22.bölüm#sadece kahvaltı#

11 3 0
                                    

~Yazım hatam varsa özür dilerim .

Arin'den

Arin:
Ya bırak şu saçımı . Ya dedoş bir şey söyle şuna .

Jeongin:
Şu ha ?Demek şu ha ? Al bak nasıl bırakıyorum saçını .

Arin:
Ya kes şunu artık seni Lino abime söylerim yersin peçeteleri o zaman .

Jeongin:
Söyle bana ne ?

Arin:
Kalemimi ver ya . Sen ne gıcık bir adamsın ya . Hayvan ver şunu .

Jeongin:
Hayvan ha ? Vermeyeceğim artık benim bu kalem . Hatta dur bu kalem de benim . Vay canım kardeşim ne güzel kalemlerin var senin .

Arin:
Ya kalemlerimi ver . ABİ NEREDESİNİZ SİZ YA ?

Jeongin:
Ya demek bu kalemleri bana hediye ediyorsun . Çok iyi kalpli bir insansın sen Gargamel ya .

Arin:
Sana son kere diyorum kalemimi bana ver !

Jeongin:
Ya bende seni çok seviyorum canım kardeşim .

Arin:
Ya OFFFFF . Yang Jeongin eğer şimdi kalemlerimi vermezsen olacaklardan ben sorumlu değilim !

Jeongin:
Tamam bende seni seviyorum güzel kardeşim . Bunu anırarak söylemene hiç gerek yok .

Changbin:
Ne oluyor ya ne bu gürültü ?

Koşarak abime sarıldım ve yalandan ağlamaya başladım . O da benim saçlarımı okşarken konuşmaya başladı .

Changbin:
N'oldu güzelim niye ağlıyorsun ?

Arin:
Hepsi şu gıcık yüzünden . Yarım saattir benimle uğraşıyor ve Chan abi hiç bir şey söylemiyor .

Diyip somurtkan bir şekilde Changbin abimden ayrıldım . Kollarımı bir birine bağlayıp bekledim orada . Changbin abim de kaşları çatılı bir şekilde ilk Jeongin abime sonra Chan abime baktı . Chan abim omuz silkerek konuştuğunda Jeongin resmen bana piç smile atıyordu .

Chan:
Her zaman ki kavgaları . Bende karışmadım .

Arin:
Ya abi söyle kalemlerimi versin ya .

Changbin:
Ya Jeongin sana kaç kere dedi bu kız kalemlerimi ver diye . Ver işte illa bize mi söylemesi gerek ?

Jeongin:
Ya ama bana kendisi verdi .

Arin:
Yalancı vermedim . Anlaşıldı dur sen . MİNHO ABİİİİ .

Minho:
Arin niye bağırıyorsun Tanrı aşkına ? N'oldu ?

Jeongin:
Kalemimi vermiyor şu pislik .

Minho:
Git getir peçetelerimi bakayım .

Ben tam mutfağa doğru adımlayacaken Jeongin abin koşarak kalemleri elime verdi . Ben de istediğimi aldığım için ona 10 dakika önce bana attığı piç smile'ı attım . Bana kızgın bir şekilde bakarken ben koşarak Lino abime sarıldım .

Minho:
Tamam tamam Arin . Bir daha kavga etmeyin o bana yeter .

Biraz daha sarıldıktan sonra kalemimi kitap defterimi aldım . Tam merdivenlerden çıkıp odama gideceğim an kapı çaldı . Gelen Hyunjin abimin olduğunu bildiğim için kitap defterimi bir çırpıda yere attım . Chan abimin kapıyı açmasına izin vermeden kapıyı açtım . Hiç beklemeden üstüne zıpladım . Sabah ben kalkmadan Felix abim ile evden çıkmıştı . Felix abim kendi restoranı için gerekli şeyleri alacakmış Hyunjin abim de ev için .

GERÇEK DÜŞMAN - 2 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin