir şeyin olmadığını herkesten daha iyi biliyordu . Çünkü o aşktan nefret eden bir kızdı . Aslında konu sadece bu değil . O Lukas adında kimseyi tanımıyor . Zaten okulda pek bir arkadaşı da yoktu . Tek arkadaşı Sofia'dı . Ve onunla da sadece dersler hakkında konuşuyordu . Sofia'nın kendine ait başka bir çevresi vardı ve bu çevrede Arin yoktu . Arin'nin de pek umurunda değildi bu durum . Çünkü onun için yalnız abileri vardı . Her zaman öyle olacaktı . O yüzden tekrar konuşmaya başladı .

Arin:
Bakın siz her kimsiniz bilmiyorum ama ben sizi tanımadığıma çok ama çok eminim .

******:
Anladım abilerin yanında . Tamam sorun değil yarın okula gelecek misin ? O zaman konuşalım sevgilim .

Arin:
Bak 1.benim abilerimden  gizli saklı hiç bir şeyim yok 2.benim bir sevgilim yok 3. Ben sizi gerçekten tanımıyorum .

*******:
Ama sevgilim sen nasıl söylersin bunları .

Arin:
Bakın lütfen bana sevgilim demeyi kesin . Çünkü sizi tanımıyorum . Eğer sevgilim olsaydınız numaranız bende kayıtlı olurdu ancak değil . O yüzden lütfen beni rahat bırakın ve birdaha aramayın !!

Diyip telefonu hemen kapattı küçük kız . Kapattığı an numarayı her yerden engelledi . Ve sonra telefonu kapatıp abilerine döndü rahat bir şekilde .

Arin:
Nerede kalmıştık ?

Minho:
Arin kimdi o çocuk ?

Arin:
Nereden bileyim ki ben ? Tanımıyorum .

Han:
Ama o seni tanıyor ?

Arin:
Herhalde okuldaki hayranlarımdan biri . Ben tanımıyorum.

Chan:
Emin misin Arin ?

Arin:
Ya siz gerçekten inandınız mı buna? Ben aşktan nefret eden biri sevgili mi yaparım sizce ?

Changbin:
Bilmem her şey ola bilir .

Arin:
N-ne demek şimdi o ? Nasıl her şey ola bilir . Ha yani o kadar güvenmiyorsunuz bana öyle mi ? I.n abi sen bir şey söyle .

I.n:
Ben bilemiyorum çocuk çok inandırıcı konuştu ama...

Arin:
Hah siz şaka mısınız ? Ben ....ben böyle bir şeyi sizden neden saklayayım ? Ya ben ....ya ben bi çocuk sırf bana çıkma teklifi etti diye çocuğu dövdüm . Okuldan uzaklaştırma aldım ben bu yüzden ya . Hyunjin abi ? Seungmin abi ?

Hepsi hiç bir şey demeden sadece kendini savunmaya çalışan küçük kız kardeşlerine bakıyor ve az önce neler olduğunu algılamaya çalışıyordurlar . İnanmak istemiyordurlar ancak çocuk o kadar çok  inandırıcı konuşmuştu ki .........

İkna olmak istememiştirler ama olmuşdular .  Arin artık kendini tutamadı . Göz yaşları yanağından yavaşça süzüldü . O da bunu istemeyerek yaptı . Aslında onu en çok acıtan abilerinin ona inamamasıydı . Sinirinden ve kırgınlığından neler diyeceğini bilmiyordu . Ancak aklında dönen düşünceler onu yiyip bitiriyordu . Korkuyordu ki onlarda annesi gibi olacak ve ondan nefret etmeye başlayacak . Daha bu sabah konuşmuşlar bu konuyu böyle bir şey olmayacak diye ama ya bu olanlardan sonra korktuğu şey başına gelirse .

Arin:
Ben .....ben gerçekten ....size ......size inanamıyorum ...

Diye bildi göz yaşları akarken şuan konuşmak istemiyordu kimseyle konuşmak istemiyor sadece oturup saatlerce ağlamak istiyordu . Çünkü bu onu iyi hiss ettirebilir  diye düşündü kendince  . Sonra telefonunu orda salonda bırakarak koşar addımlarla odasına gitti . Abileri ise onun arkasından baka bildiler sadece . Çünkü onların da düşünmeye ihtiyaçları vardı  .

~Bölüm sonu ~

Sevgili okurlarım umarım bölümü beğenmişsinizdir . Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın . Görüşürüz 🥰❤💜.